«دروغ بزرگ»، برای دستیابی به مقاصد سیاسی و فردی

اخیرا وزارت کار به شیوه‌های متفاوتی مورد تخریب جریانات و افراد مختلف قرار گرفت.

در ادامه‌ی این تخریب‌ها، اتهام‌هایی مبنی بر صدور احکام از سوی وزیرکار برای اشخاص مختلف بوده است.

قبل از شرح ماجرا ابتدا به یک تکنیک کهنه اشاره می‌کنم. استفاده از روش «دروغ بزرگ» یکی از آن تکنیک‌های قدیمی رسانه‌ای‌ است که ریشه تاریخی دارد و اکنون هم به لطف شبکه‌های اجتماعی و فیک‌نیوزها هر روز بازتولید می‌شود.

یکی از ابزار‌های رسانه‌ها این است که با ایجاد یک شایعه و یا «دروغ بزرگ» به اهداف و مقاصد خود دست پیدا می‌کنند، البته این دروغ باید به حدی بزرگ باشد که هم تعجب‌آور باشد و هم بتواند مردم را تحت‌تأثیر قرار دهد.

ارائه اخبار غلط به شیوه «دروغ بزرگ» که در رسانه‌ها استفاده می‌شود، همان پروپاگاندا است.
«دروغ‌های بزرگ» و انتشار اخبار بدون سند و اعتبار اهرم فشاری برای مقاصد سیاسی یا شخصی به شمار می‌آیند.

ممکن است بپرسید در قبال این ترفند چکاری باید انجام داد؟ پاسخ این است: از جمله راه‌هایی که برای جلوگیری از انتشار شایعات و مقابله با تکنیک «دروغ بزرگ» وجود دارد این است که ارتباط مناسب با مخاطبان وجود داشته باشد و پیش از اینکه موضوع و بهانه‌ای به دست رسانه‌ها داده شود، اطلاع‌رسانی مناسب انجام شود تا جایی برای شایعه‌پراکنی باقی نماند.

هدف از این مقدمه شفاف‌سازی یک دروغ بزرگ با ادعای "صدور حکم وزیر کار کشور برای سه برادر در وزارت به‌طور همزمان" است که توسط یک شخصی در شبکه‌های اجتماعی مطرح شده است.


حقیقت ماجرا از این قرار است: حجت‌الله عبدالملکی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی فقط به یکی از این سه برادر حکم صادر کرده است.
در این میان، یونس فروزان یکی از این سه برادر مورد ادعا هیچ مسئولیت و سمتی در وزارت کار ندارد.

محمد فروزان یکی دیگر از این سه برادر، سال‌هاست که در وزارت کار مشغول بوده و مسئولیت‌های مختلفی داشته و حکم جدیدی برای او صادر نشده است.

تنها حکمی که صادر شده است برای حامد فروزان مدیرکل امور بین‌الملل و دبیر کارگروه انتصابات است. با این توضیح که در وزارت کار افراد می‌توانند با حفظ سمت، عضو کارگروه‌های دیگر باشند.

بنابراین اگر کسی در این باره مدعی است، احکام صادره از سوی وزیر کار را منتشر کند.