دنیای حقیر برخی اعراب

 
نام برخی کشورهای عربی و یا به عبارتی سرزمین های دوست و برادر مانند سوریه و لبنان در سال های اخیر بسیار بیشتر از نام اقوام و خویشاوندان ایرانی ها به گوششان آشناست چرا که صبح ،‌ ظهر و شب ، قبل و بعد از غذا باید از بیش از چهل شبکه تلویزیونی و رادیویی و به میزان چند دور تسبیح مسائل مربوط به آنها را بشنویم ، ببینیم، همدردی کنیم و برای نجاتشان اقدام کنیم و چه بسا اگر ما ایرانی ها نبودیم به گفته سران و بزرگان خودشان و نه ما، معلوم نبود چه سرنوشت شومی در انتظارشان بود.
یادآوری فوق نه از جهت نفی اقدامات انساندوستانه کشورمان است که ریشه در تمدن و فرهنگ و دیانت ایرانیان داشته و نشات گرفته از ذات پاک هموطنان و نگاه مترقی نظام جمهوری اسلامی ایران به مسائل کشورهای مسلمان است، بلکه برای نشان دادن دنیای حقیر برخی اعراب و نمک نشناسی عده ای است که تا کمی از مشکلات فارق می شوند اخلاق و انسانیت را در پستوهای نموری که تا چندی پیش درون آنها به خود می لرزیدند دفن می کنند.
تنها چند روز پس از آنکه در سالن 6 هزار نفری بیروت و در مرحله یک چهارم نهایی بسکتبال کاپ آسیا، تماشاگران بی فرهنگ لبنانی برخلاف قوانین بین المللی که حتی در ممالک غارنشین هم رعایت می شود، در هنگام نواختن سرود مقدس جمهوری اسلامی شروع به سروصدا کردن و شعار دادن علیه کشورمان کردند که متاسفانه و دردمندانه با بی توجهی و خواب آلودگی مسئولان مربوطه نیز مواجه شد ، اینبار در ورزشگاه آزادی شاهد گستاخی بی شرمانه بازیکنان سوریه بودیم که در رختکن و پس از کسب نتیجه تساوی مقابل ایران که گویا بزرگترین دستاورد همه تاریخ این کشور از زمان آدم ابوالبشر تاکنون بود، به ایرانیان توهین کنند و آنچه را که لایق بودند به بازیکنان و ملت شریف ایران نسبت دهند.
شاید بد نباشد که به برخی بازیکنان عقب مانده و بی فرهنگ سوری و برخی از همفکرانشان در فضای مجازی این کشور که به عقده گشایی علیه ایران پرداخته اند یادآوری کنیم که مردم همین سرزمین در این سال ها برای نجات آنان از بدبختی و فلاکت اقدام کردند و جان و مال خود را در این راه فدا نمودند تا شاید در صورت داشتن ذره ای انسانیت متوجه شوند که با زدن دو گل در یک مسابقه ای که هیچ اهمیتی هم برای ایران نداشت احساس خوشبختی کودکانه نکنند و فریاد بدبخت کردن ایرانیان را که حاکی از دنیای حقیر پیش رویشان است سر ندهند.
بی شک در هیاهوی مسائل سیاسی موجود باز هم توهین برخی اعراب که همچنان در دوران جاهلیت خود به سر می برند به ایران و ایرانی گم خواهد شد و شاید با همین روند نام این کشورهای دوست و برادر تا چندی دیگر تبدیل به تابویی جدید شود ولی رسالت اصحاب رسانه بر خلاف برخی ملاحظه گرانی که حاضر نیستند نسبت به این مسائل واکنش درخوری نشان دهند نه تنها سکوت و اغماض نیست بلکه فریاد دفاع از حریت، تمدن و فرهنگ این سرزمین است هر چند که به مذاق برخی خوش نیاید.