«فرهنگ بلاگری»؛ آفت زندگی این روزها

یک پژوهشگر روان درمانی فراتشخیصی با نفی" فرهنگ بلاگری" و با بیان اینکه در حال حاضر "فرهنگ بلاگری" در کشور ما تبدیل به آفت بزرگ اجتماعی شده است گفت: آسیب‌های فرهنگ ریاکارانه "بلاگری" هر روز در کشور بیشتر می‌شود، به طوری که بعضا بلاگرها از هر اقدام خود حتی فعالیت‌هایی که در راستای کمک به بزرگ‌ترها و آسیب دیدگان انجام می‌دهند عکس گرفته و آن را به عنوان یک لطف در حق بزرگترها و سالمندان در فضای مجازی منتشر می‌کنند.
دکتر امیر لطفی حقیقت در گفت‌وگو با ایسنا، با تاکید بر لزوم حفظ حرمت سالمندان، بزرگترها و آسیب دیدگان، اظهار کرد: گاه و بی‌گاه در فضای مجازی تصاویری منتشر می‌شود که برخی بلاگرها بدون حفظ شان و حرمت بزرگان در حال کمک کردن به بزرگان، سالمندان و حتی آسیب دیدگان حرفه‌های مختلف هستند. گویی این افراد محتاج کمک ‌هستند و این بلاگرها لطف بزرگی را در حق آنها انجام می دهند. حال آنکه کمک به آسیب دیده وظیفه تمام افراد است و باید حرمت بزرگان در چنین مواردی حفظ شود.
این مشاور "فرهنگ بلاگری" را از مخدوش کننده‌ترین، آسیب‌زاترین و ویران کننده‌ترین مولفه‌های اثر گذار بر فرهنگ کشور دانست و ادامه داد: در فرهنگ "بلاگری"، تقلید زندگی علی الظاهر "لاکچکری" که صرفا پوسته زندگی در آن حفظ شده است، باعث می‌شود که نگاه افراد نسبت به بزرگترها، سالمندان و آسیب دیدگان و کمک به آنها بیشتر حالت نمایشی و به اصطلاح "شو آف"  داشته باشد. در چنین شرایطی برای اغواگری و نه انجام وظیفه به سالمندان و بزرگترها کمک می‌شود و این بی‌حرمتی به اسم "کمک" تلقی می‌شود.
وی معتقد است که احترم خالصانه به بزرگان و سالمندان وظیفه افراد است که این امر در فرهنگ بلاگری دیده نمی‌شود.
این عضو تیم تخصصی مشاوره ازدواج و زوج در انجمن ازدواج و خانواده کشور با تاکید بر لزوم ترمیم فضای رسانه‌ای پیرامون تصویر شکل گرفته درباره "سالمندان"، توضیح داد: باید تصویر سالمند «محترم» را جایگزین تصویر سالمند «محتاج» کنیم. سالمندان و آسیب دیدگان باید انسان‌های محترمی شمرده شوند که نیاز به کمک ندارند و محتاج کمک نیستند بلکه این وظیفه ما است که به آنها کمک کنیم. این وظیفه فرزندان است که به هنگام سالخوردگی والدین از آنها مراقبت کرده و به آنها کمک کنند و این وظیفه افراد فعال در عرصه‌های مختلف است که به بزرگان آسیب‌دیده حرفه خود کمک کنند. در واقع در پیام‌های رسانه‌ای باید تصویر "نیاز" سالمندان و بزرگان به تصویر "وظیفه" برای کمک به این افراد تبدیل شود.
لطفی با اشاره به لزوم در نظر گرفتن تدابیر جدی در حوزه حفظ شان سالمندان از سوی مسئولین و با بیان اینکه مشکلات زندگی باعث شده است فرزندان درگیر زندگی خود شده و وظیفه کمک و حمایت از والدین و سالمندان را بعضا فراموش کنند، تصریح کرد: برای سالمندان باید حمایت‌های اجتماعی و درمانی جدیدی اعم از خدمات پزشکی، روانپزشکی و روانشناسی رایگان در قالب طرح "سلامت ملی" در دستور کار قرار داد. در حال حاضر شخصیت و غرور سالمندان خرد و احترام آنها شکسته شده و حرمت آنها از بین رفته است. بسیاری از سالمندان احساس تنهایی و شکست عاطفی شدید می‌کنند.
 این پژوهشگر روان درمانی فراتشخیصی معتقد است که رسانه‌ها در فیلم‌ها و سریال‌ها سالمندان را افراد محتاج و نیازمند دریافت کمک و یا شخصیت‌هایی منزوی و بدون عزت نفس نشان می‌دهند و همین امر باعث شده تصویر رسانه‌ای درستی از سالمندان به جامعه ارائه نشود.
این عضو تیم تخصصی مشاوره ازدواج و زوج در انجمن ازدواج و خانواده کشور، افزود: در رسانه‌ها، فیلم و سریال‌ها باید بزرگترها و سالمندان را شخصیت‌های محترم و مبارک در زندگی نشان دهیم. به گونه‌ای که افراد سالمند را فعالان اجتماعی نشان دهیم که برای زندگی خود تلاش می کنند. متاسفانه در حال حاضر تصویری که در  رسانه‌ها از سالمندان نشان داده می شود به گونه‌ای است که این افراد بدون عزت نفس هستند. باید این تصویر تغییر کند و وجهه آگاه، مطالبه‌گر و تلاشگر سالمندان به همگان نشان داده شود.
این مشاور به قهرهای طولانی مدت فرزندان با والدین و سالمندان رها شده بدون ملاقات در سرای سالمندان نیز اشاره و خاطر نشان کرد: نمونه دیگر این بی‌حرمتی‌ها و شکسته شدن شان سالمندان، والدینی هستند که در سرای سالمندان به سر می‌برند و فرزندانشان سری به آنها نمی‌زنند. این سراغ نگرفتن از والدین و قهرهای طولانی مدت فرزندان با والدین از دیگر بحران‌ها است. باید برای افراد بالای ۷۰ سال خدمات محترمانه و رایگان روانشناسی و پزشکی در نظر گرفت. از سوی دیگر حمایت‌های مالی از سالمندان  باید کاملا محترمانه شکل گیرد تا احترام بزرگان حفظ شود.
لطفی در پایان سخنان خود درباره اهمیت آموزش فرزندان در حوزه حفظ شان بزرگترها نیز گفت: یکی از سر فصل‌های دروس  دانشگاهی و مدارس ما باید آموزش آداب اجتماعی و تعلیمات اجتماعی باشد به گونه‌ای که فرزندانمان احترام به بزرگان و حفظ شان آنها را از نزدیک لمس کنند.