* ریشه مشکلات تولید و بازار خودرو، به یکی، دو سال گذشته برنمیگردد؛ دهههاست که رویهها در این دو بخش با ایرادات فراوانی توام شده و به تبع آن، مافیای قدرتمندی در خودرو شکل گرفته است و تغییر این رویهها با آمدن یک دولت و وزیر صمت خاص، حل نمیشود؛ یعنی زور دولت و مجلس هم به آنها نمیرسد.
* یک روز میگویند برای نظم و نسق دادن به تولید و بازار خودرو، خلاء قانونی داریم و یک روز دیگر گفته میشود نیاز به لایحه داریم و وقتی مجلس به بررسی لایحه فوریت میدهد، موقع اجرا میگویند ارز نداریم. یک روز دیگر میگویند خودروهای تولیدی استاندارد لازم را ندارند و روز دیگر گفته میشود خودروها، مشکلات محیط زیستی دارند. همین صحبتها نشان میدهد که دستهایی در کار است که نمیخواهند صنعت و بازار خودرو سامان بگیرد.
* با این روند که صنعت و بازار خودرو سپری میکند، هم مردم و هم مسئولان و نظام آسیب میبینند. از اینرو امیدوارم وزیر صمت جدید، این اوضاع و احوال را سامان دهد و از سوی دیگر، با اجازه واردات خودورهای نو و به ویژه الکتریکی، شرایطی به وجود بیاورد که شاهد رضایت بیش از پیش مردم باشیم.
* با توجه به خودروهای تولید شده و اینکه مصرف بالای سوخت را دارند، باید به سمت تولید خودروهای الکتریکی برویم تا مصرف انرژی که یک سرمایه بزرگ است را به حداقل برسانیم.
* در کشور ما، خیلی راحت از یک خودرو ۲۰ تا ۳۰ سال استفاده میشود در حالی که عمر مفید خودرو، هفت سال است. مشکلات صنعت و بازار خودروی ما به قدری پیچیده است که حتی بیان لیستوار مشکلات و تلاش برای حل آن هم، کاری سخت و زمانبر است.
* اکنون در حوزه خودرو، خیلی از خانوادهها درگیر موضوع هستند و کمکردن این چالشها نه تنها همکاری دوسویه مجلس و دولت را میخواهد که حتی رسانهها هم باید پای کار بیایند تا شرایط به نفع مردم تغییر پیدا کند.
* خودروسازان باید بدانند که خواسته مردم، تولید خودروی باکیفیت و امن است؛ خودرویی که مصرف بنزین آن، کمتر از وضعیت فعلی باشد.
* دولت باید صدای مردم را بشنود. بسیاری از مردم سالهاست خواستار واردات خودروی خارجی و بهصرفه هستند. این روند، هم رضایت مردم را ایجاد میکند و هم فضای کار را برای خودروسازان از حالت انحصاری به رقابتی سوق میدهد.
* وقتی اجازه واردات خودرو را بدهیم، خودروسازان داخلی میفهمند که باید رقابت سالم کنند و در این شرایط است که آنها میتوانند کیفیت محصولاتشان را بالا ببرند و قیمتشان را به حدی برسانند که قابل رقابت باشد. چه اشکال دارد خودروسازان داخلی در این بستر بتوانند آنقدر پیشرفت کنند که حتی توان صادرات محصولاتشان را داشته باشند.
* قرار نیست مردم ما سوار خودروهای کمکیفیت و کمامنیت شوند و جانشان به خطر بیفتد، مگر جان مردم ما کمتر از جان مردمان کشوری است که خودرو خوب سوار میشوند؟
* چرا باید خودروسازان داخلی، خودروهایی تولید کنند که به طور متوسط به ازای ۱۰۰ کیلومتر رانندگی، ۱۰ لیتر بنزین بسوزانند؟ این رقم بسیار بالاست و با این روند، سالانه ۱۰ میلیون لیتر به مصرف بنزینمان افزوده خواهد شد. حال این سوخت بالای بنزین با میزان یارانه بنزینی که به خودروها میدهیم، کشور و دولت را بیشتر با مشکل مواجه خواهد کرد.
* برخی افراد که شاید در دولت باشند یا خارج از دولت و مجلس فعالیت کنند، اما نفوذ داشته باشند و حتی در قوه قضاییه و رسانهها هم نفوذ دارند، از منافعی در تولید و بازار خودروی داخلی بهرهمند هستند و اگر شرایط موجود به هم بخورد، منافع این افراد هم آسیب میبیند؛ برای همین از همه توان خود برای حفظ وضع موجود استفاده میکنند و این یعنی مافیا و تعارض منافع.