همه چیز درباره ایموجی ها

امروز ۱۷ جولای ۲۰۱۸ است. روز جهانی ایموجی. درست ۹ سال است که ما آدم‌ها با «ایموجی» ‌ها خو گرفته‌ایم و ترجیح می‌دهیم به جای استفاده از واژه‌ها و بیان احساساتمان برای یکدیگر شکلک‌های زردرنگ بفرستیم. صورتک‌های رنگی که به جای ما لبخند می‌زنند، گریه می‌کنند و عصبانی می‌شوند؛ صورتک‌هایی که زحمت همه عواطف ما را به دوش می‌کشند.
17جولای روز جهانی ایموجی است. ایموجی‌ها نمادهایی برای انتقال لحن و تُن صدا، حالت چهره و زبان بدن هستند و می‌توانند به شکلی مختصر روایت‌گر داستان‌هایی باشند که به تمامی زبان‌ها قابل فهم هستند. ایموجی در واقع به معنای خط تصویری است. کلمه ایموجی در زبان ژاپنی به معنای تصویرنگاشت است. این شکلک‌ها متعلق به فرهنگ ژاپنی هستند. مثلاً خم شدن (برای عذرخواهی) یا گروهی از شکلک‌ها که نمایان‌کننده غذاهای معروف هستند؛ مانند نودل کاری ژاپنی، دنگو و سوشی.
اولین ایموجی در سال ۱۹۹۸ یا ۱۹۹۹ را شخصی به نام «شیگه‌تاکا کوریتا» ساخت تا ارتباطات الکترونیکی را ساده کند اما در سال ۱۹۹۷ نیکولاس لوفرانی تجربه کار با «چهره‌های خندان» را آغاز کرد، با این هدف که آیکون‌های رنگی بسازد که مشابه با شکلک‌های قدیمی که فقط با استفاده از علایم نگارشی ساخته شده بودند، باشند و برای استفاده در فناوری دیجیتالی جذاب‌تر باشند. لوفرانی با استفاده از این تجربه‌ها، اولین شکلک‌های گرافیکی را ساخت و یک واژه‌نامه آنلاین شکلک گردآوری کرد که در طبقه‌بندی‌های مختلف مانند کلاسیک، بیان حالات، پرچم‌ها، جشن‌ها، سرگرمی، ورزشی، آب و هوا، حیوانات، غذا، ملت‌ها، شغل‌ها، سیاره‌ها، صورت‌های فلکی، نوزادان مرتب شده بودند و این طراحی‌ها ابتدا در ۱۹۹۷ در دفتر حق تکثیر ایالات متحده آمریکا ثبت شدند و سپس در سال ۱۹۹۸ این آیکون‌ها بصورت فایل‌های گیف بر روی وب منتشر شدند و اولین شکلک‌های گرافیکی شدند که در این فناوری استفاده می‌شدند.
این شکلک‌ها در سال ۲۰۰۹ در سیستم «ایمیل» و «جی‌میل» پدیدار شدند و به سرعت مورد استقبال کاربرانی قرار گرفتند که در مکالمات اینترنتی روزانه خود آن‌ها را رد و بدل می‌کردند. حالا مدت‌هاست همه ما در گپ‌های تلگرام، واتس‌آپ، ‌توییتر و... برای یکدیگر ایموجی ارسال می‌کنیم.