تحلیلگر مسائل سیاسی یادآور شد: به شخصیتهایی که میخواهند نامزد انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۴۰۰ شوند توصیه میکنم که از حالا نیازی به گرم کردن ندارند، حداقل منتظر بمانند که یازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی انجام شود، ببینند با چه وضعی مواجه خواهند شد. بعد یک فکری برای انتخابات ۱۴۰۰ بکنند.
به گزارش نامهنیوز، با وجودی که تا انتخابات ریاست جمهوری ۲ سال زمان باقی است شخصیتهای مختلفی نامشان مطرح میشود که برای حضور در این عرصه خود را آماده میکنند. از آقایان قالیباف، جلیلی، عارف و جهانگیری تا آقایان محمد شریعتمداری و حسین دهقان و قاضیزاده هاشمی وزیر سابق بهداشت و درمان میخواهند نامزد ریاستجمهوری شوند اما سئوال اینجاست که این افراد تا چه حد از حدود اختیارات رئیس جمهور آگاهی دارند.
خاتمی در سال پایانی دولت خود رئیس جمهور را تدارکاتچی توصیف کرد، احمدینژاد هم اعلام کرد اختیارات کافی را برای تحقق وعده هایش نداشته است. حسن روحانی هم با وجود ۲۴ سال سابقه حضور در شورای عالی امنیت ملی و چندین دوره نمایندگی مجلس امروز خواستار برگزاری رفراندوم است اما آیا مردم می پذیرند که رئیس جمهور بعدی هم در سالهای پایانی مسئولیتش به جای پاسخگویی، بگوید اختیارات لازم را نداشته است؟
عباس عبدی درباره جمله مشترک آقایان خاتمی، احمدینژاد و روحانی در سالهای پایانی دوره ریاست جمهوری و میزان پذیرش مردمی این جمله تکراری که «رئیس جمهور اختیار کافی ندارد» گفت: مردم این سخن را میپذیرند ولی نتیجهای که از پذیرش این جمله گرفته خواهد شد این است که طبیعتاً در انتخاباتی که بیاثر است و فرد فاقد قدرت را تعیین میکند شرکت نکنند.
وی افزود: البته وقتی میگویم این جمله پذیرش مردمی میشود، منظورم ۱۰۰ درصد مردم نیست یعنی بخش قابل توجهی از مردم که رأی دادند، این موضوع را میپذیرند و براساس همین پذیرش میگویند «وقتی کسی اختیارات ندارد بنابراین لزومی به رأی دادن به او و انتخابش نیست».
این تحلیلگر مسائل سیاسی یادآور شد: به شخصیتهایی که میخواهند نامزد انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۴۰۰ شوند توصیه میکنم که از حالا نیازی به گرم کردن ندارند، حداقل منتظر بمانند که یازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی انجام شود، ببینند با چه وضعی مواجه خواهند شد. بعد یک فکری برای انتخابات ۱۴۰۰ بکنند.
وی در پاسخ به این سوال که نامزد کدام جناح با ساختارهای رسمی بهتر میتواند کار کند، گفت: این ساختار بهتر از احمدینژاد را در خواب هم نمیدید که سرنوشتش چنین شد. البته کسی که بر اساس یک حرکت اجتماعی واقعی و رشدیابنده بیاید شاید بتواند کاری کند همچنان که از این نظر دوره اصلاحات دستآوردهای بهتری داشت.