امشب جایی افطار بودم.
با دکتر روحانی برخورد کردم. احوالپرسی کردیم.
دکتر سیمایی هم بود. محمد قوچانی به آقای دکتر روحانی گفت فلانی یک رمان بنام گذرخان نوشته در مورد روحانیت.
از همان تیکههای شیرینش در مورد محتوای کتاب و حوزه گفت.
قشنگی رفتارهای روحانی هم این است که وقتی دست میاندازد یا جوک میگوید خودش پیشقدم برای خندیدن میشود.
قرار شد از طریق قوچانی یک جلد برایش بفرستم. نامبرده هیچ اشارهای به اینکه میخرند نفرمودند.
بزرگان به کتاب افتخار میدهند که فقط تورق کنند و کتاب را با انگشتان معنوی تبرک کنند.
امیدوارم فرصت کند و بخواند.
والا من خودم سیدم و این قد کتاب را دستمالی کردم که تبرک کامل شده. تبرک جدید پذیرفته نمیشود.