سقوط مخاطبان سينما در ناآرامي‌هاي اخير

گروه فرهنگي- فهيمه جهازيان: سينماهاي کشور در مهرماه، با جذب 635 هزار مخاطب، 16 ميليارد و 700 ميليون تومان فروش داشتند که نشاندهنده کاهش مخاطبان سينما در مقايسه با شهريور ماه است. سينماهاي کشور در مهرماه، چند روز به مناسبت ايام شهادت تعطيل بودند اما از آنجا که در شهريورماه هم اربعين، مناسبتي بود که باعث تعطيلي سينماها شده بود مي‌توان عامل اصلي کاهش تعداد مخاطبان سينما در مهرماه را اعتراضات سراسري دانست که هم موجب کاهش تمايل مخاطبان براي رفتن به سينما شد و هم موجب شد سينماها زودتر از موعد مقرر، فعاليت خود را به پايان برسانند؛ بطوريکه برخي سينماها از ساعت 18 و برخي ديگر نهايتا پيش از ساعت 23 فعاليت خود را پايان مي‌دادند.
به گزارش مردم سالاری آنلاین،بر اساس گزارشي که خبرگزاري ايرنا منتشر کرده، در مهرماه، 42 هزار سانس برقرار بود که به جذب 635 هزار مخاطب انجاميد. گيشه سينماها نيز 16 ميليارد و 700 ميليون تومان فروختند تا نخستين ماه پائيزي، با يک عملکرد ضعيف براي سينماهاي کشور آغاز شود .در اين ماه، فيلمهاي پسر دلفيني با 209 هزار مخاطب، انفرادي با 123 هزار، ابلق با 82 هزار، دوزيست با 75 هزار و تي‌تي با 39 هزار مخاطب، پرفروش‌ترين و پرمخاطب‌ترين فيلم‌هاي سينماها بودند. پس از پايان کرونا، اين اميدواري ايجاد شده بود که سينماها با افزايش مخاطبان، بخش کوچکي از ضرر و زيان سالهاي اخير را جبران کنند اما اعتراضات سراسري اخير، مانع از اين رخداد شد و مخاطبان سينماها کمتر شدند. در شرايط عادي اگر وضعيت استقبال از سينماها، به ‌مانند 6ماه نخست سال بود (که احتمالا به‌مانند هر سال در پائيز فراتر از اين ميزان نيز مي‌رفت)، سينماها مي‌بايست در مهرماه با همان متوسط 42 هزار مخاطب براي ايام عادي و 150 هزار نفر براي سه‌شنبه‌ها و دو روز انتهايي هفته، به مخاطب 2 ميليون و 430 هزار نفري دست مي‌يافت. درحاليکه به دليل ناآرامي‌ها، 1 ميليون و 795 هزار نفر از مخاطبان سينما کم شدند که رقم بالايي است. اين تعداد مخاطب با توجه به ميانگين قيمت بليت امسال سينماهاي کشور که 33 هزار تومان است، حدود 60 ميليارد تومان خسارت به سينما وارد آورده که اين رقم با توجه به رقم خوردن در طول 27 روز، يک تراز منفي سنگين براي سينماي کشورمان محسوب مي‌شود. البته خبرگزاري دولت نوشته: درحدود يک‌سوم از مهرماه، بليت به صورت نيم‌‎بها عرضه شد که اين شرايط، سبب افزايس نسبتا محسوس مخاطب شد که اگر اين وضعيت وجود نداشت، تعداد مخاطب، به‌مراتب کمتر از آن چيزي بود که به آن اشاره شد. خبرگزاري ايرنا در ادامه پيشنهاد داده: «در چنين شرايطي نياز است تا سازمان سينمايي به پشتوانه وزارت ارشاد، تمام‌قد وارد عمل شود و در گام نخست، چند فيلم با اولويت کمدي را به روي پرده بفرستد تا اوضاع از روند فعلي نجات يابد. تا پيش از اين، تمام تلاش مديران سينمايي کشور، فعالان اين حوزه و سينماداران، بازگرداندن سينما به دوران پيش از کرونا بود اما حالا بايد همگي دست به دست هم دهند تا شرايط سينماها به دوران قبل از اغتشاشات بازگردد. براي عادي شدن شرايط، همکاري رسانه‌ها علي‌الخصوص راديو و تلويزيون در برقراري آرامش در سينما، بسيار ضروري است.» هرچند نگراني در مورد وضعيت سينماها و همچنين کليه افرادي که از طريق سينما ارتزاق مي‌کنند، نگراني بجايي است اما نکته مهم اينجاست که نه فقط سينماها بلکه بسياري از مشاغل در حوادث اخير کشور دچار آسيب شدند. در اين ميان کاهش فروش سينماها يک تفاوت اساسي با کاهش فروش در ساير مشاغل دارد و آن هم اين است که رفتن به سينما براي مخاطبان، يک نوع تفريح است. اما رويدادهاي يک ماه اخير موجب شده بسياري از مردم تمايلي براي تفريح نداشته باشند و به همين دليل، نه فقط رفتن به سينما، بلکه تفريحات ديگر هم از اولويتهاي مردم خارج شده است و اين موضوعي نيست که بتوان ناديده گرفت. علاوه بر وضعيت باثبات، دلخوشي و تمايل به تفريح، از جمله عوامل رفتن به سينما و رونق گرفتن صنعت سينماست که نمي‌توان با ضرب و زور، اين مشکل را حل کرد. از سوي ديگر بسياري از مشاغل ديگر هم در اين مدت دچار چالش شده اند. اما خبرگزاري‌هاي رسمي کشور براي آنها دلسوزي نمي‌کنند. فروش کسب و کارهاي اينستاگرامي که غالبا کسب و کارهاي خانگي بودند تقريبا به صفر رسيده و کسب و کارهاي آنلاين نيز با افت فروش بسيار زيادي مواجه شده اند. حتي کسب و کارهاي حقيقي هم همانند کسب و کارهاي مجازي با ضرر و زيان مواجه شده اند بطوريکه اتحاديه پوشاک از افت شديد فروش در اين صنف خبر داد. در چنين شرايطي، آنچه مي‌تواند اوضاع را به حالت عادي برگرداند، صرفا آرام شدن اوضاع از طريق به رسميت شناختن اعتراضات قانوني مردم است تا زمينه براي تخليه هيجانات و طرح مطالبات در قالب تجمعات قانوني محدود فراهم شود و شاهد تجمعات پراکنده دائمي که زيان‌هاي فراواني در پي دارد نباشيم.پيش از اين همايون اسعديان، عضو شوراي صنفي نمايش سينماها، گفته بود: در اين شرايط با توجه به اتفاقات رخ داده در جامعه، صاحبان اين فيلم‌ها به طور طبيعي تمايلي به اکران ندارند و سازمان سينمايي بايد کمک کند تا شرايط مناسب با دادن امتيازهايي به وجود آيد که آن‌ها براي اکران ترغيب شوند؛ مثل تامين حداقل فروش همانند آنچه در دوران کرونا انجام مي‌شد. او همچنين گفته: به هر حال التهابات يک ماه اخير در کشور بر روحيه مردم تاثيرگذار بوده و اخبار و شنيده‌ها و حتي يک آتش سوزي در جايي نگراني‌هايي را به وجود مي‌آورد. وي در پاسخ به اينکه آيا در اين شرايط بايد براي سينما رفتن و اکران فيلم‌ها کاري کرد، اين طور جواب مي‌دهم که بايد براي حفظ «سينما» کاري کرد. اينکه فکر کنيم تلاش ما در اين شرايط براي افزايش فروش گيشه است، اساسا غيرمعقول است؛ اما اينکه سالن‌هاي سينما را حفظ کنيم، مساله اي غيرمعقول نيست؛ چون اگر اين وضعيت ادامه پيدا کند و منجر به تعطيلي سالن‌ها شود سينمادارها از عهده تامين بودجه براي حقوق کارمندان خود برنمي‌آيند و وقتي سالن سينما تعطيل شود، تعدادي آدم بيکار مي‌شوند و به تعداد بيکاران ديگر اضافه خواهد شد.