جهان در شوک تصمیم رهبر کره شمالی

کیم جونگ اون، امروز  اعلام کرد  همه آزمایش های موشکی و هسته ای کشورش را به حالت تعلیق در خواهد آورد.
رهبران این کشور سال ها بعد از جنگ جهانی دوم به ویژه با تقسیم شبه جزیره کره به دو کره 'شمالی' و 'جنوبی' همواره وانمود می کردند که در برابر غرب به سرکردگی آمریکا سر تسلیم فرود نمی آورند، چرا که کیم جونگ اون رهبر کره شمالی و پیشتر پدر او نیز که به زعم رهبران جمهوریخواه آمریکا رهبر یکی از کشورهای شرور دنیا به حساب می آمد، با بلندپروازی های نظامی خود، آمریکا و کشورهای همسایه اش را به چالش کشیده است.
کشورهای غربی همواره سعی کردند به کمک رسانه های چند ملیتی خود از کره شمالی به عنوان یک کشور صاحب توانایی موشکی و هسته ای قابل توجه که فناوری های مرتبط را به دیگر کشورهای جهان از جمله کشورهای مخالف با سیاست خارجی آمریکا قرار می دهد، به عنوان یک خطر بزرگ علیه امنیت جهانی معرفی کنند.
این درحالی است که رهبر این کشور امروز در اجلاس سالانه کمیته مرکزی حزب کارگران آن کشور تصمیم گرفت که از امروز همه آزمایش های موشک های بالستیک قاره پیما و آزمایش های هسته ای کشورش را متوقف می کند.
این تصمیم رهبری پیونگ یانگ و اعلام جهانی آن تعجب همگان به ویژه تحلیلگران مسائل سیاسی و نظامی جهان را در پی داشته است،
زیرا این کشور پیشتر نیز ادعاهای مشابه کرده بود که البته بعد از برخی بدعهدی های غربی ها و تحریک کشورهای همسایه توسط آنها علیه این کشور، کره ای ها زیر قول خود زده بودند.
این تصمیم کیم جونگ اون در یک جو ناباورانه تعجب طیف های مختلف سیاستمداران جهان، هم کشور های دوست و هم کشورهای دشمن این کشور را در پی داشت که در این میان فقط کشورهای دشمن سابق از جمله آمریکا، انگلیس، اتحادیه اروپا و کشور همسایه نسبت به آن و البته با کمی تردید واکنش مثبت نشان دادند.
کشورهای دوست و همپیمان سنتی این کشور هنوز در باره این اعلامیه رسمی رهبری کره شمالی اظهار نظر رسمی نکردند و قضاوت در باره واکنش احتمالی آنها در این مقطع زمانی نیز چندان آسان نیست.
تردید غربی ها به این تصمیم کره شمالی بیشتر از آن رو است که پیونگ یانگ در سال 2007 راکتور اتمی 'یونگ بیون' را در چارچوب یک توافق خلع سلاح های اتمی در برابر کمک های بشردوستانه غیرفعال کرده بود؛ اما پس از بازسازی سایت و سومین آزمایش هسته ای در سال 2013، بار دیگر آنرا فعال کرد.
آمریکا حتی در سال 1994 در زمان ریاست جمهوری بیل کلینتون نیز توافقی را با کره شمالی و همپیمانان آسیایی اش امضا کرد که بعدها با روی کار آمدن جرج بوش نقض شد.
در سال 2002 نیز داستان مشابه ای میان آمریکا و کره شمالی شکل گرفت، اما کره شمالی سرانجام بعد از کسب توان هسته ای از آژانس بین المللی انرژی اتمی خارج شد.
ناگفته نماند که بعد از این تصمیم گیری کیم جونگ اون، کمیته مرکزی کره شمالی امروز اعلام کرد درهیچ شرایطی سلاح های هسته ای یا فناوری هسته ای خود را انتقال نخواهد داد و هرگز نیز به سلاح های هسته ای متوسل نخواهد شد مگر در صورتی که تهدیدها و تحریکات هسته ای علیه این کشور وجود داشته باشد.
به گزارش خبرگزاری اسپوتنیک روسیه، کره شمالی که سال ها در انزوا قرار دارد امروز در تصمیمی خیره کننده پایان آزمایش های هسته ای، آزمایش موشک های قاره پیما و تعطیلی پایگاه آزمایش های اتمی خود را اعلام کرد و متعهد شد به این تعهدات خود پایبند باشد.
البته هنوز نمی توان در موضعگیری پیونگ یانگ قطعیتی را تصور کرد چرا که به رغم این اعلام جهانی پیش شرط هایی را نیز برای انجام این تعهدات پیش کشید، چون این کمیته اعلام کرد که از امروز، شنبه پایگاهی را که در آن به آزمایش های هسته ای می پردازد، تا پیش از دیدار احتمالی کیم با ترامپ منهدم می کند.
اما همین کمیته مرکزی حزبی در عین حال تاکید کرد که در صورت تهدید و تحریکات هسته ای علیه این کشور، به سلاح های هسته ای خود متوسل می شود.
رهبر کره از یک سو گفت از آنجایی که تعلیق آزمایش هسته ای روند مهمی برای خلع سلاح هسته ای جهانی است و کره شمالی به تلاش های بین المللی و تلاش های دیگر برای توقف کامل آزمایش های هسته ای خواهد پیوست.
وی همچنین گفت که کشورش دیگر به انجام دادن آزمایش های هسته ای یا موشک های بالستیک بین قاره ای نیازی ندارد زیرا برنامه های تسلیحاتی خود را تکمیل کرده است و به جای آن بر تقویت اقتصاد کشورش متمرکز خواهد شد.
ناگفته نماند که تنش واشنگتن و پیونگ یانگ در دوران ریاست جمهوری ترامپ و در بحبوحه آزمایش های موشک بالستیک کره شمالی و ادعای این کشور مبنی بر این که موشک هایش قابلیت هدف قرار دادن همه نقاط در آمریکا را دارند، تشدید شده است.
مقامات کاخ سفید پیشتر گفته بودند تا زمانی که کره شمالی گام هایی در جهت خلع سلاح هسته ای و پایان آزمایش های موشکی برندارد، این دیدار انجام نخواهد شد.
در هر حال تنش میان آمریکا و کره شمالی مسبوق به سابقه است و این تنش در سال گذشته میلادی در پی آزمایش های موشکی و هسته ای کره شمالی شدت بیشتری یافت و آمریکا از طریق سازمان ملل تحریم های گسترده ای را بر این کشور اعمال کرد.
البته این تصمیم رهبر کره امروز درحالی اتخاذ و اعلام عمومی شد که او سه شنبه گذشته با 'مایک پمپئو' رئیس سازمان اطلاعات مرکزی ایالات متحده (سیا) دیدار کرده بود، دیداری که ابتدا سعی می شد مخفی بماند اما رئیس جمهوری آمریکا آنرا علنی کرد.
البته قبل پرداختن بیشتر به موشوع تنش زدایی میان سئول و واشنگتن، بد نیست یاد آوری شود که دو کره طی چند ماه اخیر قدم های جدی را برای رفع اختلافات میان خود برداشتند که به اعتقاد تحلیل گران احتمالا با تشویق هدفمند آمریکا صورت گرفته باشد.
دو کره که از لحاظ فنی بعد از پایان جنگ سال 1953 در بحران به سر می برند، از آغاز بازی های المپیک پیونگ چانگ، تنش زدایی در روابط خود را تجربه کرده اند، به طوری که هیئت های ورزشی دو کشور در مراسم افتتاحیه بازی های المپیک زیر یک پرچم رژه رفتند.
این تنش زدایی که به برخی تبادلات میان دو کشور منتهی شد، سرانجام تعیین تاریخی را برای نخستین نشست سران دو کشور بعد از 10 سال امکان پذیر کرد.
بنابراین، با تمهیداتی که صورت گرفته است، کیم جونگ اون و مون جائه این رهبران دو کره قرار است جمعه هفتم اردیبهشت در یک اقدام بی سابقه با هم دیدار کنند تا زمینه تنش های بیش از نیم قرن اختلاف میان خود را به صفر رسانده و همه همت خود را برای توسعه شبه جزیره واحد کره متمرکز سازند.
دیدار پیش روی رهبران دو کره از نظر تحلیلگران و به ویژه سیاست مداران غربی و بطور مشخص دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا بسیار حائز اهمیت است و ارزش این دیدار تا جایی است که ترامپ می کوشد که این نشست در تاریخ به نام خودش ثبت کند.
در عین حال گزارشات حاکی است که ترامپ نیز قرار است اوخر ماه مه و یا اوایل ماه ژوئن با رهبر کره شمالی در اولانباتور، پایتخت مغولستان دیدار کند.
صرف نظر از اهمیت این رویداد تاریخی و تردیدها از دو سوی این معامله سیاسی (آمریکا و کره شمالی) و استقبال بلوک غرب از آن، باید منتظر بود که واکنش کشورهای همسایه و مهم کره شمالی یعنی چین و روسیه به عنوان حامیان اصلی سیاسی و نظامی پیونگ یانگ در این خصوص چگونه خواهد بود.
تا پیش از این تصور می شد که مساله کره شمالی با آمریکا یکی از پیچیده ترین بحران های جهان باشد و حل آن را در پیمودن یک مسیر طولانی ارزیابی می کردند، چرا که نقش روسیه و چین نیز در حل این مسئله را نباید نادیده گرفت،، کشورهایی از حامیان کره شمالی و از دشمنان و رقبای سیاسی و اقتصادی آمریکا در طول تاریخ به شمار می روند.
روسیه و چین هر یک هم بطور مشترک از لحاظ سیاسی و هم بطور جداگانه به لحاظ اقتصادی و سیاسی و نظامی از قبل با آمریکا در چالش قرار دارند.
پس باید دید آیا چین حاضر می شود برای جلب نظر آمریکا به سبب مشکل تجاری و گمرکی که با آن کشور دارد کره شمالی را وجه مصالحه این جنگ مهم اقتصادی کند.
به اعتقاد تحلیلگران بعید نیست پکن بخواهد در اقدامی هدفمند ماموریت یابد با تشویق پیونگ یانگ به انجام این معامله با واشنگتن و دادن برخی ضمانت های امنیتی به دو طرف، از یک سو سرمایه گذاری در صنایع و زیرساخت های کره شمالی را به عهده گیرد و از سوی دیگر امتیازاتی را نیز از طرف آمریکایی طلب کند.
چرا که دولت آمریکا نیز بخوبی می داند برای انجام هرگونه توافق با کره شمالی باید حمایت همپیمانان منطقه ای و بین المللی همپیمانان آن و حتی همپیمانان واشنگتن را نیز جلب کند.
پس بعید نیست تکرار سناریویی مشابه در این معامله چند وجهی را برای روسیه نیز صادق دانست، چون روسیه نیز به سبب بحران های مالی داخلی و نیز بحران سیاسی با غرب در 2 جبهه اوکراین و در سوریه بطور خاص با آمریکا در کلیت آن با غرب اختلاف اساسی دارد.
در هر حال تا پایان این داستان هنوز نمی توان نتیجه خاصی رابرای این بازی سیاسی و شاید اقتصادی متصور بود، چون از طرف دیگر بعید نیست ترامپ بعد از انجام این مذاکرات و آرام کردن پیونگ یانگ در این مقطع حساس از تنش ها در خاورمیانه و حتی کسب شهرت داخلی برای حل نهایی بحران با پیونگ یانگ، نخواهد بار دیگر با رویکردی خشن تر با کره شمالی روبه برو شود.
حتی برخی دیگر از تحلیلگران نیز معتقدند که ترامپ به عنوان یک تجار بین المللی با حل اختلافش با کیم، امروزه بر اعمال فشار اقتصادی بیشتر بر پکن چشم دوخته است.
پس هنوز باید منتظر انجام مذاکرات و تاثیر احتمالی آن بر نظم منطقه ای و حتی بین المللی ماند.