سخنی کوتاه با کارگروه انتخاب وزیر فرهنگ:
روشنترین نشانه برای بیتوجهی مداوم حاکمیت به حقایق جامعه و امر واقع، این «واقعیت» تلخ است که ما مستندسازان روزانه با آن درگیریم: لحظهای که دوربینی را برای ثبت واقعیت روشن میکنیم مجرم تلقی میشویم، واقعیت زندگی روزمره مردم ایران از هیچ رسانهی عمومی قابل پخش نیست. اگر در هر خیابان و کوچهای در هرکجای ایران برای چند دقیقه دوربین خود را روشن کنیم، اگر بازداشت نشویم، آن فیلم به احتمال زیاد مجوز پخش نخواهد گرفت. به همین سادگی.
آیا وزیری که انتخاب میکنید حامی مستندسازان در نگاه به واقعیت و درک حقایق خواهد بود؟ یا او هم خواهد گفت مصلحت این است که دوربینها را خاموش کنید؟
هیئت مدیره انجمن مستندسازان سینمای ایران