افزایش آمار کرونا در ایران، حاصل 40 روز ساده انگاری

قرار شده است از بامداد امروز جمعه، تا روز پانزدهم فروردین، قوانین سختگیرانه تری درباره محدودیتهای تردد در ایران اجرا شود. حکایت نوشدارو بعد از مرگ سهراب است!
به گزارش مردم سالاری آنلاین، چهل روز از اعلام نخستین مورد کرونا در ایران سپری شده و یک ماه از آن زمان که آقای روحانی گفته بود از شنبه همه چیز به روال عادی خواهد بود گذشته است. اگر دولت روحانی از همان روزی که قرار بود همه چیز عادی شود، به جای ساده انگاری موضوع، محدودیتهای بیشتری اعمال می کرد، شاید این روزها ما هم مثل چین، روزهای سخت کرونا را گذرانده بودیم. اما دولت روحانی ابتدا به زور و زحمت راضی به تعطیل کردن مدارس و دانشگاهها شد و البته راضی به تعطیل کردن هیچ جای دیگر نشد! 
عید نوروز بهترین فرصت برای ایجاد محدودیت و کنترل کرونا بود، اما نه تنها هیچ ممنوعیتی برای سفر ایجاد نشد، بلکه در همان اسفندماه، هم بخشی از آزادراه تهران – شمال افتتاح شد، هم آزادراه همت – کرج تکمیل شد و اتفاقا آقای رییس جمهوری شخصا برای افتتاح آن حضور یافت! مراکز خرید بزرگ و پاساژها هم زمانی تعطیل شد که خریدهای عید تمام شده بود؛ یعنی اول فروردین! حتی تصمیم گیری برای روزهای کاری نوروز، ظهر ششم فروردین اعلام شد، یعنی دو روز پس از یازگشایی ادارات در سال جدید! آن هم نصفه و نیمه و ناقص! حتی یک پیشبینی دقیق از میزان ابتلا به کرونا در ایران وجود نداشت و وقتی هم آقای روحانی تایید کرد هفتاد درصد مردم به تدریج کرونا می گیرند، باز هم هیچ اقدام عملی برای کنترل اوضاع انجام نشد تا ایران، هم از نظر تعداد مبتلایان به کرونا و هم از نظر تعداد جان باختگان کرونا، در زمره پنج کشور صنعتی دنیا قرار گیرد!  
به این فهرست ساده انگاری ها، شما هم می توانید موارد بیشتری اضافه کنید. واقعیت این است که دولت با ساده انگاری، فرصتهای زیادی را برای کنترل کرونا از دست داد. اگر کرونا رشد کند – که فعلا آمار، نشاندهنده رشد کروناست و روز پنجشنبه رکورد مرگ بر اثر کرونا در یک روز، در ایران شکسته شد – آیا دولت فعلی مسوولیت خود را می پذیرد؟ مسوولیت تاخیر در اعلام کرونا؟ مسوولیت تاخیر در تعطیلی و ایجاد محدودیت به خاطر کرونا؟ مسوولیت ضعف در مدیریت کرونا؟ و مسوولیتهای دیگر؟ مردم، این بار بی رحمانه تر از قبل عملکرد مسوولان را قضاوت خواهند کرد. فقط خدا کند برای این تصمیمات سختگیرانه، خیلی دیر نشده باشد.