با گسترش تحرکات سیاسی حسن روحانی، امروز - جمعه 27 بهمن - پس از مدتها، این عضو مجلس خبرگان رهبری بر صفحه تلویزیون ظاهر شد.
به گزارش پایگاه خبری فریادگر، حسن روحانی که در زمان دولت اصلاحات به عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی مسوولیت پیشبرد مذاکرات هستهای با غرب را بر عهده داشت، با تغییر دولت هشتم و روی کارآمدن محمود احمدینژاد، جای خود را به علی لاریجانی داد. از همان زمان، تبلیغات رسانهها و تریبونها و فعالان سیاسی منتقد جریان اصلاحات علیه حسن روحانی و تیم مذاکرهکننده هستهای ایران آغاز شد و این تیم را به وادادگی به غرب متهم کردند. علی لاریجانی که جانشین روحانی در شورای عالی امنیت ملی شده بود، تیم مذاکرهکننده قبلی را متهم کرد که مروارید غلتان دادهاند و آبنبات گرفتهاند. اما لاریجانی هم با این اظهارات صریح در شورای عالی امنیت ملی ماندگار نشد و جای خود را به سعید جلیلی داد. با برکناری روحانی از دبیری شورای عالی امنیت ملی، سیاستهای هستهای کشور دچار تغییر شد و مذاکرات سازنده با غرب، جای خود را به چالش در روابط طرفین داد؛ بطوری که با تغییرات ایجاد شده در دولت و شورای عالی امنیت ملی، شاهد صدور چندین قطعنامه علیه جمهوری اسلامی ایران در آژانس بینالمللی انرژی اتمی و شورای امنیت سازمان ملل بودیم. در تمام این سالها، جریانهای سیاسی و رسانهای حاکم از جمله صداوسیما به طور آشکار به موضعگیری علیه تیم سابق هستهای به ریاست حسن روحانی میپرداختند و حتی صداوسیما با ساخت برنامههای مستندی به صراحت عملکرد حسن روحانی در مذاکرات هستهای را زیر سوال برده و عملکرد او را در مذاکرات هستهای برخلاف سیاستهای نظام و در ضدیت با اصل استقلال کشور توصیف کرده و در تمام آن سالها، از سال ۸۵ تا ۹۰ که رسانههای جریان حاکم به دفاع از سیاستها و عملکرد اصولگرایان در جریان مذاکرات هستهای و مخالفت با سیاستهای تیم هستهای اصلاحطلبان به ریاست روحانی میپرداختند و حتی صداوسیما مستندهایی برای نیل به این هدف، تولید و پخش میکرد، حتی یکبار از حسن روحانی دعوت نشد تا در صداوسیما به دفاع از عملکرد خود در شورای عالی امنیت ملی و در جریان مذاکرات هستهای بپردازد. اما اکنون پس از مدتها حسن روحانی فرصتی یافت تا در صداوسیما حضور یافته و در مجالی کافی، به تبیین تمام مسایلی که در مذاکرات هستهای ایران با تروئیکای اروپا بویژه در مذاکرات سعدآباد صورت گرفت بپردازد و اتهامات مطرح شده را رد کند و حتی مجری برنامه، از حسن روحانی به عنوان مردی شناخته شده در عرصه دیپلماسی یاد کرد که در تناقض با مواضع گذشته صداوسیما بود. اما چه شد که صداوسیما که زمانی علیه حسن روحانی و سیاستهای او در شورای عالی امنیت ملی، برنامهسازی میکرد، با چرخشی آشکار، به او فرصت داد تا در صداوسیما این اتهامات را رد کند؟ طبعا صداوسیما روندی دموکراتیک در پیش نگرفته، چرا که اگر اینگونه بود، باید در همان زمان به روحانی فرصت میدادند تا درباره مذاکرات هستهای در دوره اصلاحات در صداوسیما توضیح دهد. پس پاسخ پرسش فوق را باید در جای دیگر پیدا کرد.
حسن روحانی در قامت کاندیدای انتخابات
حسن روحانی طی هفتههای اخیر با حضور در کنگره دوحزب اصلاحطلب - حزب مردمسالاری در روز ۵ بهمن و حزب اراده ملت در روز ۲۷ بهمن - و افزایش تحرکات سیاسی خود نشان داده قصد دارد کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری آتی شود. از حسن روحانی به عنوان کاندیدایی عملگرا که بخشهایی از اصولگرایان و اصلاحطلبان معتدل نسبت به او موضع یکسان و مثبتی دارند یاد میشود. به نظر میرسد دعوت صداوسیما از روحانی و انجام گفتو گوی اختصاصی با او که بدون هیچ مناسبت خاصی صورت گرفته است، به معنای چراغ سبز به روحانی برای ورود رسمی به عرصه انتخابات باشد؛ هرچند که مشخص نیست روحانی تا چه میزان قادر به جلب حمایت بخشهایی از اصلاحطلبان و اصولگرایان باشد.
روحانی در تلویزیون چه گفت؟
حسن روحانی در اظهارات خود در این برنامه تلویزیونی ضبط شده، به انتقاد از شیوه کنونی مذاکرات هستهای پرداخت و گفت: مذاکرات ایران و ۱+۵ تاکنون فایدهای به حال ما و آنها نداشته و تنها توانسته فضا را تلطیف کند. اما این موثر نیست چرا که ثمره عملی که یک توافق است نداشته چون مذاکره برای توافق صورت میگیرد. وی همچنین جنگ بین ایران و آمریکا را به ضرر هر دو کشور دانست و گفت: نباید تصور کنیم جنگ، پایان تخاصم دو طرف است. هماکنون، بیشتر صهیونیستها دنبال جنگ هستند. بازی برد- برد به نفع طرفین است و اگر هر دو طرف صداقت و حسننیت داشته باشند میتوان مشکلات را حل کرد. روحانی درباره انتخابات نیز صحبت کرد و گفت: کسانی که امکانات ملی را در اختیار دارند به گونهای عمل کنند که مردم فکر کنند هیچکس دنبال کاندیدای خاصی نیست. اگر نوع رفتار و بیان ما به گونهای باشد که شائبه ایجاد کند فلان کاندیدا مدنظر است فضا را از حالت قانونی و نشاطآور خارج میکند. وی اساس انتخابات را اعتماد دانست و در ادامه به تبیین نقش خواص در آگاهیبخشی به مردم و برگزاری انتخاباتی پرشور و بانشاط پرداخت.