نجات از کرونا به چه قیمتی؟!

امروزه باتوجه به شیوع بیماری ویروس کوید۱۹ و ترس از ویروس کرونا که بر کل جامعه جهانی سایه افکنده، اکثر مردم برای مصون ماندن از این بیماری شوم ترجیح می دهند که در خانه بمانند که کاری صحیح و منطقی است.
کارمندان و کارگرانی که تا دیروز در محل کار خود حاضر می شدند، دانش آموزان و دانشجویانی  که از منزل به مدرسه یا دانشگاه می رفتند، بازاریان، اصناف، بازنشستگان، زنان خانه دار و ... هرکدام به نوعی در تکاپو بودند تا علاوه بر انجام وظایف خود، به  نیازهای حرکتی خود نیز به انحاء مختلف پاسخ دهند.
با تحمیل سبک زندگی "بی تحرکی" به واسطه حضور دائمی در منزل و به دنبال آن تغییر در رفتار غذایی افراد به سمت پرخوری به واسطه بی حوصلگی و کلافگی،  باعث نگرانی است که وقتی کرونا از کشور ریشه کن شود، شاهد بیماری های متعدد جسمی و روحی حادث شده از این سبک زندگی باشیم.
فردی که قبل از شیوع این بیماری در جامعه، مقدار کالری دریافتی اش با مقدار کالری مصرفی اش از یک منطق برخوردار بود، حالا این توازن به هم خورده است و قطعا کالری دریافتی اش بیشتر از کالری مصرفی اش شده است.  افزایش وزن به واسطه انباشت چربی های زیرپوستی، افزایش چربی خون، ضعف عضلانی و ... و در یک کلام "به خطر افتادن سلامت افراد" محصول این سبک زندگی است.
اگر بتوان انشااله از این بیماری جان سالم بدر برد، خیلی ها در آینده نزدیک درگیر  بیماری قلبی و تنفسی  خواهند بود که این نیز محصول این سبک زندگی است. مسئله ای که بر مشکلات دامن خواهد زد، استفاده بی رویه از موبایل است که موجب افزایش  فشار بر ستون مهره ها مخصوصا در ناحیه گردنی و همچنین بیماری های چشمی است  که در آینده ای نه چندان دور افراد را درگیر خواهد کرد . بی تحرکی علاوه بر بیماری های مختلف حادث شده از ضعف عضلات، همچنین موجب خلل در ارگان های مختلف بدن نیز می گردد. قطعا یکی دیگر از بیماری هایی که در آینده نه چندان دور افراد جامعه را درگیر خواهد کرد، ناراحتی های کلیه است که سنگ کلیه یکی از این موارد است.
حال سوال پیش می آید چه باید کرد که هم به واسطه حضور در منزل و عدم حضور در اجتماعات بتوان از انتشار ویروس کرونا جلوگیری کرد و هم اینکه از مشکلات جسمی و روحی حادث شده به واسطه این سبک زندگی جلوگیری نمود؟ در جواب باید گفت که نباید منتظر نسخه ای معجزه آسا برای این مشکل باشیم. کافی است همان طور که به نیازهای تغذیه ای خودمان بیش از اندازه توجه می کنیم روزانه دقایقی را به نیازهای حرکتی و سوزاندن کالری دریافتی خود اختصاص بدهیم. شاید ابتدا تصور شود که حتما احتیاج به ابزار و وسایل خاصی است اما باید گفت که با هر امکاناتی که در منزل وجود دارد می توان این نیاز را رفع کرد. از جمله موارد زیر را می توان نام برد:
 دویدن بر روی تردمیل، استفاده از دوچرخه ثابت، استفاده از وزنه های آزاد مثل دمبل و هالتر، استفاده از تمرینات مقاومتی (یک نفره و دونفره)، دویدن در حیاط، پارکینگ یا حتی در داخل آپارتمان (بصورت هشت لاتین)، تمرینات با  کش، دویدن در جا، انواع نرمش ها و حرکات کششی ، تمرینات ایروبیک و رقص و  طراحی صدها تمرین حتی برای افراد بیمار و سالمند .
همچنین انتظار می رود تا در رسانه ای همچون تلویزیون به این مهم توجه شود و ساخت برنامه هایی در این راستا و استفاده از کارشناسان مجرب تربیت بدنی و تعامل با وزارت ورزش و جوانان، معاونت تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش،  دانشگاهها و ... سرلوحه برنامه سازان این رسانه قرار بگیرد .قطعا با  دقت و همکاری و عدم تصمیمات سلیقه ای و جزیره ای و "طراحی مدلی برای گذر از این بحران" و استفاده از خرد جمعی می توان این تهدید را خنثی کرد.
*دکتری تخصصی تربیت بدنی از دانشگاه تهران (گرایش مدیریت ورزشی)