آمد، اخلاق را به قربانگاه برد، و رفت!

تا یک ماه پیش واقعا فکر می کردم که مظهر بی اخلاقی ، ناجوانمردی و فریبکاری سیاسی محمود احمدی نژاد بوده و خواهد بود ؛ وضعیت اسفناکی که برای او بوجود آمده هم این گزاره را بیشتر تقویت می کرد چون حال و روز امروز او عبرتی آشکار برای همگان بخصوص اصولگرایانی است که با چشم پوشی به همه رفتارهای خلاف احمدی نژاد ، همه چیز خود را به پای او ریختند ؛ اما ظهور محمدباقر قالیباف در انتخابات و روشی که او در این ایام و بخصوص در مناظره ها در پیش گرفت این باور مرا به هم ریخت .
آنچه همه ما می دانستیم این بود که قالیباف ثبات شخصیتی ندارد ؛ در طول دوازده – سیزده سالی که در آرزوی ریاست جمهوری می سوزد بارها تغییر چهره داده ؛ یک بار دکتر شیکی شد که کت و شلوار سفید می پوشد و شعارهای جوان پسند سر می دهد ، مدتی خود را تکنوکراتی نشان داد که فارغ از بازیهای سیاسی مدیریت می کند ، زمانی تلاش کرد خود را به اصلاح طلبان نزدیک کند و از ظرفیت آنها استفاده کند ، بعد خود را به اصولگرایان سنتی نزدیک کرد و نهایتا سر از طیف تندروی اصولگرایان درآورد و از شعارهای آنها استفاده کرد . این حرکات مارپیچ سیاسی اما در مقابل رفتار زننده و زشتی که او در سه هفته گذشته از خود نشان داده هیچ بود ؛ زمانی که او با استفاده از مشاوران اجاره ای خود سعی کرد اشبه الناس به احمدی نژاد شود ؛ همچون او از هر حرف خلاف واقعی استفاده کند ، اتهامهای بدون سند ( یا در حقیقت با سندهای دروغین) راه بیندازد و بگم – بگم کند و در یک کلام « در چشم مردم زل بزند و دروغ بگوید» .
او به این رفتار خود چنان بی پروا و احمقانه ادامه داد که واقعا روی احمدی نژاد را سفید کرد ؛ من بعید می دانم که او در خلوت خویش از این رفتار خود شرمنده نباشد ولی بی گمان خود را با این توجیه قدیمی فریب می داده که همه اینها برای رسیدن به هدفی بالاتر است ! ظاهر این هدف بالاتر همان شعارهایی که او داده است و باطنش اینکه قالیباف مجبور است رئیس جمهور شود تا موضوعاتی چون املاک نجومی پیگیری نشود . به تعبیر دیگر سرنوشتی که او در برابر آینده خود می دید باعث شد او این گونه اخلاق را به قربانگاه انتخابات بیاورد ؛ اما اگر کمی بصیرت و درایت داشت ، اگر به جای مشاوران اجاره ای با بزرگان دینی مشورت می کرد ، می فهمید که این کار از ترس مرگ ، خودکشی کردن است .
قالیباف آمد ، اخلاق را به قربانگاه آورد و رفت ؛ اما هیچ نتیجه ای نگرفت . پایان بازی چیزی نبود که او توقعش را داشت ؛ بیراهه ای را که احمدی نژاد پیاده و در عرض هشت سال رفته بود او می خواست با موشک و در عرض چند هفته بپیماید ، غافل از اینکه آن تراژدی تاریخی این بار به کمدی تبدیل خواهد شد .
پایان بازی برای قالیباف دردناک است ؛ اقبال مردم به روحانی نشان داد که از انتخابات اخراج شده است و حالا برای فرار از شکست محتوم باید نقش کاندیدای پوششی را بازی کند ؛ این وضعیت اما برای ما نوید بخش است : مردم ما به آن درجه از درک سیاسی رسیده اند که دیگر با بی اخلاقی و وعده های دروغین فریب نمی خورند. حالا نه تنها دیگر فضای سیاست ایران از احمدی نژاد خالی شده بلکه با درایت مردم احمدی نژادها هم دیگر در آینده سیاست ایران جایی نخواهند داشت .