مدیران نخبه توسط این دولت به بهانه بانیان وضع موجود خانه‌ نشین شده‌اند

به گزارش مردم سالاری آنلاین، غلامعلی جعفرزاده‌ ایمن‌آبادی، نماینده سابق رشت در مجلس، در خصوص ناآرامی‌های چندماه اخیر ایران و راه‌های‌ برون‌ رفت از این بحران می گوید: متاسفانه در صحبت‌هایی که از مسئولان شنیده می‌شود درک درستی از اعتراضات مشاهده نمی‌کنم. واقعیت این است که این اعتراضات ریشه در مشکلات اقتصادی و چالش‌های جامعه دارد که به هر بهانه‌ای سر باز می‌کند.

او افزود: مثلاً آبان سال 98 به بهانه بنزین و اواخر تابستان 1401 به بهانه فوت مهسا امینی شاهد اعتراضات بودیم. در حال حاضر هم مسئولان بسیار خوشحال هستند که اعتراضات را مهار کرده‌اند در حالی که این اعتراضات آتش زیرخاکستر است و حاکمیت باید تغییراتی در خود ایجاد کند. حاکمیت می‌تواند خود را گول بزند و به فضای فعلی دلخوش باشد و بگوید این اعتراضات رهبری ندارد ولی باید بگویم اگر فکری اساسی نشود اعتراضات به هر بهانه‌ای تکرار خواهد شد.

این فعال سیاسی تصریح کرد: امیدوارم یک عقلانیت در دولت ایجاد شود که جز سرکوب و ایجاد محدودیت کار دیگری بلد باشد. متاسفانه این دولت فقط تعطیل‌ کردن و مهار کردن بلد است و راهکار دیگری ندارد. مثلاً قرارگاه گاز تشکیل می‌شود سپس گاز تعطیل می‌شود این تعطیل‌ کردن که قرارگاه نمی‌خواهد.

او در ادامه بیان کرد: این دولت چیزی تحت عنوان عذرخواهی بلد نیست. یاد نگرفتیم از مردم عذرخواهی کنیم. مثلاً شرکت ذخیره‌سازی گاز توسط اوجی تعطیل شد آن‌ وقت الان که او وزیر شده است به جای اینکه خودش خودش را محاکمه کند توپ را در زمین دیگری می‌اندازد. ما دومین ذخیره گاز دنیا را داریم اما در حال پشت سر گذاشتن سخت‌ترین زمستان هستیم و این نشان از بی‌کفایتی مدیران دارد. متاسفانه مدیران نخبه و افرادی که صاحب عقل، فکر و اندیشه بودند توسط این دولت به بهانه بانیان وضع موجود خانه‌ نشین شده‌اند و از افرادی استفاده شده که توانایی تشخیص دست راست و چپ خود را ندارند.
نماینده ادوار مجلس یادآور شد: باید پای درد دل مردم نشست. فقر و بیکاری افزایش یافته  است.مردم مشکل دارند ولی کسی نیست که آن‌ها را درک کند.
جعفرزاده ایمن آبادی در ادامه گفت: همه دولتمردان از قطار پیشرفت صحبت می‌کنند، کدام قطار پیشرفت؟ اینترنتی وجود ندارد بسیاری از استارت‌آپ‌ها از ایران رفته‌اند. 

او در پایان خاطرنشان کرد: به نظر من حاکمیت باید پوست‌اندازی کند. این مقاومت‌ کردن و عدم‌ تحرک در مقابل تکانه‌ها و عدم‌ امکان تغییر و انعطاف استخوان‌های نظام را دچار آسیب می‌کند. نظام باید عقلانی فکر کند و یک جاهایی باید انعطاف و تواضع داشته باشد یک جاهایی باید عقب‌گرد کند. اسم این کار عقب‌نشینی نیست. در مقابل مردم چیزی تحت عنوان عقب‌ نشینی  نداریم. بالاخره سیره امام کجاست؟ امامی که مردم را رهبر نظام می‌دانست کجاست؟ یعنی چه که یک روزنامه می‌گوید باتون نباید حذف شود؟ مگر شما می‌توانید با مردم‌تان با باتون صحبت کنید؟