جامعه کارگری نباید پشت دستِ گروه‌های دیگر بازی کند

به گزارش مردم سالاری آنلاین، پس از پایان پیش‌ثبت‌نام انتخابات دور یازدهم مجلس در مردادماه، بسیاری از تشکل‌های کارگری که برای حضور در این انتخابات اعلام آمادگی کرده بودند، این بحث که چگونه لیست‌های مورد حمایت خود را به‌عنوان نامزدان بالقوه جامعه کارگری وارد مجلس کنند را در مرکز توجهات خود قرار دادند. از آنجا که نهاد مجلس می‌تواند نقش عمده‌ای در روند اصلاح روابط کار ایفا کند یا می‌تواند از بدعت‌های دولت‌ها که می‌خواهند به صورت فراقانونی برخی مفاد قانون کار را تغییر دهند، جلوگیری کند، لذا حضور نماینده کارگران در مجلس از اهمیت و حساسیت بالایی برخوردار است.

در این میان حسن صادقی (رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری) با اشاره به اهمیت انتخابات این دور مجلس اظهار کرد: انتخابات به نوعی نشان دهنده اقتدار یک ملت و تاثیر حضور آحاد مردم در اداره جامعه است لذا اقتدار ملی در یک کشور را می‌توان در انتخابات دید. شما به راحتی می‌توانید شعور سیاسی و سطح درک سیاسی مردم را در انتخابات منعکس ببینید. 

این فعال کارگری تصریح کرد: انتخابات را نباید یک مناسک نمایشی و به رخ کشیدن قدرت سیاسی به کشورهای همسایه و دیگر قدرت‌ها صرفا دید. مجلس به مثابه نهادی که به تعبیر امام و رهبری راس امور است، نباید در فرآیندی تشکیل شود که آن فرآیند مانند یک حرکت سمبلیک باشد. انتخابات تنها نباید عاملی باشد که از طریق آن صرفاً ادعای داشتن حکومتی مردم سالار توسط عده‌ای که خود را صاحبان قدرت می‌دانند، مطرح شود. انتخابات باید منتج به حضور مردم شده و نباید به‌ سمت وضعیتی در انتخابات برویم که قبل از انقلاب وجود داشت. پیش از انقلاب همه به وضوح دیدیم که با تصمیمات غلط مدیران سیاسی رژیم گذشته اوضاع کشور به چه نقطه‌ای کشیده شد و فقدان نمایندگان واقعی مردم در قدرت کار را به خروش و قیام عمومی کشاند. 

باید مقابل کسانی که به دنبال انتخابات تصنعی هستند، بایستیم

وی افزود: باید تلاش این باشد تا انتخابات نمایش اقتدار ملی باشد و دولت شرایط و آرایش سیاسی امور را به نحوی ترسیم کند که انتخابات به شکل واقعی باعث حضور اثرگذار مردم شود تا مسئولیت‌پذیری مردم در قبال آینده به نمایش درآید. با این همه برخی می‌خواهند حضور مردم کمرنگ باشد تا لیست‌های خودشان در میدان انتخابات با مشارکتی اندک ترک‌تازی کند. این درحالی است که نگاه ما به فرمایشات امام و رهبری باید باشد؛ امامین انقلاب کسانی هستند که همواره می‌گفتند: انتخابات نشان دهنده صلابت مردم در تصمیمات مهم کشور و حضورشان برای تعیین سرنوشت‌شان است. 

صادقی ادامه داد: کسانی که به دنبال انتخابات تصنعی هستند، باید بدانند که صرفا چند صباحی می‌توانند این حضور را ادامه دهند. کارهایی که حزب رستاخیز قبل از انقلاب کرد را مطالعه کنند و بفهمند نتیجه انتخابات نمایشی چیست. تمام ما باید سعی کنیم انتخابات را برای مردم دارای مزیت کنیم تا منتج به شوق و شعف برای حضور در پای صندوق رای شود. 

معاون دبیرکل خانه کارگر با تاکید بر این نکته که باید زیرساخت‌های برگزاری یک انتخابات واقعی و پرشور فراهم شود، اظهار کرد: از مسئولان می‌خواهیم که موانع دربرابر حضور مردم ایجاد نشود. وقتی می‌گوییم موانع ایجاد نشود، یعنی مردم را با برخی تصمیمات دلسرد نکنیم و باعث نشویم نوعی ناامیدی از صندوق انتخابات ایجاد شود. این اقدامات در عدم ناامیدسازی مردم می‌تواند شامل‌ عدم نظارت‌های نامعقول بر صلاحیت نامزدها و داوطلبان باشد. هرآنچه می‌تواند مفهوم دموکراتیک انتخابات را دچار خدشه کند، باید از آن پرهیز کرد. کرامت انسانی، آزادی، آزادی بیان و اراده و حق تعیین سرنوشت، همه مفاهیمی است که در قانون اساسی مطرح شده است. این‌ها ارزش‌هایی هستند که در چهارچوب انتخابات تحقق می‌یابد و محصول آن یک نظام و ساختار شایسته سالار است. لذا عملی شدن چنین انتخاباتی مستلزم فهم دقیق موضوعات تعریف شده در یک نظام دموکراتیک است. 

رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری اضافه کرد: شاخص‌های انتخابات دموکراتیک آن‌طور که در قانون اساسی آمده باید مدنظر قرار گیرد و اگر قرار بگیرد، قطعا ما شاهد انتخاباتی درخور نظام مردم سالار اسلامی هستیم و شایسته‌سالاری، آزادی و آزادی بیان و انتخاب و عقیده، همه و همه با انتخاباتی استاندارد و دموکراتیک محقق خواهد شد. ما نمی‌گوییم و ادعای این را دربرابر نهادهای بالادستی نداریم که اصل بررسی را زیر سوال ببریم و بگوییم صلاحیت‌ها بررسی نشود، اما صلاحیت‌ها براساس عدل، انصاف و آزادی مشروع مندرج در قانون اساسی باید بررسی شود و هرکسی با هر بهانه‌ای نباید از انتخابات طرد شود تا شاهد آن نباشیم که مردم از صندوق‌ها قهر کنند. 

عضو هیات مدیره کانون بازنشستگان تامین اجتماعی تهران تصریح کرد: انتخابات درست باید محصول انتخاب آزاد و فهم دقیق مفاهیم دموکراتیک باشد. هرچه که مردم را از انتخابات فراری دهد باید توسط دولت و مسئولان در ماه‌های اخیر باید حذف شود. حضور بیشتر مردم جایگاه نظام سیاسی ما را در جامعه بین‌المللی ارتقاء دهد. ما نباید برای ماندن چند صباحی بیشتر از آبرو و مشروعیت نظامی هزینه کنیم که این میزان خون پای آن رفته است. 

ما در مجلس یک آقای محجوب داشتیم که فراکسیون ۸۸ نفری کارگری تاسیس کرد. این چهار سال که علیرضا محجوب نبود، ما دقیقا خلاء را در مجلس حس کردیم و احساس بی‌پناهی و مظلومیت کردیم. یک نفر انسان دارای فکر مثل ایشان و مورد وثوق جمعیت‌های سیاسی درون مجلس و تشکل‌ها می‌تواند منشاء وفاق بر سر حقوق کارگران و بازنشستگان باشد.

فقدان تحزب و فرهنگ حزبی؛ عامل تولد مجلس ضعیف

وی ادامه داد: اگر امروز مجلس ما مجلس تضارب آراء و حضور گروه‌های مختلف اجتماعی نیست، نتیجه فاصله‌گیری از فرهنگ تحزب است. علی‌رغم اینکه سال‌های آغازین تولد نظام جمهوری اسلامی بر محور تحزب بوده و آغاز شکل‌گیری این نظام با تاسیس حزب جمهوری اسلامی با حضور شخصیت‌های بزرگی چون مرحوم شهید بهشتی، مقام معظم رهبری و مرحوم هاشمی رفسنجانی بود، اما امروزه دیگر شاهد چنان قدرت حزبی‌ای نیستیم. 

معاون دبیرکل خانه کارگر اظهار کرد: نتیجه وجود تحزب در ابتدای انقلاب تقدیم کردن چهره‌های شایسته‌ای در میان مسئولین از همان منبع حزب جمهوری اسلامی بود. امروز تحزب در کشور ما ضعیف است. بدون این تحزب شاهد یک مجلس قوی نخواهیم بود و ضعف امروز نهادهای قدرت ما مثل قوه مقننه ریشه در همین امر دارد. آنچه باعث شده مجلس ما مرکز تضارب آراء گروه‌های اجتماعی مختلف نباشد، همین دوری از کار حزبی است. آن زمان کار حزبی اولویت نظام سیاسی ما بود اما پس از دهه شصت شیوه کار ما به جای تحزب، کار هیاتی و اتوبوسی و باندی جایگزین شد. ما به جای سیاست‌ورزی سیاست‌باز شدیم. به جای فهم امر سیاسی به صورت علمی، سَیّاس شدیم. این درحالی است که احزاب شکل می‌گیرند تا بتوانند مدیر تربیت کنند و کار به آزمون و خطا در پست‌های مدیریتی کشیده نشود. 

صادقی تصریح کرد: قرار بود که تحزب کشور را به سمت توسعه و اعتدال و عدالت پیش ببرد اما ما کار حزبی را که مدرسه تربیت انسان و مدیر تراز و توانمند بود، کنار گذاشتیم و کار هیاتی و گروهی را به راه انداختیم و برتری‌ها نه براساس توان و قدرت و دانش که با میزان اتهام زنی و حراّفی سنجیده شد. امروز نتیجه این است که مجلس ما یک گروه اکثریت قاطع را می‌گیرد و سایر گروه‌های اجتماعی اقلیت‌های بی‌اثر هستند. این باعث شده که جامعه کارگری که حدود ۵۳درصد جمعیت کشور را تشکیل می‌دهد، امروز حتی به اندازه انگشتان یک دست هم در مجلس نماینده نداشته باشند. 

رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری ادامه داد: ما نمی‌گوییم کسانی که در مجلس هستند نماینده مردم نیستند اما نماینده صنف نظامی و بازاری و پزشک و صنعت‌گر و… هستند و کارگران از نظر صنفی نماینده ندارند. ما ۲۷۰ حزب در کشور داریم ولی هیچ کدام کار حزبی نمی‌کنند و پس از انهدام حزب جمهوری اسلامی، حزب یک واژه بی‌ربط درمورد احزاب موجود است. ما وجود حزب را نوعی امر وارداتی و نوعی بیگانه پرستی درک کردیم. در مجلس قانون احزاب را تصویب می‌کنیم ولی نگاه نمایندگان به حزب نگاه به یک نهاد اجنبی است. حزب سیاست‌مداری را تربیت می‌کند که روابط اقتصادی و جهانی و فرهنگی را به بهترین وجه بشناسد. نبود حزب باعث شده در انتخابات افرادی ناگهان با چند اظهارنظر پوپولیستی و عوام‌فریبانه گوی برتری را بربایند. 

معاون امور استان‌های خانه کارگر گفت: مگر برخی کسانی که نامزد انتخابات ریاست جمهوری بودند؛ با به کار بردن اظهارات عوام‌فریبانه و پوپولیستی مدعی نبودند که کشور را به حد اعلای رشد می‌رسانند؟ مگر جز این بود که همان افراد مدعی که بعدها مشاور اقتصادی و معاون و فرد پشت صحنه و شهردار و رئیس جمهور شدند، تحت زعامت‌شان فقر مطلق افزایش یافت و ارزش پول ملی را به کمترین رقم در جهان رساندند؟ چه دلیلی داشت که اقتصاد مولد ما به جای رشد؛ به سمت افول رفت و امروز دیگر دلالی بیشترین سود و قدرت را دارد؟ دلیل آن این است که ما انسان‌های مدیر و مدبر و سیاست‌مدار تربیت نکردیم. افراد پوپولیست که با ظاهر ایدئولوژیک و ارزشی ادعای مدیریت جامعه را دارند، خارج از فرآیندهای حزبی تقدیم نظام و مردم کردیم. علت آن این است که این افراد فهم علمی از امر سیاسی نداشتند و ندانستند و نمی‌دانند پیامد سخنان و اعمالشان در میدان واقعی سیاست چیست. حال اینکه سیاست گاهی این است که در یک مذاکره گاه چه چیز را نگوییم. علم سیاست فقط در دانشگاه نیست و جایش در کار حزبی است. بدون داشتن احزاب رهبری کننده جامعه که جای کار پوپولیستی را بگیرند، قطعا انتخابات‌های درستی نخواهیم داشت. 

وی با اشاره به اینکه «اکنون که امکانات لازم برای کار حزبی نداریم، باید بگذاریم همین ۲۷۰ حزب حداقل بتوانند نماینده معرفی کنند» تصریح کرد: ما از ابزارهای حذفی علیه احزاب موجود استفاده نکنیم و بگذاریم خود رقابت احزاب وضعیت را مشخص کند. نباید دایره را محدودتر کنیم. نتیجه انزوای سیاست رسمی نزد مردم، قطعا رشد دوباره برخی اعتراضات و پرخاشگری اجتماعی خواهد بود. 

تشکل‌های کارگری به سوی سیاست مستقل بروند

صادقی در ادامه با اشاره به نقش تشکل‌های کارگری در انتخابات و فراخوان خانه کارگر و سایر تشکل‌ها برای ثبت‌نام گفت: تشکل‌های کارگری هم اثرگذاری لازم را ندارند و صرفا جنبه تبلیغاتی دارند. جامعه کارگری از تشکل باید کاری دیده باشد که در حوزه سیاسی پشت سر تشکل کارگری بیاید. وقتی کارگر می‌گوید من با حقوق افزایش یافته ۲۷ درصد نمی‌توانم زندگی کنم، ما نتوانستیم برای این کارگر در مجلس کاری بکنیم. 

این فعال کارگری با اشاره به برخی ناملایمات که عده‌ای را نسبت به صندوق‌ها دلسرد کرده است، توصیه کرد: اما من به عنوان یک فعال کارگری و انسانی که اندکی تجربه دارد توصیه می‌کنم که جامعه کارگری سرمنشاء اتفاقی که امسال درباره دستمزد رخ داد را ابتدا در همین مجلس ببیند. در دولت آقای احمدی نژاد و ذیل مجلس آقای حداد عادل، نمایندگان باعث شدند که دستمزد هشت تا ده سال فریز شود و تا زمان حضور آقای شریعتمداری و سالاری در وزارت کار و سازمان تامین اجتماعی، بحث متناسب‌سازی مطرح نشود. مجلس بود که حقوق کارکنان دولت را تنها ۲۰ درصد پذیرفت، در واقع حقوق کارگران هم فریز و ثابت نگهداشت. اگر جامعه کارگری چوب فریز کردن مزد توسط مجلس را خورد و اگر می‌خواهد تغییری بدهد باید به جای جریانات سیاسی فعلی حداقل چند نفر را به مجلس بفرستد و حداقل بتواند اثرات فریز کردن حقوق را در فضای عمومی مطرح کند که حداقل باعث خواهد شد که نمایندگان کارگری در جهت منافع کارگران حرکت کنند. مجلس جایی است که نشان می‌دهد اگر نماینده داشته باشیم، از تضییع حقوق می‌توان جلوگیری کرد. 

وی درباره شخصیت‌های مورد حمایت جامعه کارگری در مجلس نیز گفت: ما در مجلس یک آقای محجوب داشتیم که فراکسیون ۸۸ نفری کارگری تاسیس کرد. این چهار سال که علیرضا محجوب نبود، ما دقیقا خلاء را در مجلس حس کردیم و احساس بی‌پناهی و مظلومیت کردیم. یک نفر انسان دارای فکر مثل ایشان و مورد وثوق جمعیت‌های سیاسی درون مجلس و تشکل‌ها می‌تواند منشاء وفاق بر سر حقوق کارگران و بازنشستگان باشد. فردی که همه درباره سلامت ایشان شهادت بدهند، می‌تواند حلقه اتصال گروه‌های مختلف در فراکسیون کارگری باشد. خلاء قدرت جامعه کارگری در مجلس کاملا ملموس است و جامعه کارگری به همین خاطر نباید تماشاچی این باشد که توده‌های مردم به سمت صندوق می‌روند یا نه و باید خودشان راسا در این جهت حرکت کنند. 

صادقی ادامه داد: برای ما جامعه کارگری که حقوق بگیر هستیم و معاش ما با این حقوق ثابت است، حضورمان در مجلس برای جلوگیری از تصمیماتی مثل بودجه ۱۴۰۲ و نوع بستن حقوق کارکنان دولت از اوجب واجبات است. ما باید برای حقوق‌مان در انتخابات مجلس بیاییم و اگر در مجلس فرد قوی‌ای داشتیم نمی‌گذاشتیم با تورم ۴۷ درصدی افزایش حقوق ۲۰ درصدی داشته باشیم. حاصل آن‌ عدم پیگیری کمیسیون اصل ۹۰ مجلس درباره مزد خلاف قانون در سال ۱۴۰۲ بود. این‌ عدم رسیدگی به خلاف دولت ناشی از این استدلال در مجلس بود که گفتند «در بودجه افزایش حقوق را ۲۰ درصد تعیین کردیم و اگر بیشتر ببندیم باعث کسری بودجه و تورم می‌شود»؛ درحالی که تورم به ۵۰ درصد رسید و فاصله ۳۰ درصدی بین افزایش مزد و تورم به وجود آمد. 

رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری اضافه کرد: کارگران نباید در انتخابات پشت دست سایر طبقات جامعه بازی کنند و نگاهشان به تصمیمات بالایی‌ها باشد. ما نباید نگاه کنیم ببینیم ثروتمندان بالای شهر به پای صندوق می‌روند یا نه! زیرا مجلس ضعیف ثروت آن فرد سرمایه‌دار را بیشتر خواهد کرد و فقر را افزایش می‌دهد. آن ۴ درصدی که آقای قالیباف می‌گفت به نفعشان است که در مجلس حضور نیابند چون نیازی ندارند، اما ما جامعه کارگری به یک مجلس شایسته نیاز داریم. لذا این حضور ناگزیر است تا بتواند زندگی حداقلی را برای خانواده حفظ کرد. تشکل‌های کارگری باید روی این مسئله متمرکز شوند و بگویند اگر نتوانستیم از حقوق کارگران دفاع کنیم، علتش همان مجلس است که دست فعال کارگری را بسته است. اگر یک فراکسیون قوی داشته باشیم آن تشکل‌ها نیز بهتر عمل خواهند کرد. 

وی درباره توانایی‌های دبیرکل خانه کارگر گفت: علیرضا محجوب توانست از آقای مصری راست تا آقای پزشکیان چپ تا آقای قاضی‌پور مستقل را حول مسئله قدرت خرید کارگران در فراکسیون حول خود جمع کند. نمایندگان حول مسائل کارگری و تامین اجتماعی به مرجعی مثل آقای محجوب رجوع می‌کردند؛ ولی امروز این مرجع در مجلس از نظر فکری وجود ندارد. ما تشکل‌های کارگری و کارگران باید یکبار هم که شده پیشگام در عرصه انتخابات باشیم وگرنه باید بازهم منتظر فقر بیشتر جامعه کارگری باشیم.