روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: یک اقلیت بیمنطق در جامعه ما بر طبل جنگ میکوبد و تلاش میکند نظر خود را بر دیگران تحمیل نماید.
خطرناکترین ویژگی «اقلیت خودمردم پندار» اینست که به رایجترین قاعده مدیریت جامعه یعنی پیروی از رأی و نظر اکثریت مردم بیاعتنا هستند. اعضاء این اقلیت در جامعه ما خودشان را اسلام میدانند، خودشان را به جای کل مردم میگذارند، افکار خودشان را افکار انقلابی میپندارند و به دلیل همین توهماتی که دارند برای خودشان این جایگاه را قائلند که به جای تمام مردم تصمیم بگیرند و حتی زمانی که منتخب مردم نیستند نیز خواسته و اراده آنها به عنوان تصمیم حکمرانی به اجرا درآید. این، زیانبارترین نوع زیادهخواهی است که میتواند منافع ملی کشور را با خطرناکترین تهدیدها مواجه کند.
اصرار بر حمله به این کشور و آن کشور، سر دادن شعارهای با خاک یکسان کردن اینجا و آنجا و اعتراضهای غیرمنطقی به دولت که مانع بهانه دادن به دشمن برای شعلهور ساختن جنگ در منطقه میشود، از ویژگیهای این اقلیت افراطی است. این، همان «اقلیت خودمردمپندار» است که اصرار دارد به جای مردم تصمیم بگیرد و با اینکه میداند اکثریت مردم از جنگ متنفرند، فراهم ساختن زمینههای یک جنگ را از نان شب برای مردم واجبتر جلوه میدهد!
پرهیز مسئولین از ورود به درگیری و تنفر مردم از جنگ به هیچوجه به معنای ترس از دشمن نیست. مردم ایران بارها ثابت کردهاند که در برابر تهاجم و تجاوز میایستند و دشمن را بشدت پشیمان میکنند و در عین حال، بهانه دادن به دشمن برای جنگافروزی را دور از خردمندی میدانند.
این، کمال درایت است که دولت و ملت در یک همبستگی عاقلانه و منطقی مانع اجرای نقشه دشمن شوند. برخلاف افرادی که با تکیه بر احساسات و توسل به شعارهای سطحی وانمود میکنند شجاعت دارند، شجاعت واقعی را کسانی دارند که بر ظاهرسازیهای ریاکارانه غلبه میکنند و دشمن را در حساسترین مرحلهای که درصدد به اجرا درآوردن شیطنت خود است، ناکام مینمایند. به آمریکا و اسرائیل که از آشامیدن خون دهها هزار فلسطینی و لبنانی و پایمال کردن کرامت غزه و لبنان و سوریه سرمست و مغرورند، نباید اجازه داد بقیه نقشه شیطانی خود را در منطقه به اجرا درآورند.
در مرحله حساس کنونی، فعال کردن دیپلماسی متکی بر مردم، کارآمدترین سلاح برای مقابله با حربههای دشمنان است. تکیه بر خرد جمعی، تجدید نظر در سیاست خارجی یا اصلاح روابط بینالملل، ممانعت از تحمیل اراده افراطیون بر تصمیمسازیها، احترام گذاشتن به نظر اکثریت و عملی ساختن خواستههای آنان، راهکارهای حفاظت از منافع ملی هستند.