- ادعای جدید چهره نزدیک به سعید جلیلی درباره فیلترینگ
- واکنش سازمان غذا و دارو به فروش برچسب اصالت دارو در دیوار
- وضعیت آب و هوای تهران طی روزهای آینده
- اجرای همسان‌سازیِ ۴۰ درصدی برای همه بازنشستگان از آذرماه؟
- مکانیسم ماشه فعال می شود؟
- یک گزینه عجیب دیگر در دولت ترامپ
- آمادگی ایران برای توافق جدید هسته ای با ترامپ
- گوشت گرم تنظیم بازاری از آفریقا می‌رسد
- جداسازی بزرگراه‌های پایتخت در دستور کار شهرداری
- هشدار چین درباره فشار آژانس به ایران
دوشنبه ۲۶ فروردين ۱۳۹۲ ساعت ۱۲:۰۸
کاشت درخت طلا
طلای یافت‌شده در گیاهان نانوذره هستند و بنابراین پتانسیلی عالی برای صنعت شیمیایی به شمار می‌آید.
تیمی بین‌المللی از دانشمندان به شیوه‌ای دست یافته‌اند که از طریق آن می‌توانند طلا را از گیاهان کشت و برداشت کنند.
این تکنیک که فیتوماینینگ (phytomining) نام گرفته، از گیاهان برای استخراج ذرات این فلز ارزشمند از خاک استفاده می‌کند.
تعدادی از گیاهان دارای توانایی طبیعت برای جذب فلزاتی مانند نیکل، کادمیوم و روی و همچنین انباشت آن‌ها در برگ و ریشه‌هایشان هستند.
سال‌هاست که دانشمندان در حال کندوکاو چنین گیاهانی موسوم به «فوق‌انباشت‌کنندگان» (hyperaccumulators) برای برطرف‌کردن آلودگی هستند.
با این حال، تاکنون انباشت‌کنندگان طلا شناخته‌شده نبوده‌اند، زیرا طلا به آسانی در آب حل نمی‌شود و بنابراین هیچ راه طبیعی برای گرفتن این ذرات از طریق ریشه این گیاهان وجود ندارد.
به گفته کریس اندرسون از دانشگاه ماسی نیوزیلند، تحت شرایط شیمیایی خاصی، می‌توان حل‌پذیری طلا را اعمال کرد.
این فناوری چنین عمل می‌کند: باید ابتدا گیاهان دارای رشد سریع مانند خردل، آفتابگردان یا تنباکو را پیدا کرد که دارای انبوه برگی بالای زمین باشند.
این گیاه را باید در خاکی که حاوی طلاست کاشت. انباشت‌های اتلافی یا پس‌مانده‌های احاطه‌کننده معادن طلای قدیمی مکان مناسبی برای انجام این عمل هستند.
استخراج معدن به روش معمول ۱۰۰ درصد طلا را از مواد معدنی استخراج نمی‌کند و مقداری از این مواد اتلاف می‌شوند.
زمانی که این گیاهان به ارتفاع کامل خود می‌رسند، باید ماده شیمیایی وارد خاک کرد که طلا را قابل حل می‌کند.
هنگامی که گیاه به درون خاک نفوذ و آب را از خلال روزنه‌های ریز حاضر بر روی برگهایش جذب می‌کند، آب طلا را از خاک جذب کرده و آن را در توده زیستی‌اش انباشت می‌کند. گام بعدی در واقع برداشت طلاست.
طلای یافت‌شده در گیاهان نانوذره هستند و بنابراین پتانسیلی عالی برای صنعت شیمیایی به شمار می‌آید.
این صنعت از نانوذرات طلا به عنوان کاتالیزور‌هایی برای واکنش‌های شیمیایی بهره می‌برد.
مواد شیمیایی دخیل در حل‌پذیری طلا همچنین گیاهانه را ترغیب می‌کنند که سایر آلاینده‌های خاک از قبیل جیوه، آرسنیک و مس را نیز جذب کنند.
این مواد آلاینده‌های معمول در اتلافات معدن هستند که می‌توانند برای انسان‌ها و محیط خطرآفرین باشد.
اندرسون هم‌اکنون در حال همکاری با محققانی از اندونزی جهت طراحی سیستم پایداری برای معدن‌چی‌های طلای در مقیاس کوچک است که از این تکنیک برای کاهش آلودگی جیوه ناشی از فعالیتشان استفاده کنند.
این تکنیک که فیتوماینینگ (phytomining) نام گرفته، از گیاهان برای استخراج ذرات این فلز ارزشمند از خاک استفاده می‌کند.
تعدادی از گیاهان دارای توانایی طبیعت برای جذب فلزاتی مانند نیکل، کادمیوم و روی و همچنین انباشت آن‌ها در برگ و ریشه‌هایشان هستند.
سال‌هاست که دانشمندان در حال کندوکاو چنین گیاهانی موسوم به «فوق‌انباشت‌کنندگان» (hyperaccumulators) برای برطرف‌کردن آلودگی هستند.
با این حال، تاکنون انباشت‌کنندگان طلا شناخته‌شده نبوده‌اند، زیرا طلا به آسانی در آب حل نمی‌شود و بنابراین هیچ راه طبیعی برای گرفتن این ذرات از طریق ریشه این گیاهان وجود ندارد.
به گفته کریس اندرسون از دانشگاه ماسی نیوزیلند، تحت شرایط شیمیایی خاصی، می‌توان حل‌پذیری طلا را اعمال کرد.
این فناوری چنین عمل می‌کند: باید ابتدا گیاهان دارای رشد سریع مانند خردل، آفتابگردان یا تنباکو را پیدا کرد که دارای انبوه برگی بالای زمین باشند.
این گیاه را باید در خاکی که حاوی طلاست کاشت. انباشت‌های اتلافی یا پس‌مانده‌های احاطه‌کننده معادن طلای قدیمی مکان مناسبی برای انجام این عمل هستند.
استخراج معدن به روش معمول ۱۰۰ درصد طلا را از مواد معدنی استخراج نمی‌کند و مقداری از این مواد اتلاف می‌شوند.
زمانی که این گیاهان به ارتفاع کامل خود می‌رسند، باید ماده شیمیایی وارد خاک کرد که طلا را قابل حل می‌کند.
هنگامی که گیاه به درون خاک نفوذ و آب را از خلال روزنه‌های ریز حاضر بر روی برگهایش جذب می‌کند، آب طلا را از خاک جذب کرده و آن را در توده زیستی‌اش انباشت می‌کند. گام بعدی در واقع برداشت طلاست.
طلای یافت‌شده در گیاهان نانوذره هستند و بنابراین پتانسیلی عالی برای صنعت شیمیایی به شمار می‌آید.
این صنعت از نانوذرات طلا به عنوان کاتالیزور‌هایی برای واکنش‌های شیمیایی بهره می‌برد.
مواد شیمیایی دخیل در حل‌پذیری طلا همچنین گیاهانه را ترغیب می‌کنند که سایر آلاینده‌های خاک از قبیل جیوه، آرسنیک و مس را نیز جذب کنند.
این مواد آلاینده‌های معمول در اتلافات معدن هستند که می‌توانند برای انسان‌ها و محیط خطرآفرین باشد.
اندرسون هم‌اکنون در حال همکاری با محققانی از اندونزی جهت طراحی سیستم پایداری برای معدن‌چی‌های طلای در مقیاس کوچک است که از این تکنیک برای کاهش آلودگی جیوه ناشی از فعالیتشان استفاده کنند.
کد مطلب: 27494
مرجع : خبرگزاری ايسنا
