دوئل رائفی‌پور_قالیباف؛ معادلات اصولگرایان پیچیده شد

ترکیب نمایندگان حوزه انتخابیه تهران با مشخص شدن 16 منتخب دور دوم انتخابات مجلس دوازدهم تکمیل شد و 30 کرسی مهم خانه مهلت صاحبان چهار ساله خود را شناختند؛ ترکیبی که مطابق انتظارات همچون دور نخست، از نامزدهای لیست‌های اصلی اصولگرایان تشکیل شده است.

«شورای ائتلاف انقلاب اسلامی (شانا)»، «امنا»، «جبهه صبح ایران» و «شورای وحدت» چهار لیست اصلی اصولگرایان در دور اول انتخابات مجلس دوازدهم بودند که توانستند بیشترین سهم را از میان منتخبان حوزه انتخابیه در دور اول و دوم انتخابات به خود اختصاص دهند.

لیست «شانا» و «امنا» تنها لیست‌های انتخاباتی اصولگرایان هستند که از میان 30 منتخب تهران در مجلس دوازدهم، به ترتیب 9 و یک نامزد به صورت اختصاصی یعنی تنها با حضور در یک لیست توانستند وارد مجلس دوازدهم شوند؛ اتفاقی که احتمالا نام آشنا بودن این افراد در انتخاب آنها بی اثر نبوده است؛ به ویژه لیست «شانا» که هر 9 نفر اعضای اختصاصی آن که تنها با حضور در این ایست توانستند وارد پارلمان شوند را می توان به نوعی سلبریتی های جریان اصولگرا خواند که صرفا وجود نامشان در یک لیست، تضمین کننده کسب رای و راهیابی شان به بهارستان بود.

این در حالیست که از دو لیست دیگر جریان اصولگرا یعنی «جبهه صبح ایران» و «شورای وحدت»، هیچ نامزدی نتوانست به عنوان منتخب اختصاصی هر یک از این دو لیست راهی خانه ملت شود. به عبارتی از این دو لیست، قرعه حضور در مجلس تنها به نام افرادی زده شد که نام شان در لیست‌های انتخاباتی دیگر نیز به صورت مشترک وجود داشت؛ افرادی که تکرار نامشان در لیست ها چراغ ورودشان به مجلس دوازدهم را سبز کرد؛ مانند سید محمود نبویان، منتخب اول حوزه انتخابیه تهران که بیشترین رای را در حالی از آن خود کرد که در هر سه لیست اصلی انتخابات اسفند 1402 حضور داشت.

بررسی اقتصادنیوز از لیست های انتخاباتی اصولگرایان در دور اول انتخابات مجلس دوازدهم نشان می دهد که از 30 منتخب نهایی حوزه انتخابیه تهران، ری و شمیرانات، 20 چهره در چند لیست مشترک بودند که از این تعداد، بیشترین اشتراک را دو لیست «جبهه صبح ایران» و «امنا» داشتند و 15 منتخب را به خود اختصاص داده اند (بخش سبز رنگ اینفوگرافیک). پس از آن، «شانا» و «امنا» با دو چهره مشترک  (بخش زرد رنگ اینفوگرافیک) و نیز «شورای وحدت» و«جبهه صبح ایران» با یک منتخب مشترک (منوچهر متکی)، توانستند از ابزار نامزدهای اشتراکی، کرسی هایی در پارلمان به دست آورند. سید محمود نبویان نیز چهره مشترک 3 لیست «شانا»، «جبهه صبح ایران» و «امنا» بود که وارد مجلس شد.

قدرت لیست‌ها

بر این اساس نکته حائز اهمیت در این بررسی، قدرت لیست‌های یادشده است؛ آنکه اتاق فکر این لیست ها تا چه اندازه می توانند روی حرکت مستقل خود حساب باز کنند و تا چه اندازه به همگرایی و ائتلاف جریانی نیازمندند. 

برای نمونه لیست جریان «جبهه صبح ایران» که با لیدری علی اکبر رائفی پور بسته شد، اگرچه تنها لیست انتخاباتی (شهر تهران) است که بیشترین اشتراک را با سایر لیست‌های حاضر در انتخابات داشته، بیشترین نتیجه را از این همگرایی گرفت و با این سیاست، حالا 18 کرسی از 30 کرسی تهران را دارد، اما نتوانست به صورت مستقل، حتی یک نامزد را راهی بهارستان کند. از این رو نامزدهایی که به صورت اختصاصی تنها در لیست این جریان حضور داشتند، در جلب نظر رای دهندگان ناکام مانده و راهی به صحن علنی مجلس پیدا نکردند؛ موضوعی که به عقیده ناظران بیرونی و فعالان سیاسی، حاوی پیام معناداری برای علی اکبر رائفی پور و جریان وابسته به او در مجلس آینده است.

به گزارش اقتصادنیوز، این پیام، می تواند راهگشای جریان جبهه صبح ایران برای ترسیم نقشه راه و  محاسبات درباره قدرت مانور و چانه زنی اش در مجلس آینده باشد. به عبارتی به نظر می رسد جریان تحت نفوذ رائفی پور که حمید رسایی به عنوان یکی از چهره های اصلی، آن را در مجلس پیش رو نمایندگی می کند، مجالی برای پیاده سازی مستقل برنامه ها و اهداف خود نخواهد داشت و نیازمند همراهی ویژه با گروه ها و جریانات سیاسی دیگر از جمله امناست که بیشترین اشتراک را در انتخابات با آن داشته است؛ امری که می تواند مناسبات مدنظر چهره های شاخص لیست جبهه صبح ایران از جمله حمید رسایی را نیز بر هم بزند؛ به ویژه آنچه درباره کرسی ریاست مجلس در سر می پرورانند.

رسایی که در انتخابات مجلس یازدهم رد صلاحیت شده بود و در این دوره توانست به عنوان چهره پرنفوذ جبهه صبح ایران در فضای سیاسی همسو با خود به مجلس راه پیدا کند، اخیرا در ارگان رسانه ای خود، روزنامه 9 دی، به پیشگویی درباره ریاست مجلس دوازدهم پرداخته و از قطعیت کنار رفتن قالیباف از صندلی ریاست بهارستان سخن گفته است. بنابر بررسی اقتصادنیوز، این در حالیست که لیست شانا به سرلیستی به محمدباقر قالیباف، به تنهایی و بدون اشتراک با سایر لیست ها توانسته 9 نماینده معادل 30 درصد کرسی های تهران را وارد مجلس کند؛ اتفاقی که نشان می‌دهد احتمالا شانس دو گروه برای کسب کرسی ریاست پارلمان تفاوت چندانی با یکدیگر ندارد و کسب این جایگاه مهم در گرو چانه زنی و مذاکرات درون جناحی است و به طور قطع نمی توان هیچ یک از این گروه ها را از پیش برنده رقابت بر سر صندلی ریاست خانه ملت دانست.

با این حال، اگر در هر صورت نماینده مورد نظر جبهه صبح -آنچنان که رسایی در روزنامه خود پیشگویی کرد- بر کرسی ریاست قوه مقننه تکیه نزند و ردای ریاست همچنان بر تن قالیباف بماند، این جریان با یک پرسش جدی روبروست؛ آنکه نتیجه افشاگری‌های ادعایی علیه جریان های اصولگرا و شخص قالیباف توسط نواصولگرایان چرا ناکام ماند؟ در سوی دیگر نیز، چهره های سنتی تر این روزهای اصولگرایان که در قالب «شانا» به تنهایی 30 درصد کرسی های تهران در مجلس دوازدهم را به دست آوردند و با همگرایی با سایر لیست ها در مجموع 12 نماینده از تهران (معادل 40 درصد) دارند، به نظر راهی جز ائتلاف ندارند و مسیر افشاگری های دقیقه نودی -همانند آنچه جلیل محبی درباره حساب موسسه مصاف به مدیریت علی اکبر رائفی پور، رو و ادعا کرد- برای این مجلس جوابگو نیست.