به نام انگلیس و به کام اسرائیل

به گزارش فارس، پایگاه تحلیلی «ست یو فری نیوز» در گزارشی با عنوان «شهروندان انگلیسی بدست اسرائیل کشته می‌شوند اما انگلیس کاری انجام نمی‌دهد» به قلم «ماریو ای» به اقدام اسرائیل در کشتار فعالان صلح و دست‌اندرکاران رسانه‌ای انگلیسی در سرزمین‌های فلسطینی و بی‌توجهی دولت انگلیس نسبت به این مسئله پرداخته و می‌نویسد: در ماه آگوست، شکایتی مدنی که از سوی خانواده «راشل کوری» در دادگاه مطرح شده بود با رای قاضی حیفا مبنی بر اینکه اسرائیل هیچ مسئولیتی در قبال مرگ این فعال آمریکایی در سال ۲۰۰۳ ندارد، پایان یافت. به رغم تصمیم قاضی، افراد زیادی معتقدند این پرونده که شامل شهادت‌ دادن‌های مهمی بود «نقض گسترده حقوق بشر و مصونیت پرسنل نظامی اسرائیل را ثابت کرد». راشل کوری تنها فرد خارجی نبود که از زمان آغاز انتفاضه دوم در سال ۲۰۰۰ توسط اسرائیل کشته شده است. سه شهروند انگلیسی در عرض شش ماه بین سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۳ بدست سربازان اسرائیلی هدف گلوله قرار گرفتند، جنایاتی که تقریباً به مدت یک دهه یادآور بی‌توجهی دولت انگلیس برای وادار کردن متحدش به پاسخگویی است.





* قتل «ایان هوک» بدست تک‌تیرانداز اسرائیلی در جنین



ایان هوک هنگامی که توسط یک تک‌تیرانداز اسرائیلی در نوامبر ۲۰۰۲ کشته شد، در حال کار با بنگاه کار و امداد سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی در خاور نزدیک در جنین بود. منابع اسرائیلی از ابتدا درباره اینکه چه کسی هوک را هدف حمله قرار داده، ابراز تردید کردند و رسانه‌های انگلیسی به نقل از مقامات نوشتند که «هنوز مشخص نیست که آیا وی با گلوله اسرائیلی‌ها و یا فلسطینی‌ها کشته شده‌ است». «اولیور رافوویز»، سخنگوی وزارت دفاع اسرائیل در آن زمان مدعی شد: «فلسطینی‌ها باید تجهیزات نظامی خود را کنترل کنند!»



مقامات اسرائیلی همچنین پیش از اینکه این داستان به اشتباه گرفتن تک‌تیرانداز کارمند سازمان ملل با یک مبارز فلسطینی و «تلفن همراه وی با اسلحه یا نارنجک» تغییر کند، مدعی شدند که هوک «هنگامی که به همراه فلسطینیان ایستاده بود خارج از ساختمان هدف گلوله قرار گرفته است».



«جک استرا» وزیر خارجه وقت انگلیس و «کلر شورت» وزیر توسعه بین‌المللی این کشور بیانیه‌ای مشترک را صادر کردند که در آن متعهد شدند «به هر اقدام ممکن برای اطمینان از اینکه تحقیقات کامل در این خصوص انجام خواهد شد، دست بزنند».

شش ماه بعد مشخص شد که انگلیس پیگیری این موضوع را جدی نگرفته است. در دسامبر ۲۰۰۵، در یک تحقیق انگلیسی مشخص شد که هوک به طور غیرقانونی کشته شده‌ است. بی‌بی‌سی گزارش داد که «اعضای هیئت منصفه با اجماع به توافق رسیدند» که این کارمند سازمان ملل قربانی کشتار عمدی شده است. در سال ۲۰۰۷ تایید شد که دولت اسرائیل با حل مالی مسئله با حضور اعضای خانواده آقای هوک موافقت کرده‌اند اما بر اساس اصرار وزارت دفاع اسرائیل «هیچ اقدام جنایی صورت نگرفته است».



* «تام هرندال» دانشجوی عکاسی و فعال صلح‌طلب آوریل ۲۰۰۳ کشته شد



تام هرندال هنگامی که توسط یک تک‌تیرانداز اسرائیلی در آوریل ۲۰۰۳ از ناحیه سر هدف گلوله قرار گرفت، یک دانشجوی عکاسی و فعال صلح‌طلب بود و به عنوان عضو داوطلب جنبش همبستگی بین‌المللی در نوار غزه کار می‌کرد.

روزنامه «هاآرتص» گزارش داد که «تحقیقات فرماندهی بخش جنوب وزارت دفاع اسرائیل سربازان را مسئول این تیراندازی نشناخته است» و تنها پس از فشارهایی که از سوی خانواده هرندال وارد شد، این وزارتخانه با انجام تحقیقات جدید درباره این تیراندازی موافقت کرد. «تیسیر هیب»، سربازی که مسئول شناخته شده بود، ابتدا اعتراف کرد «به سوی مردی که یونیفرم نظامی بر تن داشته و با یک هفت‌تیر به سوی سربازان شلیک می‌کرده تیراندازی کرده است»، داستانی که هنگام قرار گرفتن در برابر شواهد غیرقابل انکار آن را تغییر داد.

هیب به جرم قتل محکوم و زندانی شد (وی تنها با شش تا هشت سال زندان روبرو شد). هیب در دوران دادگاهش به دادگاه گفت که تنها وظیفه‌اش را انجام داده و افزود: «آنها همیشه به ما می‌گویند که تیراندازی کنید؛ و این مسئله‌ای تأییدشده است.»

هیئت منصفه در تحقیقاتی که بعداً در لندن انجام شد رای به قتل عمد هرندال داد. «آنتونی هرندال»، پدر تام از پاسخ انگلیس به این کشتار عصبانی شد و گفت: «دولت اسرائیل را به عنوان متحدی نزدیک می‌داند که به هیچ وجه حاضر به رنجاندن آن نیست.»



*اسرائیل: هیچ‌گونه پیگرد قانونی درباره قتل «جیمز میلر» انجام نخواهد شد



جیمز میلر یکی از فیلم‌برداران موفق و مشهور در ماه مه ۲۰۰۳ هنگام فیلم‌برداری از یک مستند در رفح به ضرب گلوله یک سرباز اسرائیلی کشته شد. میلر هنگامی که با دو تن از همکارانش ایستاده بود از فاصله ۲۰۰ متری از ناحیه جلوی گردن هدف گلوله قرار گرفت. ارتش اسرائیل در ابتدا اعلام کرد که میلر در جریان تبادل آتش از پشت هدف گلوله قرار گرفته است.

اسرائیل تقریباً دو سال بعد اعلام کرد که هیچ‌گونه پیگرد قانونی درباره کشته شدن میلر انجام نخواهد شد و تنها اقدامات انضباطی علیه افسری که از سلاح خود سوءاستفاده کرده است، بکار گرفته می‌شود. «بارونس سیمونز»، یکی از مقامات وزارت خارجه انگلیس در آن زمان گفت که وی از این تصمیم ناراحت شده است و اعلام کرد که دولت انگلیس خود را متعهد به پیگیری پرونده جیمز با کمک دولت اسرائیل می‌داند. پیش از آنکه جلسه استماع انضباطی برگزار شود، این سرباز توسط رئیس فرماندهی جنوب وزارت دفاع تبرئه شد.



در آوریل ۲۰۰۶، تحقیقات هیئت منصفه تشخیص داد که میلر به قتل رسیده است. خانواده میلر مدعی شدند که «مقامات وزارت خارجه تلاش کرده‌اند آن‌ها را برای انجام درخواست‌های اسرائیل تحت فشار قرار دهند» و پدر میلر دولت انگلیس را کاملاً سست و بی‌خاصیت توصیف کرد.

پس از فشارهایی که در سایه حکم هیئت‌ منصفه ایجاد شد، نشانه‌هایی از اینکه دولت نیاز به انجام تحقیقات جنایی توسط مقامات اسرائیلی را جدی گرفته است، ظاهر گردید. این موضوع به جایی نرسید تا اینکه در فوریه ۲۰۰۹، خانواده میلر دریافت ۱.۵ میلیون دلار غرامت از اسرائیل را تایید کردند که به گفته آن‌ها احتمالاً نزدیک‌ترین رقمی بود که در ازای پذیرش گناه می‌توانست پرداخت شود.





* دولت انگلیس به خاطر اسرائیل، قوانین خود علیه جنایتکاران جنگی را تغییر داده است



در مقاله‌ای که در جولای ۲۰۰۳ در روزنامه گاردین منتشر شد، «کریس مک‌گریل» با مقامات ارتش اسرائیل درباره کشتن غیرنظامیان مصاحبه کرد. وی در پایان نوشت: من خواستار فاش کردن نام فرمانده اسرائیل در غزه شدم اما ارتش با آن مخالفت کرد.

یکی از سخنگویان ارتش انگلیس که در این مصاحبه شرکت کرد، گفت: «وی پذیرفته است که سربازانش مسئول دستکم برخی از آن کشتارها هستند. در این زمان که چشم‌انداز جنایات جنگی وجود دارد، وی ممکن است نه در اینجا بلکه هنگام سفر به کشورهای خارجی در آینده دستگیر شود.» نام این فرمانده (که اکنون بازنشسته شده است)، سرهنگ «پینهاس (پینکی) زوارتز» است که هنگام کشته شدن جیمز میلر، تام هرندال و راشل کوری مسئول غزه بود.

نگرانی که وی از بابت دادگاهی‌شدن افراد در آینده ابراز داشت، نشان‌دهنده آن است که دولت انگلیس تلاش کرده دستگیری جنایتکاران جنگی در این کشور را دشوارتر کند، تغییری که تنها به خاطر فشارهای اسرائیل انجام شده است.

پیام این موضوع به همان اندازه که روشن است، آزاردهنده نیز هست: نه تنها تبعات جدی برای کشتار شهروندان انگلیسی وجود ندارد بلکه دولت نیز قوانین خود را برای حفاظت از اسرائیلی‌هایی که باید پاسخگوی جنایات جنگی خود باشند، تغییر می‌دهد.

این تنها بخش کوچکی از رویکرد انگلیس نسبت به این قضیه است و در حالی که این کشور نقض مکرر قوانین بین‌المللی را در بیانیه‌هایی مورد انتقاد قرار می‌دهد، هیچ‌گونه تلاشی برای اقدام عملی و یا تحریم انجام نمی‌‌شود.



مرگ ایان هوک، تام هرندال و جیمز میلر همان قدر که دردناکند، نشان‌دهنده سیاست‌های اسرائیل علیه قربانیان فلسطینی و اقوام داغدار آن‌ها نیز هست. همان‌طور که مادر میلر گفت: «ما توانستیم منابع کافی برای مبارزه با این سیاست‌ها بدست آوریم اما فلسطینی‌ها نمی‌توانند با آن‌ها مقابله کنند و صدها فلسطینی تاکنون کشته شده‌اند.» این همه انگیزه‌ای است که ما باید برای آن بجنگیم تا دولت ما با جنایات مکرر اسرائیل به صورتی مناسب برخورد کند.