به نقل از تسنیم،مطابق آخرین گزارشهای مرکز آمار ایران در سال ۱۴۰۲, بهمیزان ۴۱.۳ درصد جمعیت ۱۵ساله و بیشتر از نظر اقتصادی فعال بودهاند، یعنی در گروه شاغلان یا بیکاران قرار گرفتهاند. بررسی تغییرات نرخ مشارکت اقتصادی حاکی از آن است که این نرخ نسبت به سال قبل (۱۴۰۱)، ۰.۴ درصد افزایش یافته است.
بررسی نرخ بیکاری افراد ۱۵ساله و بیشتر نشان میدهد که ۸.۱ درصد از جمعیت فعال (شاغل و بیکار)، بیکار بودهاند. بررسی روند تغییرات نرخ بیکاری حاکی از آن است که این شاخص، نسبت به سال قبل (۱۴۰۱)، ۰.۹ درصد کاهش یافته است.
بهترتیب بیشترین نرخ بیکاری به استانهای سیستان و بلوچستان ۱۲.۴درصد، کرمانشاه ۱۲.۳درصد و لرستان ۱۱.۹ درصد تعلق دارد، همچنین کمترین نرخ بیکاری بهترتیب در خراسان جنوبی ۵.۷ درصد، خراسان رضوی، مازندران و سمنان ۶.۳درصد، قزوین ۶.۴درصد و تهران و آذربایجان غربی ۶.۷ درصد است. آمارهای نرخ بیکاری در استانها بیانگر این است که ۱۰ استان بیکاری زیر ۷درصد دارند.
سید صولت مرتضوی, وزیر کار در این باره گفته، در وزارت تعاون کار و امور اجتماعی اقدامات مؤثری در طول دوران دولت سیزدهم صورت گرفت که از جمله بالغ بر دو میلیون و ۷۰۰هزار نفر اشتغال خالص در کشور ایجاد شده و نرخ بیکاری در ۲۵استان تک رقمی شده است.
وی افزود: علاوه بر آن باید بگویم نرخ بیکاری فارغ التحصیلان هم کاهش یافته است.
البته عده ای از کارشناسان هم معتقد هستند که بخشی از این کاهش بیکاری حاصل افزایش مشاغل غیر رسمی است. زهرا کریمی، اقتصاددان در این باره می گوید، عدد نرخ بیکاری شاخص کافی و کاملی برای تعیین وضعیت بازار کار نیست.
وی معتقد است که برخی استانها مهاجرفرست هستند و باید این نکته مورد توجه باشد که وقتی به فرض نرخ بیکاری یک استان پایین است، اصلا نیروی کار آن هنوز در استان هستند یا بخشی از آن مهاجرت کردهاند؟ نیروی کار تحرک دارد و جابهجا میشود ضمن اینکه حتی با در نظر نگرفتن این موضوع هم باز نرخ بیکاری به تنهایی برای بررسی بازار کار کافی نیست و تصویر درستی از وضعیت نمیدهد. در برخی استانها که شمار جمعیت آنها رو به افزایش است، مشاغل غیرقانونی و غیررسمی در حال افزایش است.