محققان در صحبتهایی درباره روند ساخت و توسعه این باتری اعلام کردند که در ساخت آن از اجزای مختلف قابل کشش استفاده شده و در جریان آزمایشها، این باتری بعد از ۷۰ بار تکمیل چرخه شارژ، همچنان ظرفیت شارژش را حفظ کرده است.
ایده و هدف اصلی از ساخت چنین باتریهایی، قابلیت تغییر شکل آنهاست تا بتوان بهراحتی و با پیشرفت تکنولوژی آنها را تغییر داد. در حالت عادی، باتریها بیشتر مثل بلوکهای سختی هستند و در برخی مواقع بهصورت قطعات سختافزاری بزرگی تولید میشوند؛ اما از آنجا که در دنیای مدرن، گوشیهای هوشمند و سایر فناوریها روزبهروز باریکتر میشوند، بهرهگیری از باتری متناسبی برای چنین دستگاههای باریکی بیش از هرزمان دیگری ضروری به نظر میرسد.
بنابراین، محققان تصمیم گرفتند تا یک باتری قابلانعطاف بسازند که بتوان آن را تقریباً به هر شکلی درآورد و به نظر میرسد که این آزمایشها با موفقیت به پایان رسیده است.
البته خود این محققان اعلام کردهاند که باتریهای جدید هنوز با آن ایده آلی که آنها در ذهنشان دارند، فاصله زیادی دارد و به بهبودهای بیشتری نیاز خواهد بود؛ اما بههرحال، نمونه اولیه از نظر آنها کاملاً امیدبخش بوده است.
طبق توضیح این محققان، آنها با استفاده از الکترولیت مایع توانستهاند تا میانگین ظرفیت شارژ باتری را تا شش برابر میانگین معمولی افزایش دهند و همین قطعاً در ضریب کشش باتری هم مؤثر خواهد بود. بااینوجود، استفاده از الکترودهای جامد بیشتر از جمله الکترولیت پلیمری، عملکرد بسیار پایدارتری را حتی پس از بیش از ۱۰۰۰ سیکل شارژ ارائه میدهد.
این باتری احتمالاً یکی از اولینها درزمینهٔ تولید سبک جدیدی از انواع باتریهاست که روند ساخت وسایل الکترونیکی، ازجمله گوشیهای موبایل را متحول خواهد کرد. شاید در آینده بتوان به لطف بهرهگیری از همین باتریها، گوشیهای هوشمند به نازکی یک کاغذ ساخته شود.