نشریه هیل با انتشار یادداشتی مدعی شد، دونالد ترامپ بازگشته و بعید نیست برای جلوگیری از صادرات نفت ایران کمپین فشار حداکثری را بازگرداند. با این همه معادلات سال جاری با سالهای ۲۰۱۵ و ۲۰۱۸ متفاوت است.
به ادعای هیل، حمایت آمریکا از کمپینهای اسرائیل علیه مردم فلسطین و لبنان، حمایت محلی از سیاستهای این بازیگر را کاهش داده است، همزمان بسیاری از پایتختهای خاورمیانه در مورد «فشار حداکثری» تردید دارند و احساس میکنند که این امر باعث افزایش تنشهای منطقهای خواهد شد.
ترامپ با خاورمیانهای متفاوت روبرو است
نشریه هیل در ادامه یادداشت ادعاییاش آورد، عربستان سعودی و ایران از سال ۲۰۲۳، زمانی که برای از سرگیری روابط به توافق رسیدند، به هم نزدیک شدهاند. ولیعهد عربستان اخیرا با رئیس جمهور جدید ایران رایزنی داشت و روسای نظامی آنها ماه گذشته مذاکرات دفاعی برگزار کردند و به دنبال ارتقای روابط اقتصادیشان هستند.
همزمان روسای جمهور امارات متحده عربی و ایران اولین گفتوگوی رو در روی خود را در ماه اکتبر برگزار کردند و تجارت ابوظبی و تهران در حال افزایش است. علاوه بر این، قطر (که میدان گاز طبیعی مشترک با ایران دارد) به دنبال گسترش تعاملات اقتصادیاش با تهران است.به نوشته این نشریه، امروز معادلات بازار نفت نیز از سال ۲۰۱۸ متفاوت است. براساس گزارش آرگوس مدیا، صادرات نفت ایران که در نیمه دوم سالهای ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ به دلیل تحریمهای دوران ترامپ به زیر ۵۰۰ هزار بشکه در روز رسیده بود، اما از سال ۲۰۲۱ افزایش یافته و از آن زمان هر سال رشد دارد.
هیل در ادامه این گزارش مدعی است، ایران برای دور زدن تحریمها شبکهها و ناوگان نفتکشهای خود را گسترش داده است، بنابراین اگر ایالات متحده دوباره ایران را تحریم کند، متوجه خواهد شد که خریداران باقیمانده «کسانی هستند که لزوماً از تحریمها نمیترسند».مسعود پزشکیان رئیس جمهوری ایران پس از پیروزی، برنامه خود را در قاب «پیام من به دنیای جدید» اعلام کرد و قصد خود را برای تقویت روابط با همسایگان این کشور اعلام کرد. او بر نیاز به یک "منطقه قوی" تاکید کرد، گفت که به "گفتگوی سازنده" با اروپا امیدوار است، از توافق هستهای دولت اوباما با ایران انتقاد کرد و از واشنگتن خواست با واقعیت کنار بیاید.
در ماه اکتبر، ترامپ، در قامت نامزد انتخابات، اعلام کرد: «دوست دارم ایران را بسیار موفق ببینم. من صرفا نمیخواهم ایران به سلاح هستهای (ادعایی) دست یابد.» به ادعای هیل، گزارههای فوق نشانههای امیدوارکنندهای از تمایل طرفین برای مذاکره است، اما ایالات متحده عادت دارد به تعهداتش چون برنامه هستهای ایران پایان دهد.