نرخ بیمه برای نفتکشهایی که از تنگه هرمز عبور میکنند، در دو ماه گذشته از زمان حملاتی که به نفتکشها در آبهای ساحلی امارات متحده عربی انجام گرفته، ۱۰ برابر افزایش پیدا کرده است.
به گزارش ایسنا، این خبر که شبکه سی ان بی سی آمریکا به نقل از مدیرعامل یک شرکت کشتیرانی منتشر کرد، انتظارات برای بالا رفتن قیمتهای نفت به دلیل نرخ بیمه را تقویت کرد.
نخستین زنجیره از وقایعی که قیمتهای نفت را بالا برد، در اواخر ماه مه روی داد و مطبوعات خاورمیانه از حملات به چهار نفتکش در نزدیک بندر فجیره امارات متحده عربی خبر دادند. سپس حدود دو هفته بعد حمله دیگری در خلیج عمان در نزدیکی تنگه هرمز به وقوع پیوست و دو نفتکش هدف قرار گرفتند و در نهایت، ایران یک پهپاد متجاوز آمریکایی را سرنگون کرد.
در پی وقوع این رویدادها، بسیاری رویارویی نظامی در منطقه را پیش بینی کردند که اتفاق نیفتاد اما قیمتهای نفت پس از این حملات و سرنگونی پهپاد متجاوز جهش پیدا کرد و گزارشهای متعددی درباره اقدام شرکتهای بیمه در افزایش نرخ بیمه کشتیهایی که از تنگه هرمز عبور میکنند، منتشر شد.
تنگه هرمز بزرگترین مسیر ترانزیت نفت جهان است و حدود ۳۰ درصد از ترانزیت روزانه نفت و سایر سوختها از این مسیر انجام میگیرد.
پائولو دامیکو، رئیس انجمن بینالمللی مالکان کشتی پس از وقوع دومین حملات به روزنامه نیویورک تایمز گفته بود اگر این آبها ناایمن شوند، عرضه به کل جهان غرب ممکن است به مخاطره بیفتد.
آنتونی گارنی، مدیرعامل شرکت کشتیرانی آردمور شیپینگنیز اخیراً در مصاحبه با شبکه سی ان بی سی گفت: به عنوان یک شرکت کشتیرانی و بخشی از صنعت کشتیرانی جهانی، تهدیدات متوجه خدمه و کشتیها را بسیار جدی میگیریم. در حال حاضر فعالیت عادی در جریان است اما بیمه برای ترانزیت از تنگه هرمز در دو ماه گذشته در نتیجه حملات صورت گرفته، ۱۰ برابر افزایش پیدا کرده است.
تأثیر این وقایع روی قیمتهای نفت بیشتر از تصمیم اوپک پلاس برای تمدید کاهش تولید ۱.۲ میلیون بشکه در روز تا سه ماهه اول سال ۲۰۲۰ بود. قیمتها هنگامی که بیمه گران نرخ بیمه کشتیهای ترددکننده از تنگه هرمز را افزایش دادند، در اواخر ماه ژوئن روند صعودی پیدا کردند و از سطح مذکور چندان پایین نیامدهاند.
بر اساس گزارش اویل پرایس، به گفته هلیما کرافت، مدیر کالاهای شرکت آر بی سی، یک جنبه دیگر تحولات اخیر و آنچه برای قیمت نفت پس از حملات روی داد، انعکاس اهمیت تنگه هرمز به عنوان شریان حیاتی نفت جهانی بود حتی با وجود این که بسیاری معتقدند تولید آمریکا میتواند هر گونه افت تولید نقاط دیگر را جبران کند.