تشدید سرکوب مسلمانان در برمه

به گزارش  «انتخاب» به نقل از دویچه وله ؛ سازمان ملل می‌گوید که مسلمانان روهینگیا در برمه، یکی از تحت ستم‌ترین اقلیت‌های جهان است. در منازعه چند روزه بوداییان برمه با این اقلیت، خانه‌های مسکونی آنها به آتش کشیده شده است.

سازمان دیده‌بان حقوق بشر تصاویری ماهواره‌ از شهر محل درگیری منتشر کرده که نشان می‌دهند منطقه به تلی از خاکستر مبدل شده است. این سازمان از دولت برمه خواسته که برای حفاظت از جان اقلیت مسلمان روهینگیا کاری کند. سازمان عفو بین‌الملل نیز دولت برمه را به توقف روند تبعیض و خشونت در این کشور فراخوانده است.

براساس خبرهای تایید نشده‌ بسیاری از افراد وابسته به اقلیت روهینگیا، از ترس جان با قایق رهسپار شهر سیتوه یا کشور همسایه بنگلادش شده‌اند. به گفته کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل، عده‌‌ دیگری نیز به اردوگاه‌های مملو از جمعیت در غرب برمه هجوم برده‌اند.

یکی از سخنگویان دولت برمه در روز جمعه ۲۶ اکتبر اعلام کرده بود که تعداد قربانیان ناآرامی‌ها در غرب برمه ۱۱۲ نفر است. این رقم ساعاتی بعد اصلاح شد و رسانه‌های تحت کنترل دولت شمار کشته‌شدگان را ۶۷ نفر خواندند.

ناآرامی‌‌های مذهبی و قومی در برمه نخست در ماه ژوئن و ظاهرا پس از حمله مسلمانان به یک فرد بودایی بروز کرد. در این درگیری‌ها ۹۰ نفر کشته و ۳۰۰۰ خانه به آتش کشیده شدند.

نیمی از روهینگیاها خارج از برمه و در بنگلادش، پاکستان، عربستان سعودی، تایلند، مالزی، اندونزی یا اروپا و استرالیا زندگی می‌کنند. آنها اعقاب تجار و جهانگردان عرب و بنگلادشی هستند و فرهنگ، زبان و هویت خاص خود را دارند.

پس از خروج برمه از استعمار بریتانیا در سال ۱۹۴۸، روهینگیاها به تدریج به عنوان یک اقلیت شناخته شدند. خونتای نظامی برمه پس از کسب قدرت در سال ۱۹۶۲، سیاست "برمه‌ای سازی" را در پیش گرفت. غرب برمه بر همین اساس از ده‌ها سال پیش تاکنون صحنه پاکسازی قومی، آزار و قتل سیستماتیک مردان بوده است. روهینگیاها شهروند برمه محسوب نمی‌شوند و عملا اقلیتی بدون ملیت و سرزمین به شمار می‌روند.

کارشناسان سازمان ملل معتقدند که اقلیت روهینگیا جزو مظلوم‌ترین و تحت ستم‌ترین اقلیت‌های جهان است. کسی نمی‌داند که این همه نفرت نسبت به این اقلیت از کجا سرچشمه می‌گیرد. ۸۹ درصد جمعیت برمه بودایی هستند و تعداد مسلمانان این کشور تنها ۴ درصد کل جمعیت است. روزنامه‌های دولتی برمه از آنها با الفاظ تحقیرآمیزی چون «سیاهه»، «عربه» یا «بنگلادشیه» نام می‌برند.

حتی آن سانگ سوچی رهبر اپوزیسیون برمه و حزب لیگ ملی برای دمکراسی نیز از موضعگیری آشکار نسبت به روهینگیاها خودداری می‌کند. سان سوچی تاکنون کلمه‌ای در مورد خشونت با این اقلیت و سرکوب آنان بر زبان نرانده است.