شواهد و قرائن به ما گوشزد می کند دولت سیزدهم برای سال آتی در کنار تمام گرفتاری هایی که دارد و خواهد داشت اما دو مزیت را نیز در برابر خود دارد.اولی توافق قریب الوقوع هسته ای است (ممکن است هر لحظه این توافق از سوی طرفین اعلام شود ) که منجر به گشایش هایی در حوزه اقتصاد می شود و دومی افزایش غیر قابل پیش بینی قیمت نفت همزمان با جنگ اوکراین است که این موضوع هم مزیت مهمی برای دولت رئیسی محسوب می شود.
در دولت نخست حسن روحانی برجام متولد شد اما به دلایل داخلی و خارجی این دولت نتوانست بهره کامل را از آن ببرد.مخالفان رئیس جمهور وقت تمایل نداشتند به واسطه توافق هسته ای و گشایش های ایجاد شده وجهه این دولت نزد مردم ارتقاء یابد.آنان می خواستند دولت حسن روحانی دولتی تک دوره ای باشد و بعد از 4 سال دولتی همفکر با آنان راس کار بیاید.ولی با تمام کارشکنی ها مردم همچنان امیدوار بودند که دولت وقت بتواند حتی برجام را توسعه دهد و بسیاری از مشکلات ایران با دنیای غرب مرتفع شود.انتخابات 96 به نفع روحانی تمام شد اما انتخابات آمریکا خیر!علیرغم آنکه تصور می شد رقیب ترامپ بتواند به پیروزی برسد و مسیر اوباما در برجام تداوم پیدا کند ولی شرایط تغییر کرد و سکاندار کاخ سفید کسی شد که معتقد بود باید برجام از بین برود و توافقی دیگر نوشت.بالاخره ترامپ وعده خود را محقق کرد و برجام از بین رفت و فشار تحریم مجددا بازگشت.بر همین اساس دولت حسن روحانی نتوانست هیچ یک از وعده های خود را محقق سازد و شرایط کشور از لحاظ اقتصادی از هر زمانی بدتر شد.رئیس جمهور وقت تصور می کرد با پایان ترامپ و بازگشت دموکرات ها به کاخ سفید بتواند حداقل در ماه های پایانی دولت اش شرایط اقتصادی را قدری ترمیم کند ولی عراقچی هر چقدر تقلا کرد برجام احیا شود اما در نهایت کسی در ایران تمایلی به این مهم نداشت زیرا همه منتظر پیروزی ابراهیم رئیسی بودند.
اکنون برجام در شرف احیا است و تکیه مذاکره کنندگان هسته ای بر مسائل اقتصادی است تا بتوانند گشایش اقتصادی در کشور ایجاد کنند.از طرفی همزمان نفت به رقم بشکه ای 130 دلار سیده که این موضوع برای کشورهایی نظیر ایران خبر به شدت مسرت بخشی است.در واقع همزمانی این دو اگر با مدیریت اصولی و صحیح تیم اقتصادی رئیسی همراه باشد می تواند بعد از سال ها تحریم و فشار مضاعف اقتصادی قدری شرایط معیشتی مردم را متحول نماید.
هر چند این نکته مهم را باید لحاظ کرد :تیم اقتصادی دولت فعلی تقریبا همان تیمی است که در زمان دولت احمدی نژاد سکاندار امور اقتصادی بود.اتفاقا در همان دوران هم قیمت فروش نفت ایران افزایش چشمگیری داشت و حتی گفته می شد درآمد های نفتی آن دوران برابری می کرد با درآمد کل فروش نفت تا پیش از روی کار آمدن آن دولت.لیکن مشکل آنجا بود که دولت احمدی نژاد به جز یکسری اقدامات پوپولیستی نتوانست برای اقتصاد کشور قدم مهمی بردارد.اکنون هم این بیم وجود دارد حالا که تحریم ها در حال رفع است و قیمت نفت نیز افزایش چشم گیری داشته این دولت نتواند از این شرایط بهره لازم را ببرد.
امیدورام آن شرایط برای این دوره تکرار نشود و به واقع وضعیت اقتصادی مردم در سال جدید قدری متحول شود.
*حقوقدان و استاد دانشگاه