رمزگشايی از حملات پی در پی رئيسيون به دولت روحانی

گروه سياسي: ادعاي حاميان دولت مبني بر اينکه ابراهيم رئيسي اهل «متلک‌پراني» نيست، با مرور سخنراني‌هاي او همخوان نيست. مدتي مي‌شود که دولتي‌ها باز هم حمله به دولت قبل را آغاز کرده‌اند؛ به هر بهانه‌اي يادي از دولت حسن روحاني مي‌کنند و آن را زير ضرب مي‌برند. بسياري معتقدند اين حملات، دو سال پس از روي کار آمدن دولت و گذشت نيمي از عمر آن، دليلي جز بي‌دستاورد بودن آن ندارد.
به گزارش مردم سالاری آنلاین ،با اين وجود دولتي‌ها ضمن حمله به دولت روحاني، از رئيس دولت فعلي تمجيد مي‌کنند که چقدر متانت دارد که «متلک‌پراني» نمي‌کند. روزنامه ايران در يادداشتي نوشته است: «رئيسي نه احمدي‌نژاد است نه روحاني و نه مي‌خواهد احمدي‌نژاد باشد و نه روحاني. او رونق دکان سياست را در غيرت‌سازي سياسي، اجتماعي و فرهنگي نمي‌بيند؛ اين منش را در مناظره‌هاي دو دوره انتخاباتش هم ديده‌ايم.» او در ادامه نوشته «اهل متلک‌پراکني نيست و شايد همين، حرص دوستانش را هم در مي‌آورد که چرا مانند اسلافش کنايه سياسي نمي‌زند تا مدتي فضا مشغول باشد.اما آنچه در اين سال‌ها فهم کرده‌ام اين است که او نمي‌خواهد چنين باشد. رئيسي سبک سياست‌ورزيش را از مسيري غير از مسير دوگانه‌سازي‌هاي رايج انتخاب کرده است.»
اين يادداشت، يکي دو روز بعد از نشست خبري ابراهيم رئيسي با رسانه‌ها و در واکنش به سوال خبرنگار روزنامه شرق منتشر شده است. در اين نشست خبري، نمايندگان رسانه‌هاي حامي دولت بجاي مورد سوال قرار دادن دولت بابت وضعيت معيشتي مردم، به تمجيد و تقدير از دولت پرداختند.
اما ادعاي روزنامه ايران مبني بر اينکه ابراهيم رئيسي اهل «متلک‌پراني» نيست، با مرور سخنراني‌هاي او همخوان نيست و مشخص نيست اين چهره نزديک چگونه حجم زيادي از متلک‌هاي رئيس‌اش را نديده است؛ قاعدتا اين روزنامه که ارگان رسمي دولت محسوب مي‌شود، بايد در جريان محتواي سخنان رئيس دولت مي‌بود که گويا اينطور نيست.
در همين نشست خبري مخاطبان چندين بار متلک‌هاي رئيسي به دولت قبل را شنيدند. او در بخشي از سخنانش در همين نشست خبري گفته «مي‌شود در تهران نشست و گزارشي براي ما بياورند اما به نظرم حضور در استان‌ها و ديدن نقايص کار به انسان حس بسياري مي‌دهد و به همکارانم نيز توصيه مي‌کنم که با حضور در ميدان حس را پيدا کنند.»
تير ماه 1401 هم او در جريان سفر به خراسان شمالي، با همين سوژه اقدام به «متلک‌پراني» کرده بود: «مي‌توان به صورت تصويري در جريان مشکلات استان‌ها قرار گرفت اما شنيدن کي بود مانند ديدن. تا روزي که در دولت باشم بنا دارم که سخن مردم را از نزديک بشنوم. ممکن است برخي از افرادي که اين ديدارها را مورد سرزنش قرار مي‎دهند تجربه اين ديدارها را نداشته باشند.»
اين همان سوژه‌اي است که در زمان دولت يازدهم و دوازدهم، بسياري از لشکريان سايبري در فضاي مجازي با اشاره به جلسات ويدئو کنفرانسي حسن روحاني در دوران کرونا، او را مورد تمسخر قرار مي‌دادند. حالا همين نکته هم در دو سال اخير، تبديل سوژه‌اي مناسب براي متلک‌هاي رئيسي شده است.
شهريور پارسال هم رئيسي در سخناني باز به همين سوژه اشاره کرده بود: «مديريت ميداني با مديريت کارتابلي تفاوت دارد. فرق مي‌کند که انسان پشت ميز بنشيند و نشسته مديريت کند يا اينکه در ميدان حضور پيدا کند، با مردم بودن و مشکلات مردم را از نزديک احساس کردن يک رويکرد و اصل به شمار مي‌رود».
رئيسي در قسمتي ديگر از نشست خبري چند روز پيش خود، گفت «اينکه ديگران مي‌گويند راه برون رفت از مشکلات ما لبخند آمريکا يا چند کشور اروپايي است در پاسخشان تاکيد مي‌کنم که ما منتظر لبخند آن‌ها نخواهيم شد.» اين مشخصا هماني سوژه‌اي است که محافظه‌کاران در زمان مذاکرات هسته‌اي ايران با شش قدرت جهاني، با مستمسک قرار دادن آن، حملات سنگيني عليه مذاکره‌کنندگان و سياست خارجي دولت روحاني انجام مي‌دادند.
او چندين مرتبه ديگر، با همين رويکرد اقدام به «متلک‌پراني» عليه دولت قبل کرده است. يک روز قبل از اين نشست خبري، ابراهيم رئيسي که براي افتتاح توليد گاز از فاز 11 ميدان مشترک گازي پارس جنوبي گفت که «قبلا گفتمان اين بود که اگر ديگران اخم کردند ما کار را زمين مي‌گذاريم و اگر لبخند زدند کار را آغاز مي‌کنيم. ما امروز کشور را به اخم و لبخند ديگران متصل نکرديم.»
آذر ماه 1401 نيز در حاشيه نشست مشترک دولت و مجلس باز هم متلک‌پراني به سياست خارجي دولت روحاني را تکرار کرده بود: «برخي نگاهشان به آن سوي مرزها بود و معتقد بودند که مسائل را نمي‌توان حل کرد اما ما نگاه اصحاب «نمي‌شود»، «مگر مي‌شود»، «نخواهد شد» و «بودجه نداريم» را نداريم، هرچند اعتبارات ممکن است کافي نباشد اما با تدبير، عقلانيت، همگرايي و با تشخيص اولويت‌ها مسائل حتما قابل حل شدن است.»
رئيسي در اين نشست خبري، باز هم «متلک‌پراني» داشت؛ او در پاسخ به سوالي پيرامون برجام گفت که «سعي کرديم تا گلابي‌هاي برجام که آقايان وعده آن را مي‎دادند دست مردم برسد، اما طرف مقابل به تحريم‌ها ادامه داد. در اصل قرارداد برجام بايد نکاتي رعايت مي‌شد تا مسائل کنوني پيش نيايد.»
اين «متلک‌پراني» رئيسي، به سخنان روحاني در آبان ماه 1395 بازمي‌گردد؛ زماني که چند ماه از انعقاد برجام گذشته بود و بسياري در حال انتقاد از دولت بودند. روحاني هم در پاسخ گفت که «غاصبي باغ ما را غصب کرده بود، غاصب را بيرون کرديم. درب باغ به روي مردم باز شده است، يک عده کودک به درب باغ آمده‌اند مي‌گويند سيب و گلابي کجاست که ما ميل کنيم، ما باغ را از دست غاصبان درآورديم و درخت کاشته‌ايم و اين باغ آماده باروري است و صبر براي باروري اين باغ لازم نيست؟». نکته قابل توجه اينکه اين قسمت از سخنان ابراهيم رئيسي در وبسايت رياست‌جمهوري سانسور شده است.
اما متلک‌پراکني‌هاي رئيسي مختص به همين نشست خبري نبوده و نيست؛ او در دو سال اخير، به دفعات از تريبون رياست‌جمهوري کنايه‌هاي ريز و درشتي را به حسن روحاني مي‌زده است. او در مراسم تنفيذ، به متلک بسنده نکرد و در مراسمي ملي که رئيس ‌جمهوري مستقر هم در آن حضور داشت، به تندي از دولت دوازدهم انتقاد کرد.
او در اين مراسم بيان کرده بود که پيام مردم در انتخابات 28 خرداد، پايان دادن به تورم بيش از 44 درصدي است؛ با اين وجود در نشست خبري اخيرش گفته که دولتش در اين دو سال تورم بيش از 60 درصدي را به 46 درصدي کاهش داده است؛ مشخص نيست تورم ان زمان بالاخره 44 درصدي بوده يا 60درصدي؟ رئيسي در سخنراني‌هاي ديگرش هم از حربه متلک‌پراني عليه دولت قبل استفاده کرده است؛ آبان 1400 و در دومين سالگرد اعتراضات بنزيني 1398، در جريان سفر به زنجان گفته بود ما بايد نظام اقتصادي کشور را اصلاح کنيم و اين اصلاح حتما با نظر نخبگان و اقناع مردم است، دولت در اين زمينه شوک اقتصادي وارد نخواهد کرد و در اجراي تصميمات و جراحي هاي اقتصادي مردم را غافلگير نمي‌کنيم.»
اين سخنان کنايه به اعلام قيمت بنزين در دولت روحاني است. او شهريور ماه 1400 در همان ابتداي کار در جريان يک سخنراني تلويزيوني، با دستمايه قرار دادن موضوع بنزين باز هم «متلک‌پراني» کرده بود:‌«تصميمي نمي‌گيرم که مردم صبح بيدار شوند و تازه متوجه آن بشوند». اينها تنها قسمتي از سخنان ابراهيم رئيسي بود که در قالب طعنه و کنايه و «متلک‌پراني» بيان کرده است. اما اخيرا اين رويه دولتي‌ها و بخصوص ابراهيم رئيسي پررنگ‌تر شده است. اخيرا انتقادات زيادي درباره عملکرد دولت به ويژه در حوزه معيشت مطرح مي‌شود که احتمالا اين «متلک‌پراني‌ها» به دولت قبل، براي فرافکني بوده تا از پاسخگويي درباره عملکرد دولت و گراني‌ها کم‌سابقه شانه خالي کند. با اين وجود مشخص نيست اگر اين سخنان «متلک‌پراکني» محسوب نشوند، دقيقا چه عنواني مي‌توان به آنها اطلاق کرد؛ نقد سازنده؟!