«توالت» یا به عبارت مصطلح در کشورمان «سرویس بهداشتی» درحالی سالها است به مهمترین چالش سفر در ایران بدل شده و گره کوری به همه راهحلهای آن زده شده که جهان آن را به یک دانش و حتی جاذبهای برای گردشگری تبدیل کرده است و برای ترقی آن، هر سال بهترین توالتها را معرفی میکند.
«سازمان جهانی توالت در ۱۹ نوامبر سال ۲۰۰۱ تاسیس شد و از آن پس این روز را روز جهانی توالت نامیدند. نخستین نشست جهانی توالت هم همان روز در سنگاپور برگزار شد و تا کنون ۱۵ اجلاس جهانی برای توالت در سراسر دنیا برگزار شده است.
تعجب نکنید اگر بگوییم به غیر از روز جهانی توالت، سازمان جهانی توالت و اجلاس جهانی توالت، یک کالج بینالمللی توالت هم وجود دارد که تا کنون ۵۰۰۰ نفر از آن فارغ التحصیل شدهاند. این کالج در سال ۲۰۰۵ در هند شکل گرفت و فارغ التحصیلان آن دورههای آموزشی آب، شستوشو، اکوسیستم، مدیریت سیستمهای فاضلاب و ... را گذراندهاند.
از اینها که بگذریم توالت بر اساس اطلاعات سازمان جهانی متبوع آن ۱۲ نوع دارد. از توالتهای سرپایی گرفته تا توالتهایی برای نشستن، برای چرت زدن و توالتهای هوشمند و فوق هوشمند که مجموعهای از امکانات ماساژ، شستوشو، گرمکننده محل نشستن، گرمکننده پا، فلاش اتوماتیک، کنترل از راه دور، قابلیت نظافت و ضدعفونی خودکار توالت، شستشوی اضطراری هنگام قطع برق، چراغ برای شب با قابلیت بلوتوث و استفاده از Mp۳ را دارد و قیمت آن بیش از ۱۰۰۰ دلار قیمت است.
به غیر از این ۱۲ مدل، رقابت در دنیای گردشگری بر سر توالتهایی است که نه یک سیستم رفاهی بلکه خود جاذبههایی هستند که سیستمهای رفاهی میتواند در کنارشان شکل بگیرد.