ژرژ وهآ در پی متحولکردنِ لیبریا است.
«ژُرژ وهآ» بازیکنِ سرشناسِ فوتبال که به تازگی سکانِ ریاستجمهوریِ کشورش، لیبریا، را به دست گرفته، اعلام کرده است که زینپس آموزشِ عالی در لیبریا
رایگان خواهد بود، و بر این پایه، هر لیبریایی خواهد توانست در مقطعِ کارشناسی، بیآنکه پولی یا شهریهای پرداخت کند، در دانشگاههای دولتی کشورش درس بخواند.
به گزارشِ «
مردمسالاری آنلاین»، وهآ که در کارزارهای انتخاباتیِ ریاستجمهوریاش وعدهی عملیکردنِ آموزشِ رایگان به هممیهنانش داده بود بر سرِ قولش ماند و به هنگام بازدیدِ از «دانشگاهِ لیبریا» این خبر را اعلام کرد و همچنین با انتشارِ فرستهای در برگهی فیسبوکش آن را به آگاهیِ جهانیان رساند.
وهآ همچنین وعده داده است که مهینِ خود، لیبریا، را به کشوری پیشرو در قارهی آفریقا بدل کند و در دورانِ ریاستجمهوری خود و با یاریِ یکایکِ هممیهنانش همهی هَم و غمشان را بر آن خواهند گذاشت که لیبریا را به سرزمینی نمونه برای دیگر کشورهای آفریقایی تبدیل کنند.
لیبریا را بردگانِ آزادشدهی امریکایی در سدهی نوزدهم بنیاد نهادند. جز انتخاباتی که وهآ در آن پیروز شد در هشت دههی اخیر انتقالِ قدرت در این کشور به آرامی انجام نشده بود. وهآ که پیشتر، به علتِ نداشتنِ تجربهی سیاسی، تحصیلاتِ دانشگاهی و شهروندیِ دوگانه، تجربهی یک بار شکستخوردن در انتخاباتِ ریاستجمهوری
وهآ به محض قدرت گرفتن، مبارزهای گسترده با فساد را، به ویژه با فسادِ دولتی، در کشورش آغاز کرد و در این راه نیز از خود شروع کرد و دستمزد و مزایای رئیسجمهوری و دیگر وزیران و مقامهای بالای دولت را دستِ کم ۲۵ درصد کاهش داد
کشورش داشته است از سالِ ۲۰۱۸ با به دست آوردنِ بیشینهی رایِ هممیهنانش رئیسجمهورِ لیبریا شد. او جانشینِ نخستینِ زنِ رئیسجمهور در قارهی آفریقا و برندهی صلحِ نوبل، الن جانسون سیرلیف، شد که پس از دو دورهی شش سالهی ریاستجمهوری از قدرت کنارهگیری کرد. سیرلیف توانسته بود جنگِ ۱۴ سالهی داخلی در این کشور را تمام کند و در سالهای ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ نیز توانسته بود ویروس ابولا را که به مرگِ ۵۰۰۰ تن در لیبریا انجامید ریشهکن کند.
وهآ که از نامدارترین بازیکنانِ فوتبال در تاریخِ قارهی آفریقا است، در سالِ ۱۹۹۵، هنگامی که برای باشگاهِ آ. ث. میلان توپ میزد عنوانِ مردِ سالِ آفریقا، اروپا و جهان را به دست آورد. او همچنین سه بار عنوانِ بازیکنِ سالِ آفریقا را به خود اختصاص داد، و در سالِ ۲۰۰۴ نیز نامش در فهرستی که پله از برترین بازیکنانِ زندهی فوتبالِ جهان منتشر کرد دیده میشد. او همچنین با هفت گل آقاگلِ بازیهای لیگِ قهرمانانِ اروپا در سالِ ۹۵-۱۹۹۴ شد.
کنون این چهرهی اسطورهای تاریخِ فوتبال همهی توانِ خود را گذاشته تا همانگونه که در فوتبال کامکار بوده است در عرصهی سیاست، آنهم در قارهای مصیبتزده و در کشوری تهیدست همچون لیبریا، نیز پیروز باشد، و میراثی جاوید از خویش برجای نهد. در همین راستا نیز بود که به محض قدرت گرفتن، مبارزهای گسترده با فساد را، به ویژه با فسادِ دولتی، در کشورش
وهآ در ۵۱ سالگی به تیمِ ملیِ کشورش بازگشت تا در شکستِ تیمِ ملیِ نیجریه با نتیجهی دو بر یک سهیم باشد. چنین، او نخستین رئیسجمهوری بود که در دیداری رسمی پیراهنِ تیمِ ملیِ کشورش را بر تن و بازی کرده است
آغاز کرد و در این راه نیز از خود شروع کرد و دستمزد و مزایای رئیسجمهوری و دیگر وزیران و مقامهای بالای دولت را دستِ کم ۲۵ درصد کاهش داد.
وهآ که در باشگاههای نامدارِ مارسی، منچستر سیتی، چلسی، میلان، پاری سن ژرمن، موناکو و ... بازی کرده و در ۶۰ بازیِ ملی نیز ۲۲ گل به ثمر رسانده است، چندی پیش
همه را شگفتزده کرد. او در ۵۱ سالگی و در آستانهی زادروزِ ۵۲ سالگیاش به تیمِ ملیِ کشورش بازگشت تا در شکستِ تیمِ ملیِ نیجریه با نتیجهی دو بر یک سهیم باشد. چنین، او نخستین رئیسجمهوری بود که در دیداری رسمی پیراهنِ تیمِ ملیِ کشورش را بر تن و بازی کرده است. نکتهی جالبتر اینکه، درست در همان روزی که او در برابرِ نیجریه به میدان رفت، فرزندش، تیموتی وهآ، پیراهنِ تیمِ ملیِ امریکا بر تن کرد و برای امریکا در برابرِ مکزیک توپ زد. تیموتی که زاده و بزرگشدهی نیویورک و بازیکنِ باشگاهِ پاری سن ژرمنِ فرانسه است، چند روزِ پیش نیز تیمِ ملی امریکا را در بازی با تیمِ ملی انگلیس که به شکست سه بر صفر انگلیس انجامید همراهی کرد.
وهآ و خدماتِ او به کشورش، چه در زمینهی ورزش و چه در زمینهی سیاست، میتواند نمونهای عالی از ورزشکاری مسئولیتپذیر و میهندوست برای کشورهایی باشد که فوتبال در آنها بیش از آنکه نمایانگرِ والاییِ فرهنگی و انسجامِ ملی باشد نمایشگرِ فسادی سازمانیافته، فرومایگیِ افسارگسیخته و گسستِ ملی شده است.