تصمیمات عجیب و گاف‌های فراوان

به گزارش مردم سالاری آنلاین، پوشش خبری مسابقات جهانی کشتی که در روزهای گذشته در صربستان برگزار شد باز هم با گاف‌های فراوان و تصمیمات عجیب از سوی صداوسیما همراه بود.
تبلیغ هنگام گزارش کشتی!
شاید یکی از عجیب‌ترین اتفاقات در پوشش زنده مسابقات جهانی کشتی از شبکه ورزش تبلیغ لحظه به لحظه یک برند چرم در حین برگزاری مسابقات بود. برای مثال گزارشگر کشتی در حین گزارش بیان کرد: انصافا «نوین چرم» زحمت زیادی برای کشتی ما کشید و توصیه می‌کنم از این برند ایرانی خرید کنید!
مورد عجیب گزارشگر وقت‌نشناس!
در این دوره از مسابقات شبکه سه و شبکه ورزش هر کدام یک گزارشگر به محل برگزاری مسابقات فرستاده بودند. در این میان عملکرد شهاب قاسمی گزارشگر شبکه ۳ بیشترین انتقادات را به دنبال داشت. این گزارشگر که پیش از این در برنامه «شب‌های فوتبالی» حضور داشت و به نظر می‌رسد اطلاعات زیادی هم از این رشته ورزشی ندارد، بلافاصله بعد از پایین آمدن کشتی‌گیر از روی تشک کشتی برای مصاحبه کردن سراغ او می‌رفت و میکروفن را جلوی صورتش می‌گرفت تا نظر او را درباره کشتی بپرسد! این درحالی‌است که گاهی در مسابقات جهانی فاصله میان دو بار روی تشک رفتن یک کشتی‌گیر کمتر از ۲۰دقیقه و هر دقیقه آن برای ریکاوری ورزشکار حائز اهمیت است. این رفتار غیرحرفه‌ای نه تنها واکنش کاربران شبکه‌های اجتماعی را به دنبال داشت که با انتقاد کشتی‌گیران تیم ملی هم روبه‌رو شد و حتی رئیس فدراسیون هم به این اتفاق معترض شد. رویه‌ای که البته با تمام این انتقادات تغییری نکرد و شهاب قاسمی تا آخرین روز برای پر کردن آنتن تلویزیون، میکروفن به دست پای تشک کشتی حاضر می‌شد و حتی اگر ورزشکار توان صحبت بعد از یک مسابقه سنگین را نداشت با مربی او حرف می‌زد یا خودش به جای او حرف می‌زد و شکست یا پیروزی او را توجیه می‌کرد!
پخش نکردن مراسم اهدای مدال!
پیش از این در مسابقات ورزشی مختلف، درصورتی‌که ورزشکاران ایرانی مدال می‌گرفتند، مراسم اهدای مدال به طور کامل پخش می‌شد. در این دوره از مسابقات اما مراسم اهدای مدال در ۲ وزن اصلی که کشتی‌گیرهای ایرانی موفق به کسب مدال نقره شدند پخش نشد. برخی کاربران دلیل این اقدام صداوسیما را به بالا رفتن پرچم آمریکا در این وزن‌ها به عنوان مقام اول دانستند. اما این رویه در همه اهدای مدال‌ها اتفاق افتاد؛ به این ترتیب هیچ ایرانی‌ای که تلویزیون را دنبال کرده باشد، صحنه مدال گرفتن ایرانیان را ندیده است و هیچ تصویر با کیفیتی از آن وجود ندارد. (تا لحظه تنظیم این مطلب که هیچ ایرانی‌ای طلا نگرفته است ولی اغلبشان روی سکو رفته‌اند)
توجیه پیش از موعد
در همان روزی که مشخص شد ورزشکار ایرانی در قرعه اول به کشتی‌گیر اسرائیلی خورده، مجری برنامه ورزشی تلویزیون ابراز امیدواری کرد امیرمحمد یزدانی روز بعد دچار مصدومیت نباشد و بتواند مسابقه بدهد! توجیهی که از یک سو اشتباه بود و روز بعد کشتی‌گیر ایرانی به بهانه اضافه‌وزن از مسابقات کنار رفت و از سوی دیگر به نوعی توهین به مخاطبی بود که خوب می‌دانست کشتی‌گیر کشورش چرا در روز بعد نمی‌تواند کشتی بگیرد!
گزارشگر روانشناس!
دیوید تیلور تنها یک امتیاز آن هم به خاطر کم‌کاری به حسن یزدانی داده و دو امتیاز جلو است. گزارشگر تلویزیون: چشمان دیوید تیلور نشان می‌دهد که اعتمادبه‌نفس ندارد! دقایقی بعد: بدن تیلور خالی کرده… تیلور مستاصل شده و… جملاتی از این قبیل توصیفات گزارشگر تلویزیون از کشتی‌گیر آمریکایی است که در نهایت با نتیجه ۷ به یک به عنوان برنده میدان دستش بالا می‌رود!
پخش گزینشی
از شبکه ۳ که توقعی نیست؛ اما توقع زیادی است که از شبکه ورزش داریم؟ اینکه تمامی مسابقات کشتی جهانی را که بالاترین کیفیت این رشته ورزشی را نشان می‌دهد، تا حد امکان پخش کند. اما نتیجه در اغلب روزها، انتخاب محدود، گزینشی و بدکیفیت این مسابقات بود. با مهمانانی که اغلب حرف تازه‌ای ندارند، نقد نمی‌کنند یا بلد نیستند و همان حرف‌هایی را با عناوین «دکتر» می‌زنند که ما بینندگان هم توانایی فهم آن را داریم و نه بیشتر.
سانسور ادامه دارد…
اما شاهکار دیگر از صداوسیما در روزهای برگزاری این مسابقات جهانی، سانسورهای کش‌دار یا بی‌مورد بود. به نحوی که تمامی صحنه‌های حضور تماشاچیان ایرانی به‌طور کامل حذف شد. در حالی‌که هیچ مشکل پوششی یا عرفی در بین تماشاچیان وجود نداشت و حتی هادی عامل برای شبک ورزش، با چند نفر از مشوقان ایرانی مصاحبه کرد. از سویی دیگر، حذف کامل صحنه خوشحالی مربیان با شاگردانشان هم حذف می‌شد و ما مهمان داخل استودیو را بیشتر از صحنه‌های جذاب بعد از مسابقه را تماشا می‌کردیم. مثال واضح این اتفاق، شادی بعد از برد نیمه‌نهایی رحمان عموزاد بود که با بدسلیقگی هیچ تصویری از آن از تلویزیون ایران نمایش داده نشد. حذف اغلب صحنه‌های ورودی کشتی‌گیران هم تصمیم دیگری بود که پخش تلویزیون تشخیص داد، ما لازم نیست ببینیم!