دام وطیور قربانی ماسک‌های آلوده به کرونا

استاد دانشکده علوم وفناوری‌زیستی شهیدبهشتی گفت: رها کردن اقلام بهداشتی نظیر ماسک و دستکش در طبیعت سبب خوردن این اقلام توسط چهارپایان و آلودگی دام وطیور می‌شود.
محمدرضا قلمبران روز جمعه در گفت وگو با ایرنا در باره تاثیر شیوع ویروس کرونا بر محیط زیست اظهار داشت: یکی از کنشگران اصلی محیط زیست همچون گیاهان، جانوران، میکروب‌ها و ویروس‌ها، انسان است که بر منابع طبیعی نیز نقش اثرگذاری ایفا می‌کند.
وی افزود: شیوع ویروس کرونا هم محیط زیست را از طریق اثرگذاری بر انسان، تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. به عنوان مثال با شیوع این بیماری، حضور انسان به عنوان مخرب‌ترین عامل اکوسیستم و پدیده گازهای گلخانه‌ای (به ویژه در کشورهای تولیدکننده so۲ نظیر آمریکا و هندوستان) کاهش یافت.
قلمبران ادامه داد: کاهش این عناصر مخرب بی‌شک بر کاهش آلودگی هوا وبالتبع محیط زیست نیز موثر بود، اما مقابله بشر با این بیماری، سبب افزایش تولید زباله (به خصوص آلاینده‌های ویروسی) شد.
وی تصریح کرد: شیوع این بیماری همچنین از حضور برخی از حافظان محیط زیست نظیر پارکبان‌ها و... جلوگیری کرد و این امر هم بر تخریب اکوسیستم‌ها و آلودگی محیط زیست اثرگذار خواهد بود.
این زیست‌شناسی سلولی - مولکولی با اشاره به بازیافت زباله‌ها افزود: قبل از شیوع کرونا، زباله‌های هسته‌ای، بیمارستانی و... هم براساس شرایط روز، قابلیت کنترل و بازیافت داشت؛ اکنون اما افزایش حجم این زباله‌ها وهمچنین ترس از انتشار آلودگی ویروسی، این کنترل را تحت‌تاثیر قرار داده است.
استاد دانشگاه شهیدبهشتی تاکید کرد: این بحران (شیوع کرونا) به ویژه در کشورهای صنعتی وپرجمعیت با مساحت اندک، فشار تخریبی قابل‌توجهی بر منابع طبیعی تحمیل می‌کند.
قلمبران افزود: براساس برخی از تحقیقات، ویروس کرونا می‌تواند بر دام وطیور نیز اثرگذار باشد. به عنوان مثال، گاه رهاکردن برخی از اقلام بهداشتی نظیر ماسک ودستکش در طبیعت سبب خوردن این کالاهای آلوده توسط چهارپایان و آلودگی دام وطیور می‌شود.
وی یادآور شد: رهاکردن این اقلام در سواحل دریا ورودخانه‌ها (که مستلزم فرهنگ‌سازی صحیح در کشور است) به جهت شرایط نامساعد ونبود میزبان جدید از بین می‌رود؛ اما دام وطیور مستعد دریافت ویروس، می‌تواند قبل از مرگ کووید ۱۹ آلوده شود.
قلمبران ادامه داد: ویروس کرونا برای رشد وبقا نیازمند شرایط مساعد همچون حضور در سیستم بدنی انسان، مخاط بینی، ریه و... است و بدون میزبان جدید نمی‌تواند زنده بماند، اما زمان ماندگاری و فعال بودن این ویروس جهت انتقال حائز اهمیت است که می‌تواند با آلودگی جانداران زنده بماند و در چرخه طبیعت بار دیگر به انسان بازگردد.