چند روز قبل بود که معاون شهردار تهران اعلام کرد «از تعداد کودکان کار سر چهارراهها کم شده است.» آماری که همان موقع با تعجب برخی کارشناسان را همراه شد، چراکه آسیبهای اجتماعی آنقدر پیچیده هستند که بهراحتی قابل حل نباشند، مسائل مرتبط با این آسیبها تک بُعدی نیستند که با یک اشاره حل شوند.
بازهم راهکار قدیمی، کنار زدن مسئله بهجای حل آن
طی سالهای گذشته یکی از راهکارهای مسئولین در مواجهه با آسیبهای اجتماعی از جمله کودکان کار حذف کردن افراد آسیب دیده بوده است، گویی که با حذف آنها نه فقری وجود دارد و نه فقیری، بهنظر میرسد در مورد اخیر هم با این همین رویکرد توانسته باشند از تعداد کودکان کار سر چهارراهها کم کنند، این جملات مربوط به مدیرکل امور اتباع و مهاجرین خارجی استانداری تهران است: «طرح ساماندهی آسیب های اجتماعی(کودکان کار و خیابان) توسط شهرداری تهران و بهزیستی استان تهران بالغ بر ۹ ماه است که در حال اجراست، این طرح تا پایان جمع آوری و بازگشت کودکان کار اتباع خارجی از سطح استان تهران با جدیت ادامه خواهد داشت.»
احسان حیدری گفته که: «در راستای اجرای طرح ساماندهی آسیبهای اجتماعی مقرر شد آن دسته از کودکان کار اتباع که از سطح استان توسط بهزیستی، پلیس مهاجرت فاتب، فراجا و شهرداری تهران جمع آوری شدهاند، جهت سیر مراحل قانونی برای بازگشت کرامتمندانه به همراه خانواده تحویل مرکزی که در این خصوص راه اندازی شده، شوند. از ابتدای شروع طرح ساماندهی کودکان کار تاکنون ۱۵۸۰ کودک کار به همراه خانواده (۹۳۰ کودک و ۶۵۰خانواده) شناسایی و جهت بازگشت به کشورشان به مراجع ذیربط تحویل داده شدهاند.»
کودک کار کم نشده، جمعآوری آنها بیشتر شده
درباره حل مسئله کودکان کار در کلانشهرها و رویکرد جمع آوری این کودکان از سر چهارراهها قبلتر سیدحسن موسوی چلک، رئیس انجمن مددکاری اجتماعی ایران به خبرآنلاین گفته بود که: «شاید تعداد افرادی که اینها جمع میکنند بیشتر شده باشد اما این به معنای کاهش تعداد کودکان کار نیست، ما همچنان شاهد نشانههای کار کودکان در خیابان به اشکال مختلف هستیم. «نه تنها گزارههای تاثیرگذار درباره حضور کودکان کار در خیابان کم نشده بلکه به دلیل شرایط اقتصادی و فشاری که دارد بیشتر هم شده است،امروز گزارشهای متعددی از افراد بازمانده از تحصیل وجود دارد، باید پرسید این بازماندهها کجا میروند؟ بنابراین تا زمانیکه طرحهای ضربتی و جمعآوری اجرا میشود آمارها درست نیستند.»
به گفته موسوی چلک: «تا هیچکدام از عوامل تاثیرگذار درباره حضور کودکان در خیابانها کم نشده طبیعتاً گزارش کاهش کودکان کار در خیابان درست نیست، حتی اگر بگویند با خانواده آنها حرف زدیم تا قانع شوند، مگر با حرف فقر مدیریت میشود؟. حتی اگر حمایتهای موردی از این خانوادهها بیشتر شده اما ریشه کار کودکان در خیابان آنقدر عمیق هست که با این حمایتهای مقطعی بهسمت ساماندهی افراد نخواهیم رفت. شهرداری دغدغه کودکان کار دارد اما مسئله آنقدر پیچیده هست که صرفاً با حرف زدن و قانع کردن خانوادهها درست نمیشود.»