وی ادامه داد: کشورهایی مانند عربستان، اردن، امارات و حتی ترکیه که ارتباطهایی با تحریرالشام داشتهاند، معتقدند که صرفاً باید یک ساختار و دستورالعمل مشخص برای مهار این جریان ایجاد کنند تا انتقال قدرت به صورت آرام در دمشق انجام شود. از سوی دیگر اردن به دلیل داشتن مرز مشترک و مصر هم به دلیل آنکه دبیرخانه اتحادیه عرب در این کشور واقع شده و به دلیل ارتباط این جریانها با اخوانالمسلمین، نگران اوضاع و احوال سوریه هستند. آنها نمیخواهند مجدداً تجربه تلخ سومالی یا لیبی در اثر تغییر قدرت، تکرار شود و بر همین اساس به دنبال آن هستند تا سازمان ملل متحد به این پرونده ورود کند و اوضاع و احوال را زیر چتر کنترلی خود قرار دهد. آنچه آمریکا، ترکیه و اتحادیه اروپا مدنظر قرار دادند این است که رفتار هیئت تحریرالشام نسبت به گذشته تغییر کرده و شیوههای تهاجمی این تشکیلات تغییر کرده و به همین دلیل باید با ابومحمد الجولانی و تیم وی ارتباطهای جدید و نزدیک برقرار کنند.
این تحلیلگر مسائل سیاسی تصریح کرد: کشورهای اروپایی و آمریکا به دنبال سهمخواهی بیشتر در آینده سوریه هستند که ترکیه و اسرائیل هم در این زمره قرار میگیرند. آنها در گام اول به دنبال مدیریت و مهندسی انتقال قدرت در دمشق هستند و در فاز بعدی به دنبال آن خواهند بود که بتوانند نفوذ خود در این کشور را تا حد ممکن افزایش دهند و آن را عمیق کنند. بر همین اساس هر کدام از این کشورها به دنبال سهم خود در آینده سوریه هستند و نگاه استعمارگونه فرانسه و اروپا به انضمام نوع نگاه ترکیه به سوریه برای کسب منافع و تعمیق نفوذ خود نشان از یک هماهنگی دارد. کشورهای عربی هم به دنبال آن هستند تا سوریه از قاعده عربی خود خارج نشوند و بر همین اساس به دنبال کنترل جریانهای مسلح در این کشور هستند. در نهایت تمام طرفها به این نتیجه رسیدهاند که تعامل با تحریرالشام و مذاکره با ابومحمد الجولانی نسبت به سایر جریانهای سیاسی راحتتر است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: خروجی تحولات سوریه فعلاً مشخص نیست و اساساً این کشور وارد دوران مبهم شده است. از سوی دیگر این تحولات نگرانی نخبگان سوریه و حتی قومیتهای مختلف ساکن این کشور را برانگیخته است؛ چراکه ۳۶ جریان مسلح در سوریه وجود دارند و هر کدام از آنها بر اساس سیاستها و منافع خود عمل میکنند. از سوی دیگر ترور شخصتهای علوی و همچنین نخبگان و شخصیتهای علمی این کشور به انضمام اظهارات جولانی مبنی بر اینکه میتواند با اسرائیل تعامل داشته باشد، مجموعاً باعث شده تا ارتش و طوایف سوریه نگران شوند. از منظر دیگر تحریرالشام هم یک سیاست دوگانه را پیش گرفته است. آنها از یک سو قومیتها و شخصیتهای مختلف را هدف قرار میدهد و از سوی دیگر رهبر تحریرالشام اعلام میکند که با هیچ جریان و طیفی به دنبال تقابل نیست. لذا با این وضعیت نمیتوان آینده سوریه را روشن و حتی مشخص دانست و باید دید که در هفتههای آینده چه اتفاقی رخ میدهد.