همچنین مقایسه قیمتها با هفتههای گذشته نشان میدهد قیمتها پس از یک کاهش جزئی بعد ا آغاز جنگ اسرائیل و حماس، دوباره به قیمتهای قبلی برگشته که تقریبا از هفته سوم شهریور در بازار ثابت مانده بود.
در اصل پس از افزایش ۱۸ تا ۳۹ درصدی قیمت سیمان در میانه شهریور ماه، قیمت این محصول از هفته سوم شهریور ثابت مانده، اما در هفته سوم مهر ماه قیمت هر پاکت سیمان درب برخی از کارخانهها کاهش یافت.این در حالی است که از میانه مهر در پی تنش بین اسرائیل و حماس، بازار ارز در فاصله زمانی کوتاهی رشد بیش از ۲۰۰۰ تومانی را تجربه کرد و این وضعیت بر بازارهای مختلف مالی اثر داشت و منجر به افزایش قیمت کالاهای سرمایهای هم شد. هرچند با تسری نیافتن جنگ در منطقه تا حدودی این سیر صعودی متوقف شد.
به طور کلی از اواخر شهریور ماه اخبار مرتبط با مذاکرات سیاسی، نرخ دلار و غیره در این هفته در بازارهای مختلف اثر داشت و منجر به کاهش یا ثبات قیمتها در بازار شده بود. البته همچنان رکود حاکم بر بازار و ساختوساز مسکن و نبود نقدینگی اثرات خود را بر بازار مصالح ساختمانی دارد.
در این میان تولیدکنندگان سیمان، رکود حاکم بر بازار را تایید میکنند، اما معتقدند کاهش قیمت به دلیل رکود نیست، بلکه به دلیل افزایش تولید و ثبات در عرضه است؛ چراکه تولیدکنندگان با وجود محدودیت برق در تابستان، به دلیل تجربه صنعت و پیشبینی وضعیت و استفاده از ذخایر کلینکر توانستند بازار را کنترل کنند.
از سوی دیگر، برخی از فروشندگان مدیریت عرضه سیمان در بورس کالا و جلوگیری از نوسانات قبلی عرضه از سوی وزارت صمت را دلیل روند کاهشی و سپس ثبات بازار میدانند.
البته قیمت سیمان در تیر ماه روند صعودی داشت؛ موضوعی که با توجه به آغاز قطعی برق در فصل گرما و افزایش قیمت سوخت سیمان دور از انتظار نبود. اما در مرداد این روند نزولی بود که به نظر میرسد دلیل اصلی آن، رکود حاکم بر بازار ساخت و ساز و مدیریت عرضه باشد.با این حال با توجه به ناترازی انرژی که در تابستان در تامین برق و در زمستان در تامین گاز خود را نشان میدهد و همچنین وابستگی بالای صنایع سیمان به گاز، این نگرانی وجود دارد که با آغاز سرما، مشکلات تامین انرژی گریبان تولیدکنندگان را بگیرد.
کمبود گاز در زمستان سال قبل هم منجر به کاهش تولید سیمان شد؛ بهطوریکه طبق اظهارات اخیر الوندیان، دبیر انجمن صنفی صنعت سیمان، در نشست خبری، بهمن ماه سال قبل تولید سیمان از میانگین ماهانه هفت میلیون تن به چهار میلیون تن رسید. به طور کلی ظرفیت تولید ۸۹ میلیون تن سیمان در کشور وجود دارد، اما به دلیل محدودیت تامین انرژی برق و گاز، تولید سالانه حدود ۷۲ میلیون تن است.
از طرف دیگر، برخلاف برق، گاز سوخت جایگزین دارد و تولیدکنندگان در زمان محدودیت تامین آن از مازوت استفاده میکنند. هرچند که این وضعیت منجر به تشدید آلودگی هوا، به ویژه در شهرهای بزرگ میشود، اما تامین به موقع آن هم با محدودیتهایی مواجه است که تولید را دچار مشکل میکند. آن طور که الوندیان در نشست خبری اخیر خود گفته، در قانون بودجه قید شده که وقتی گاز صنایع قطع شد سوخت جایگزین را معادل قیمت گاز تحویل صنایع بدهند، اما در عمل این اتفاق نمیافتد؛ چراکه اولاً مازوت از مبادی دوردست به دست تولیدکننده میرسد که در این صورت شرکت باید بیش از گاز هزینه خرید مازوت را بپردازد و همین موضوع موجب میشود شرکت از سوددهی خارج شود.یکی دیگر از مشکلات این صنعت پایین بودن کیفیت مازوت است. اگر مازوت استاندارد باشد آلودگی هوا ایجاد نمیشود، اما به خاطر نداشتن کیفیت مناسب مازوت، شاهد افزایش مصرف سوخت هستیم و در نتیجه جرایم آن برای شرکتهای تولیدی سیمان صادر میشود؛ مثلا یکی از شرکتها برای سه ماه مصرف مازوت ۸۰ میلیارد تومان جریمه شد. این جرایم به حساب شرکت ملی پخش واریز میشود.
به طور کلی مهمترین درخواستهای تولیدکنندگان برای ماههای پیش رو این است که حداقل از نزدیک ترین انبار و پالایشگاه مازوت شرکتها تأمین شود و همچنین مازوت را مانند گاز به شرکتها بدهند تا توان پر کردن مخازن را داشته باشند و به تولید ادامه دهند.
در این میان اخیرا وزارت راه و شهرسازی جدولی را به عنوان نیاز مسکن ملی از طریق وزارت صمت به تولیدکنندگان ارسال کرده که طبق آن تولیدکنندگان علاوه بر عرضه ماهانه پنج میلیون تن سیمان در بورس، باید ماهانه ۲.۲ تا ۲.۵ میلیون تن سیمان به پروژه مسکن ملی اختصاص دهند که یعنی در مجموع ماهانه تولید باید به بیش از ۷.۲ میلیون تن برسد.
با این حال با وجود افزایش تقاضای سیمان، شاهد هستیم مصرف مازوت از چند روز آینده شروع میشود و تولیدکنندگان هم با مشکلات بسیاری در تأمین مازوت مواجه هستند. بنابراین پیشبینی میشود در صورت حل نشدن این موانع، ثبات در بازار سیمان هم ادامهدار نباشد.