حضور هنرمندان در عرصه روزنامهنگاری و بالعکس آن، موضوع جدید و البته چندان عجیبی نیست. از مدتها پیش بسیاری از هنرمندان پا به عرصه روزنامهنگاری گذاشته و مصاحبههای زیادی را به ویژه در عرصههای هنری و فرهنگی انجام دادهاند؛ اما اخیرا حضور هنرمندان در حوزههای تخصصی دیگر از معرفی دارو گرفته تا اظهارنطرهای سیاسی بیش از پیش شده و گاهی این موضوع به دلیل نداشتن دانش تخصصی کافی، با واکنشهای منفی مواجه شده است.
برخی کارشناسان رسانه معتقدند که گاهی هنرمندان میتوانند مصاحبهکنندههای خوبی باشند و کسی هم نمیتواند به آنها بگوید وارد عرصه روزنامهنگاری بشوند یا نه. این فضای حرفهای روزنامهنگاری است که تعیین میکند آیا هنرمندی میتواند در این عرصه باقی بماند یا توانایی لازم را ندارد. درست همانند اینکه کسی نمیتواند از ورود افراد به عرصه بازیگری جلوگیری کند. این فضای حرفهای بازیگری است که عمر حرفهای افراد را در عرصه بازیگری مشخص میکند.
گفتوگوی بهاره رهنما با فائزه هاشمی که روز گذشته در یکی از روزنامهها منتشر شد، از جمله مواردی است که حواشی زیادی را به دنبال داشت. در ادامه استفاده از عبارت «فائضه» به جای «فائزه» از سوی بهاره رهنما در صفحه شخصیاش، حجم انتقادات را افزایش داد. گرچه این بازیگر با اعلام سابقه فعالیت خود در مطبوعات به بخش زیادی از انتقادات پاسخ داد، اما باز هم این پرسش باقی ماند که فارغ از شخص بهاره رهنما، چرا برخی از مسوولان و چهرههای سیاسی ترجیح میدهند به جای گفتوگو با خبرنگاران تخصصی، در مقابل یک سلبریتی بنشینند؟
در این میان، حسن بهشتیپور ـ کارشناس رسانه ـ در گفتوگویی با ایسنا درباره پاسخگویی مسوولان به سلبریتیها، گفت: اینکه مسوولان باید پاسخگو باشند یک اصل مهم و اساسی در رسانه محسوب میشود و دیگر فرقی نمیکند که آن مسوول در برابر چه کسی پاسخگو خواهد بود. این پاسخگویی میتواند در برابر رسانه، افکار عمومی و یا هنرپیشهای باشد که از او سوال میپرسد. به هر حال مسوولان بسته به میزان مسوولیت و اختیاراتی که دارند باید پاسخگو باشند و اینکه با چه کسی صحبت میکنند چندان اهمیتی ندارد.
او ادامه داد: طبیعی است که با توجه به اصل مجاورت در ارزشهای خبری گفتوگوی یک هنرپیشه با یک فرد مشهور در حوزه سیاست بیشتر به طرح آن مصاحبه در جامعه کمک میکند. به نظرم حواشی که به دنبال مصاحبه یک هنرپیشه در روزهای اخیر هم به وجود آمد بیشتر جنجال و فضاسازی رسانهای بوده است. به طور کلی اگر رسانهای میخواهد اطلاعرسانی دقیق و درستی باشد باید به بصیرتافزایی بیفزاید، دلسوز باشد، دنبال فضاسازی و جنجال نرود و روشنگری کند.
همچنین رضا قویفکر ـ روزنامهنگار پیشکسوت ـ در این زمینه به ایسنا گفت: اصولا اینکه فردی به صرف مشهور بودن با چهره دیگری صحبت کند، موضوع جدیدی نیست. به طور کلی اصل مصاحبه و صحبتهایی که مطرح میشود حائز اهمیت است و طبیعتا رسانه هم میخواهد به بهترین شکل، مطلبی را تهیه و به مخاطب ارائه کند؛ بنابراین فیالنفسه حضور افراد مشهور در عرصه روزنامهنگاری و مصاحبه با مسوولان و چهرهها مشکلی ندارد.
او افزود: طبیعتا وقتی دو طرف مصاحبه چهرههای مشهوری باشند برای مخاطب جذابتر خواهد بود، البته جای این گفتوگوها بیشتر در مجلات است تا روزنامهها. من به عنوان یک روزنامهنگار ترجیح میدهم که یک روزنامهنگار متخصص با افراد گفتوگو کند، اما در عین حال نمیتوانم از این موضوع هم ایراد بگیرم که چرا یک هنرپیشه پا به عرصه روزنامهنگاری گذاشته و مصاحبه کرده است. به هر حال نمیتوانیم منکر شویم که گفتوگوی یک هنرپیشه با یک فرد سیاسی از تضاد برخوردار است و همین تضاد میتواند برای مخاطب جالب باشد. در واقع اگر هنرمندی بتواند مصاحبه خوبی انجام دهد، هیچ ایرادی به او وارد نیست.