- رقابت شانه به شانه ترامپ و هریس
- ایران در صلح برنده است نه در جنگ و تحریم
- لزوم انداختن طرحی نو در سیاست‌ورزی کشور
- حسرت پرسپولیس و گاریدو در آسیا ادامه دارد!
- «زاکانی» برای پاسخگویی فردا به شورای شهر می‌رود
- دلیل تاخیر اعلام گزارش ماهانه از قیمت مسکن بانک مرکزی چیست؟
- بخشنامه مهم عارف به کلیه دستگاه‌های اجرایی و استانداری ها
- مسعود پزشکیان به جمهوری آذربایجان می‌رود
- دستور قلع و قمع ساخت‌وسازهای غیرمجاز در این منطقه صادر شد
- خبر مهم درباره قیمت مرغ
دوشنبه ۲۵ مهر ۱۴۰۱ ساعت ۱۲:۴۰
بعد از ابتلا به کرونا چه انفاقی برای ریه می‌افتد؟
محققان دانشگاه آکسفورد در مطالعه اخیرشان به بررسی این موضوع پرداخته‌اند که پس از آلوده شدن به کووید-۱۹ چه اتفاقی برای ریه‌های افراد می‌افتد.
به گزارش مردم سالاری آنلاین، محققان دانشگاه آکسفورد در مطالعه اخیرشان از تکنیک‌های محاسباتی جدیدی استفاده کردند تا تصویر دقیق‌تری از آنچه که دقیقا برای عملکرد ریه‌های افراد هنگام آلوده شدن آنها به کووید-۱۹ اتفاق می‌افتد را به دست آورند.
محققان در این مطالعه از یک رویکرد محاسباتی جدید برای ارزیابی چگونگی تأثیر کووید-۱۹ بر عملکرد طولانی مدت ریه استفاده کردند. پروفسور "پیتر رابینز"(Peter Robbins) نویسنده اصلی این مطالعه از دانشگاه آکسفورد گفت: مطالعه ما توانایی این روش جدید را برای مطالعه جنبه‌هایی از عملکرد ریه که نمی‌توان به راحتی با آزمایش‌های بالینی استاندارد اندازه‌گیری کرد، نشان می‌دهد. بدون اندازه‌گیری‌های قبل از عفونت، نمی‌توان نتیجه‌گیری کرد که آیا این تفاوت‌ها مستقیما ناشی از عفونت کووید-۱۹ است یا اینکه آنها عوامل خطر مرتبط با مستعد بودن ریه‌ها به بیماری‌های شدیدتر هستند.
ارتباطی بین بستری شدن در بیمارستان با کووید-۱۹ و حجم‌های کوچک‌تر ریه وجود داشت، اما مشخص نیست که حجم‌های کوچک‌تر ریه ناشی از عفونت کووید-۱۹ است یا به دلیل ابتلای فرد به یک عفونت شدیدتر است. بستری شدن در آی.سی.یو همچنین با بزرگ شدن فضای مرده تنفسی(respiratory dead space) مرتبط بود. فضای مرده تنفسی، حجم گازی است که به ریه‌ها استنشاق می‌شود اما در تبادل گاز شرکت نمی‌کند.
این تکنیک برای این امر که نشان دهند آیا بیماران مبتلا به آسم نیاز به افزایش داروهای خود دارند یا خیر، مورد استفاده قرار گرفت. این روش همچنین به عنوان روشی برای تشخیص بیماری‌های تحت بالینی ریه بسیار امیدوارکننده است و امکان درمان زودتر بیماران را به منظور جلوگیری از شروع بیماری مهم‌تر هموار می‌کند.
در این مطالعه محققان عملکرد ریه را با استفاده از تکنیک جدیدی به نام "قلب و ریه نگاری کامپیوتری"(computed cardiopulmonography) ارزیابی کردند. در این روش، شرکت کنندگان از طریق یک ابزار دهانی متصل به دستگاه اندازه گیری(که از لیزر برای اندازه‌گیری بسیار دقیق ترکیب گاز بدن استفاده می‌کند)، تنفس می‌کنند. سپس این اندازه‌گیری‌ها به یک مدل رایانه‌ای از سیستم‌های تنفسی و قلبی عروقی داده می‌شوند تا مقادیر مربوط به عملکرد ریه فرد را تخمین بزنند. برای هر فرد، این مدل برای در نظر گرفتن عوامل فیزیولوژیکی مانند جنسیت، سن، قد و وزن بدن که ممکن است بر عملکرد ریه تأثیر بگذارد، تنظیم شد.
محققان در این مطالعه از یک رویکرد محاسباتی جدید برای ارزیابی چگونگی تأثیر کووید-۱۹ بر عملکرد طولانی مدت ریه استفاده کردند. پروفسور "پیتر رابینز"(Peter Robbins) نویسنده اصلی این مطالعه از دانشگاه آکسفورد گفت: مطالعه ما توانایی این روش جدید را برای مطالعه جنبه‌هایی از عملکرد ریه که نمی‌توان به راحتی با آزمایش‌های بالینی استاندارد اندازه‌گیری کرد، نشان می‌دهد. بدون اندازه‌گیری‌های قبل از عفونت، نمی‌توان نتیجه‌گیری کرد که آیا این تفاوت‌ها مستقیما ناشی از عفونت کووید-۱۹ است یا اینکه آنها عوامل خطر مرتبط با مستعد بودن ریه‌ها به بیماری‌های شدیدتر هستند.
ارتباطی بین بستری شدن در بیمارستان با کووید-۱۹ و حجم‌های کوچک‌تر ریه وجود داشت، اما مشخص نیست که حجم‌های کوچک‌تر ریه ناشی از عفونت کووید-۱۹ است یا به دلیل ابتلای فرد به یک عفونت شدیدتر است. بستری شدن در آی.سی.یو همچنین با بزرگ شدن فضای مرده تنفسی(respiratory dead space) مرتبط بود. فضای مرده تنفسی، حجم گازی است که به ریه‌ها استنشاق می‌شود اما در تبادل گاز شرکت نمی‌کند.
این تکنیک برای این امر که نشان دهند آیا بیماران مبتلا به آسم نیاز به افزایش داروهای خود دارند یا خیر، مورد استفاده قرار گرفت. این روش همچنین به عنوان روشی برای تشخیص بیماری‌های تحت بالینی ریه بسیار امیدوارکننده است و امکان درمان زودتر بیماران را به منظور جلوگیری از شروع بیماری مهم‌تر هموار می‌کند.
در این مطالعه محققان عملکرد ریه را با استفاده از تکنیک جدیدی به نام "قلب و ریه نگاری کامپیوتری"(computed cardiopulmonography) ارزیابی کردند. در این روش، شرکت کنندگان از طریق یک ابزار دهانی متصل به دستگاه اندازه گیری(که از لیزر برای اندازه‌گیری بسیار دقیق ترکیب گاز بدن استفاده می‌کند)، تنفس می‌کنند. سپس این اندازه‌گیری‌ها به یک مدل رایانه‌ای از سیستم‌های تنفسی و قلبی عروقی داده می‌شوند تا مقادیر مربوط به عملکرد ریه فرد را تخمین بزنند. برای هر فرد، این مدل برای در نظر گرفتن عوامل فیزیولوژیکی مانند جنسیت، سن، قد و وزن بدن که ممکن است بر عملکرد ریه تأثیر بگذارد، تنظیم شد.
کد مطلب: 177541
