انتخابات مجلس شورای اسلامی در پیش است و نیروهای سیاسی کشور در حال شکل دادن به آرایش انتخاباتی خود هستند. مهمترین هدف و مطلوب گروهها رسیدن به وحدت درون گروهی و ارایه فهرست واحد است.
روی کار آمدن دولت اعتدال گرا در انتخابات ۹۲ که به اصلاح طلبان نزدیکتر است سبب شده است که این جریان به فکر ورود به عرصه انتخابات آتی با استفاده از همان الگو باشد، یعنی ارایه فهرست واحد با دولت برای آنان محتملتر است.
در همین حال جریان اصولگرا نیز در جهت رسیدن به وحدت میکوشد اما چالشهای مختلفی همچون محوریت وحدت، جایگاه نیروهای احمدی نژادی، سهم جریانهای تندرو و... سبب میشود که دست یابی به وحدت برای آنها کار سخت تری باشد.
از جدیترین چالشهای جریان اصولگرایی مرز ائتلاف با جریان احمدینژاد است. تمایل تندروها برای استفاده از پتانسیل احمدی نژادیها سبب اختلافات آشکار میان اصولگرایان شده است، اختلافات میان علی لاریجانی و محمد رضا باهنر که نزدیکی باهنر و جبهه پایداریها را به دنبال داشته است از نشانههای این تمایل است.
از سوی دیگر برخی اظهار نظرها و خبرها از همراه شدن جبهه پایداریها و نیروهای احمدی نژادی حکایت میکند. اسفند ماه بود که مرتضی آقا تهرانی در یک برنامه زنده تلویزیونی در خصوص قهر یازده روزه احمدینژاد سخن گفت و آن یکشبه سیاه مجلس را به اختلافات علی لاریجانی و احمدینژاد تقلیل داد.
علاوه بر این آغاز فعالیتهای انتخاباتی احمدی نژادیها در شهرستانهای مختلف نیز با خبرهای مبنی بر تعامل آنان با طیف تندرو پایداری توام است.
چندی قبل بود که نادر قاضیپور نماینده ارومیه از تشکیل ستاد انتخاباتی تعدادی از فرمانداران و مدیران دولت سابق در شهر خود خبر داد و گفت: از طرف جبهه پایداری و از طرف آن کسانی که هاله نور میدیدند مثل محصولی، به استان ما آمدهاند و گشت زدهاند و مشغول انتخاب گزینههای خود هستند.
عبدالرضا داوری، کارشناس سیاسی نزدیک به احمدینژاد در گفتوگو با فرارو شبکه مدیران دولتهای نهم و دهم، جبهه پایداری و جبهه پیروان امام و رهبری را حلقه اصلی در وفاق اصولگرایی دانست و گفت: سایر جریانهای اصولگرایی باید خود را با ائتلافهای درون این حلقه تنظیم کنند.
وی با تاکید بر اینکه دستیابی به این وحدت کاملا قابل تحقق است، گفت: تفرق میان اصولگرایان مشابه آنچه در خرداد ۹۲ شاهد آن بودیم، نیست زیرا عملکرد دولت یازدهم سبب شده است که طیفهای اصولگرا بدانند کدورتهای گذشته موجب روی کار آمدن چنین جریانی که مواضع آن با مواضع انقلاب فرسنگها فاصله دارد؛ شده است.
به گفته وی شبکه مدیران دولتهای نهم و دهم که با توجه به سوابق مدیریتی خود در میان مردم مقبولیت دارند در درون جریان اصولگرا تعریف شده و در حقیقت هسته مرکزی این جریان هستند لذا هیچ تردید و بحثی در مورد پذیرش آنها از سوی جریان اصولگرا نیست.
این در حالی است که برخی از نمایندگان عضو جبهه پایداری به همراهی این طیف با نزدیکان احمدینژاد معتقد نیستند. محمد صالح جوکار، نماینده نزدیک به طیف پایداری در گفتوگو با فرارو در این خصوص گفت: من نمیتوان این تجزیه و تحلیل را بپذیرم زیرا عمق زیادی ندارد.
وی افزود: بعید است که شاهد چنین ائتلافی باشیم زیرا شواهدی مبنی بر شکل گیری این پدیده در جامعه دیده نمیشود.
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ضمن ابراز بیاطلاعتی در مورد آغاز همکاریهای جبهه پایداری و نزدیکان احمدینژاد، گفت: نمیدانم که اطلاعات آقای قاضیپور بر چه مبنایی بوده است اما به نظر من خیلی بعید است.
جوکار با تاکید بر اینکه بحث کلی در جریان اصولگرایی رسیدن به وفاق و وحدت است، گفت: جلساتی با حضور ریش سفیدان و بزرگان این جریان برگزار شده است.
وی در رابطه با نتایج به دست آمده از این جلسات نیز گفت: هنوز در مرحله مقدمات و بحثهای کلان هستیم و جزییات نیز در جریان و درون همین جلسات تعیین خواهد شد.
این نماینده مجلس در پاسخ به این پرسش که آیا جریان اصولگرا از طیف نزدیک به آقای احمدینژاد حمایت خواهد کرد یا خیر، گفت: به طور حتم وحدت در درون جریان اصولگرا با خط قرمزها و اصول و فروعی همراه است اما اکنون باید اجازه داد که اصولگرایان ابتدا خود را بازیابی کرده و در جریان جلسات این اصول و فروع را تعریف کنند.