در آستانه ورود ترامپ به کاخ سفید، گمانهزنیها در باب رویکرد احتمالی رئیس جمهوری به برنامه هستهای ایران اوج گرفته است، گروهی مدعیاند که ترامپ کمپین فشار حداکثری را در اولویت قرار میدهد و گروهی دیگر ادعا دارند که او به اهرم نظامی ادعایی متوسل میشود، هرچند همه براین باورند که ماحصل استراتژی ترامپ در باب ایران مبهم است.
نیویورک تایمز با انتشار یادداشتی مدعی شد، دونالد ترامپ، رئیس جمهور منتخب ایالات متحده در گام اول باید مسئله ایران را حل کند؛ کشوری که برنامه هستهایاش پیشرفت کرده و در آستانه گریز هستهای قرار گرفته است. این واقعیت جدید بحثهای (ادعایی) داخلی را در مورد نحوه برخورد دولت دوم ترامپ در ارتباط با تهران را برانگیخته است؛ بحثهایی در باب این که ترامپ با روی گشاده با مقامهای ایران وارد رایزنی خواهد شد یا با اقدام نظامی (ادعایی) خواه آشکارا و یا پنهان و یا حتی توسط اسرائیل این گره را باز کند. در این میان گزینه دیپلماسی مبتنی بر فشار نیز روی میز قرار دارد؛ بدین معنا که تهران با رایزنی زیر سایه فشار حداکثری توان هستهایاش را متوقف خواهد کرد.
نیویورک تایمز در ادامه یادداشت ادعاییاش آورد، فوریت این موضوع روز یکشنبه توسط جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی حو بایدن، رئیس حمهوری ایالات متحده مورد تاکید قرار گرفت؛ زمانی که در گفت و گو با سی ان ان به فرید زکریا گفت که با تحت فشار قرار دادن محور مقاومت، گروههای حامی ایران، «جای تعجب نیست که امروز صداهایی شنیده میشود مبنی بر این که شاید لازم باشد دکترین هستهای را تغییر داده و از آستانه گریز هستهای عبور کنیم».
سالیوان در ادامه مدعی شد درباره تهدیدهای (ادعایی) حاصل از پیشرفت برنامه هستهای ایران و امکان عبور این کشور از آستانه گریز هستهای با تیم امنیت ملی دولت دوم ترامپ و اسرائیلیها رایزنی هایی انجام شده است.
همزمان مقامات آمریکایی و خارجی طی مصاحبههای خود در دو هفته گذشته مدعیاند رویکرد (ادعایی) واشنگتن در باب آینده برنامه هستهای ایران میتواند در چند ماه آینده به شکل چشم گیری تغییر کند. این ارزیابی (ادعایی) پس از آن مطرح شد که بازرس ارشد هستهای سازمان ملل ادعا کرد که ایران در حال تسریع غنیسازی اورانیوم است و ممکن است از آستانه گریز هستهای عبور کند.
به ادعای نیویورک تایمز، مسعود پزشکیان، رئیسجمهور جدید ایران و ترامپ تمایل خود را برای مذاکره درباره توافق هستهای جدید ابراز کردهاند، هر چند هیچکدام کلمهای درباره شرایط رایزنیهای احتمالی نگفتهاند.
با این حال به ادعای ناظران هر دو رئیس جمهوری میدانند که موازنه نظامی تغییر کرده است. بنابراین همزمان و در شرایطی که فرصت دیپلماسی در شش سال گذشته افزایش نیافته، امروز نیز امکان حمله پیشگیرانه ادعایی به حداقل رسیده است.
دستیاران ترامپ در اظهارات عمومی مدعیاند که رئیس جمهوری منتخب کمپین «فشار حداکثری» را در اولویت قرار داده تا با توسل بدان درآمدهای نفتی ایران را قطع کند؛ درآمدهایی که به ادعای این نشریه حاصل از فروش و صادران نفت این کشور به چین به عنوان بزرگترین خریدار محمولههای نفت تحریم شده ایران است.