چاقی از نگاه روان‌پزشکی

به گزارش مردم سالاری آنلاین ؛ در خلل نشست خبری «چالش‌ها، بایدها و نبایدهای درمان چاقی» که صبح امروز با حضور چند تن از پزشکان و جمعی از خبرنگاران برگزار شد، دکتر مجتبی کریمی، روانپزشک، با سابقه فعالیت در حوزه اختلالات روان مرتبط با تغذیه و غربالگری پیش از عمل جراحی بیماران، عنوان کرد: «بیمارانی که برای درمان چاقی خود تصمیم به عمل جراحی می‌گیرند، ابتدا باید مورد ارزیابی قرار گیرند تا مشخص شود که آیا این اقدام از جوانب گوناگون سلامت و شرایط پزشکی برای آنها مناسب است یا نه. هم‌چنین میزان آمادگی روانی آنها برای انجام یک عمل جراحی حائز اهمیت است که می‌بایست مورد بررسی قرار گیرد.»

او درخصوص ارتباط موجود بین تغذیه و سلامت روان گفت: «خوردن غذا‎ راهی برای تأمین انرژی و تقویت عملکرد مغز و بدن است، اما گاهی برخی افراد به سبب تجربیات روانی ناخوشایندی که دارند، از غذا به‌عنوان وسیله‌ای جهت کنترل و کاهش هیجانات و تنش‌های روانی و هم‌چنین بهبود خلق و خو استفاده می‌کنند. هم‌چنین در برخی موارد ممکن است افراد به لحاظ نارضایتی از ظاهر خود و علائم چاقی، با هدف کنترل این شرایط، به‌واسطه انواع و اقسام رژیم‌های غذایی، تعادل در خوردن را رعایت نکنند و با سرکوب این نیاز طبیعی بدن، آن را نادیده بگیرند. این موارد علاوه بر ناراحتی‎‌های جسمی، به مرور منجر به اختلالاتی چون پرخوری عصبی، استرس، اضطراب، افسردگی ناشی از چاقی و ... می‌شوند.»

به باور این پزشک، میان چاقی و افسردگی رابطه متقابلی وجود دارد. کریمی در این راستا اضافه کرد: «از آنجا که افراد چاق اغلب در معرض یک شرم و انگ اجتماعی قرار دارند، معمولاً ترجیح می‌دهند کمتر در مجامع عمومی حضور پیدا کنند؛ که همین موضوع باعث می‌شود این دسته از انسان‌ها تحرک کمتر و انگیزه پایین‌تری هم برای ورزش داشته باشند. منشأ این کم‌تحرکی، تنبلی یا کمبود انگیزه نیست، بلکه اضطراب اجتماعی تحمیل‌شده به آنها، اراده لازم برای این کار را سلب می‌کند و به مرور بر مشکلات روانی و متابولیک آنها می‌افزاید. به طور کلی، تغذیه و سلامت روان ارتباط دوسویه‌ای با یکدیگر دارند؛ یعنی افراد ممکن است به‌واسطه مشکلات روحی یا دچار بی‌اشتهایی شوند یا به پرخوری عصبی تمایل داشته باشند. هم‌چنین چاقی و عوارض آن هم به نوبه خود در تخریب روحیه افراد، انزوای اجتماعی و اختلالات روانی نقش بسزایی دارد.»

این روانپزشک در انتها به نقش مؤثر و پررنگ رسانه‌ها در زمینه اثرگذاری سلامت روان بر جسم و بالعکس اشاره کرد و گفت: «رسانه‌ها و فضای مجازی نقش بسزایی در شکل‌گیری عادات سالم و ناسالم سبک زندگی دارند. هم‌چنین شبکه‌های اجتماعی به‎‌جای اینکه مردم را به سمت مقایسه کردن‌های ظاهری با مدل‌ها و ... سوق دهند، می‌بایست مسئله سلامت و تندرستی را اولویت قرار دهند.»