احسان سهرابی (فعال کارگری)، در گفتگو با ایلنا، با انتقاد از خبرهایی که در خصوص کاهشِ آمار حوادثِ ناشی از کار منتشر میشود، گفت: در اخباری که از سوی مراجع رسمیِ از وضعیتِ حوادثِ کارِ استانها بیرون میآید، دائم تیتر زده میشود که مثلا فلان استان «این ماه سبز بوده» و حوادثِ ناشی از کار نداشتهایم! اما متأسفانه آمار و ارقام، این سوال را ایجاد میکند که این رنگ سبزِ ماهانه از کجا آمده است؟!
وی ادامه داد: به طور مثال در سال ۱۴۰۰ آمار حوادث ناشی از کار در خراسان، ۱۱۶ فوتی و ۲۲۸۱ مصدوم بوده که رتبهی سوم را از نظر حوادثِ ناشی از کار کسب کرده است. تهران با ۳۹۹ و اصفهان با ۱۷۶ حادثهی منجر به فوت نیز در رأس هستند. مدیرانِ کل وزارت کار برای این استانها چه رنگی پیشنهاد میکنند؟
سهرابی گفت: به عنوان فعال کارگری بارها در مورد شمارِ بالای حوادثِ کار در ایران هشدار دادهایم و بعد از پیگیریها و مکاتبات با ریاست قوه عدلیه شمارِ ۱۹۰۰عددی مرگ و میرِ کارگران در حوادث کار نشان از ایرادِ ساختاری و اساسی در این حوزه است. مسئله این است که جانِ کارگران بیاهمیت شده و موضوعِ سودِ کارگران و شرکتهای بیمهگر است.
این فعال کارگری به بیمهی مسئولیت اشاره کرد و گفت: کارفرمایان با بهرهجویی از بیمه مسئولیتِ بینام، خیالشان از جریمهی مالیِ حوادثِ کار راحت میشود و هیچ الزامی برای ایمنسازی محیط کار و کاهش حوادث ناشی از کار نمیبینند. کارفرمایان میدانند که به راحتی میتوانند از پسِ هزینهی دیهی کارگر متوفی برآیند بدونِ آنکه به روزگارِ سیاه کارگر و خانوادهی او بیندیشند!
سهرابی با اشاره به شمارِ پایین بازرسیهای کار گفت: وقتی امنیتِ شغلیِ کارگران پایین است و برای ماندن در شغل مجبور هستند هر بیعدالتی و وضعیتِ ناایمنی را تحمل کنند، از طرفی بازرسیهای کار پایین است و کارفرمایان الزامی برای ایمنسازی محیط کار نمیبینند، چرا باید منتظرِ کاهشِ آمار حوادث ناشی از کار باشیم؟ وقتی همه چیز ثابت و به همان روال قبل است، چگونه عدهای کاهش آمار حوادث کار را دستاورد خود میدانند؟!