فردا نوشت :
۱۸ استان کشورمان درگیری سیل هستند و مسئولان نیز در همه نهادهای مربوطه تمام تلاش خود را به کار گرفتهاند تا مشکل هر چه سریعتر مرتفع شود، خسارت کمتر وارد آید و خسارات وارد شده جبران شود. بگذریم از جانهایی که این سیل گرفته و قابل جبران نیست.
در این بین اما آنچه باعث نادیده گرفتن شدن زحمات مسئولان میشود، برخی رفتاری اشتباهی است که خواسته یا ناخواسته انجام شده و موجی از نقد را به راه انداخته است. تلخ آن است که هر بار چنین حوادثی رخ میدهد این اقدامات صورت میگیرد و همین نقدها و توصیه ها نیز بیان میشود.
این بار نیز حضور میدانی برخی مسئولان حاشیه ساز شد. برخی مثل روزنامه «شرق» آن را پای رفتارهای پوپولیستی و حتی با اغراض سیاسی دانستند. برخی هم مثل «رسالت» سعی کردند یادآوری کنند که این حضورهای میدانی تمام کار نیست و باید به نکات و مسائل مهمتری هم اشاره کرد.
در همین راستی دیدیم که «شرق» در گزارشی با عنوان «عکسها نتیجه عکس داشت» نوشت: «آتلیه عکاسی امامزاده داوود(ع)»؛ توصیفی برای حضور پررنگ مسئولان با کت و شلوار میان خروارها گلولای باقیمانده از سیل اخیر تهران بود که با نقد کاربران فضای مجازی بر عدم کارایی این نوع حضور و عناوین همدردی تصنعی با آسیبدیدگان همراه شد. بسیاری از کاربران معتقد هستند مرزهای رفتارهای پوپولیستی در سیل اخیر جابهجا شده است.
این روزنامه ادامه داده: برای نمونه شهردار تهران درحالی با کت و شلوار در میدان حاضر شده و عکس با لباس گلآلود گرفته است که طبق قانون شهرداری تهران مجاز به صرف هزینه و امکانات تهران خارج از محدوده شهری تهران نیست.
شرق افزوده: درباره حضور وزیر اقتصاد که حداقل او با چکمه در صحنه حاضر شد، بسیاری پرسیدهاند در بحران رخداده حضور وزیر اقتصاد که در لبه تیز استیضاح مجلس هم قرار دارد، چه تعریفی میتواند داشته باشد و حضور خاندوزی قرار است کدام مشکل واماندگان در گلولای را حل کند؟
روزنامه فرهیختگان نیز از دیگر منتقدان این رویکرد برخی مسئولان است و نوشته: در بارانهای سیلآسا هم سازمان هواشناسی دیر هشدار داد هم زیرآب زیرساختها خورد و هم منابع آبی را مدیریت نکردیم، فقط عکسهای خوبی گرفتیم.
این روزنامه افزوده: چند عکس و کلیپ دستبهدست شده در فضای مجازی و چند گزارش نصفهونیمه تصویری و چند عکس فلان مسئول و مقامی که با کتوشلوار بین سیلزدگان حاضر و تا زانو هم گل مالی شدهاند، تمام آن فهم و تصوری است که خیلیها از سیل داریم تا اینکه خداینکرده یک روزی خودمان هم با آن گلاویز شویم.
فرهیختگان تاکید کرده: خیلی از این خرابیها، تلفات و مشکلات، مثل تمام موارد مشابه قبلی و احتمالا بعدی، قابلیت پیشبینی و پیشگیری داشتند که طبق معمول اینطور نشد و جلوگیری بهعمل نیامد و تدبیری هم نشد و درنهایت شد این وضعیت اسفبار و ناراحتکننده که کسی مسئولیتش را قبول نمیکند.
رسالت نیز در سرمقاله خود آورده است: حضور در میدان پس از وقوع بلایا و حوادث، ارزشمند است و در کشور ما خصوصا پس از ۸ سال رخوت و خمودی دولت، چهبسا ضروری باشد اما نباید فراموش کرد که این تنها یک جزء از کار است؛ اگر اهمال ما یا مجموعه تحت امرمان باعث بروز آن بلا یا حادثه شده باشد، شاید حضور ما ولو در اولین ساعات پس از حادثه، تنها بهاندازه دو نمره ارزش داشته باشد؛ ما هجده نمره را بابت ضعف مدیریتی و عدم اقدامات پیشینی ازدستدادهایم؛ همان هجده نمرهای که باعث شده چندین خانواده بهصورت مستقیم و یک ملت، باواسطه عزادار شوند.
این روزنامه ادامه داده: حضوری درصحنه خوب است که حضورهای آتی را به حداقل برساند؛ مدیر حاضر درصحنه، آسیبها و کمبودها را بلا واسطه لمس میکند و دستورات مقتضی را صادر میکند و این امر، سبب کاهش تبعات و آسیبهای احتمالی بعدی میشود.
۲۱۲۲۰