- پاسخ ایران به قطعنامه آژانس؛ راه‌اندازی مجموعه قابل‌توجهی از سانتریفیوژهای جدید و پیشرفته
- تصویب قطعنامه سیاسی شورای حکام علیه برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای ایران
- لاریجانی:آمریکا یا به برجام بازگردد یا با پذیرش شروط ایران دنبال توافق بعدی باشد
- این گوشی‌ها اندروید ۱۶ را زودتر از همه دریافت می‌کنند
- قیمت جدید انواع بنز دست دوم / قیمت S۵۰۰ کارکرده نجومی شد! + جدول
- مراقب قبض گاز خود باشید! افزایش تعرفه گاز برای مشترکین بسیار پرمصرف
- روکش سیم قفسه پالت
- همتی: برای توسعه دریامحور تمام تلاش خود را به کار خواهیم گرفت
- پایه های ضد لرزش ماشین چیست؟
- انتخاب مسیر مناسب پرده: پلاستیک در مقابل فلز - مزایا و معایب
دوشنبه ۲۵ مهر ۱۴۰۱ ساعت ۱۲:۴۰
بعد از ابتلا به کرونا چه انفاقی برای ریه می‌افتد؟
محققان دانشگاه آکسفورد در مطالعه اخیرشان به بررسی این موضوع پرداخته‌اند که پس از آلوده شدن به کووید-۱۹ چه اتفاقی برای ریه‌های افراد می‌افتد.
به گزارش مردم سالاری آنلاین، محققان دانشگاه آکسفورد در مطالعه اخیرشان از تکنیک‌های محاسباتی جدیدی استفاده کردند تا تصویر دقیق‌تری از آنچه که دقیقا برای عملکرد ریه‌های افراد هنگام آلوده شدن آنها به کووید-۱۹ اتفاق می‌افتد را به دست آورند.
محققان در این مطالعه از یک رویکرد محاسباتی جدید برای ارزیابی چگونگی تأثیر کووید-۱۹ بر عملکرد طولانی مدت ریه استفاده کردند. پروفسور "پیتر رابینز"(Peter Robbins) نویسنده اصلی این مطالعه از دانشگاه آکسفورد گفت: مطالعه ما توانایی این روش جدید را برای مطالعه جنبه‌هایی از عملکرد ریه که نمی‌توان به راحتی با آزمایش‌های بالینی استاندارد اندازه‌گیری کرد، نشان می‌دهد. بدون اندازه‌گیری‌های قبل از عفونت، نمی‌توان نتیجه‌گیری کرد که آیا این تفاوت‌ها مستقیما ناشی از عفونت کووید-۱۹ است یا اینکه آنها عوامل خطر مرتبط با مستعد بودن ریه‌ها به بیماری‌های شدیدتر هستند.
ارتباطی بین بستری شدن در بیمارستان با کووید-۱۹ و حجم‌های کوچک‌تر ریه وجود داشت، اما مشخص نیست که حجم‌های کوچک‌تر ریه ناشی از عفونت کووید-۱۹ است یا به دلیل ابتلای فرد به یک عفونت شدیدتر است. بستری شدن در آی.سی.یو همچنین با بزرگ شدن فضای مرده تنفسی(respiratory dead space) مرتبط بود. فضای مرده تنفسی، حجم گازی است که به ریه‌ها استنشاق می‌شود اما در تبادل گاز شرکت نمی‌کند.
این تکنیک برای این امر که نشان دهند آیا بیماران مبتلا به آسم نیاز به افزایش داروهای خود دارند یا خیر، مورد استفاده قرار گرفت. این روش همچنین به عنوان روشی برای تشخیص بیماری‌های تحت بالینی ریه بسیار امیدوارکننده است و امکان درمان زودتر بیماران را به منظور جلوگیری از شروع بیماری مهم‌تر هموار می‌کند.
در این مطالعه محققان عملکرد ریه را با استفاده از تکنیک جدیدی به نام "قلب و ریه نگاری کامپیوتری"(computed cardiopulmonography) ارزیابی کردند. در این روش، شرکت کنندگان از طریق یک ابزار دهانی متصل به دستگاه اندازه گیری(که از لیزر برای اندازه‌گیری بسیار دقیق ترکیب گاز بدن استفاده می‌کند)، تنفس می‌کنند. سپس این اندازه‌گیری‌ها به یک مدل رایانه‌ای از سیستم‌های تنفسی و قلبی عروقی داده می‌شوند تا مقادیر مربوط به عملکرد ریه فرد را تخمین بزنند. برای هر فرد، این مدل برای در نظر گرفتن عوامل فیزیولوژیکی مانند جنسیت، سن، قد و وزن بدن که ممکن است بر عملکرد ریه تأثیر بگذارد، تنظیم شد.
محققان در این مطالعه از یک رویکرد محاسباتی جدید برای ارزیابی چگونگی تأثیر کووید-۱۹ بر عملکرد طولانی مدت ریه استفاده کردند. پروفسور "پیتر رابینز"(Peter Robbins) نویسنده اصلی این مطالعه از دانشگاه آکسفورد گفت: مطالعه ما توانایی این روش جدید را برای مطالعه جنبه‌هایی از عملکرد ریه که نمی‌توان به راحتی با آزمایش‌های بالینی استاندارد اندازه‌گیری کرد، نشان می‌دهد. بدون اندازه‌گیری‌های قبل از عفونت، نمی‌توان نتیجه‌گیری کرد که آیا این تفاوت‌ها مستقیما ناشی از عفونت کووید-۱۹ است یا اینکه آنها عوامل خطر مرتبط با مستعد بودن ریه‌ها به بیماری‌های شدیدتر هستند.
ارتباطی بین بستری شدن در بیمارستان با کووید-۱۹ و حجم‌های کوچک‌تر ریه وجود داشت، اما مشخص نیست که حجم‌های کوچک‌تر ریه ناشی از عفونت کووید-۱۹ است یا به دلیل ابتلای فرد به یک عفونت شدیدتر است. بستری شدن در آی.سی.یو همچنین با بزرگ شدن فضای مرده تنفسی(respiratory dead space) مرتبط بود. فضای مرده تنفسی، حجم گازی است که به ریه‌ها استنشاق می‌شود اما در تبادل گاز شرکت نمی‌کند.
این تکنیک برای این امر که نشان دهند آیا بیماران مبتلا به آسم نیاز به افزایش داروهای خود دارند یا خیر، مورد استفاده قرار گرفت. این روش همچنین به عنوان روشی برای تشخیص بیماری‌های تحت بالینی ریه بسیار امیدوارکننده است و امکان درمان زودتر بیماران را به منظور جلوگیری از شروع بیماری مهم‌تر هموار می‌کند.
در این مطالعه محققان عملکرد ریه را با استفاده از تکنیک جدیدی به نام "قلب و ریه نگاری کامپیوتری"(computed cardiopulmonography) ارزیابی کردند. در این روش، شرکت کنندگان از طریق یک ابزار دهانی متصل به دستگاه اندازه گیری(که از لیزر برای اندازه‌گیری بسیار دقیق ترکیب گاز بدن استفاده می‌کند)، تنفس می‌کنند. سپس این اندازه‌گیری‌ها به یک مدل رایانه‌ای از سیستم‌های تنفسی و قلبی عروقی داده می‌شوند تا مقادیر مربوط به عملکرد ریه فرد را تخمین بزنند. برای هر فرد، این مدل برای در نظر گرفتن عوامل فیزیولوژیکی مانند جنسیت، سن، قد و وزن بدن که ممکن است بر عملکرد ریه تأثیر بگذارد، تنظیم شد.
کد مطلب: 177541
