توافق چندان نزدیک نیست

به گزارش مردم سالاری آنلاین، آرمان ملی نوشت: در حالی که مشخص نیست که اساسا حتی پس از انتخابات َآمریکا نیز شاهد توافق باشیم و همان‌طور که گفته شد اینها صرفا گمانه‌زنی رسانه‌ای است و قطعیت ندارد. گرچه این گزاره را نیز که بارها مطرح شده طرفین بسیار به توافق نزدیک هستند و به زودی به توافق خواهند رسید نیز چندان نمی‌توان باقطعیت درباره‌اش صحبت کرد. لذا با توجه به شرایط پیرامونی و اتفاقات رخ داده نمی‌توان چندان به نزدیک بودن توافق خوشبین بود. شواهد و قرائن نیز حکایت از این ندارد که در آستانه یک توافق قرار داشته باشیم. به هر جهت طرفین به صورت غیرمستقیم در حال مذاکره هستند و پاسخ ایران را آمریکا و پاسخ آمریکا را باید ایران بررسی کند و آنقدر چکش کاری و بحث و گفت‌وگو صورت گیرد که تا به یک متن واحد برسند. رسیدن به متن واحد نیزممکن است که تا چند هفته محقق شود و یا در عرض چند سال محقق شود. اکنون که نزدیک به یک سال و نیم گذشته هنوز توافقی صورت نگرفته و هنوز طرفین به دنبال راهی برای توافق هستند. از طرفی اینکه گفته می‌شود توافق می‌تواند به عنوان برگ برنده‌ای برای دولت بایدن و دموکرات‌ها باشد تا بر انتخابات کنگره تاثیر‌گذار باشد باید اذعان داشت که این گزاره اصلا صادق نیست چرا که اولا حوزه سیاست خارجی اساسا برای مردم آمریکا چندان جذابیتی ندارد. آن هم سیاست خارجی در خصوص ایران و برجام ؛ چند درصد مردم آمریکا می‌دانند که ایران کجاست و برجام چیست؟ صرفا بخشی از نخبگانی که در حوزه سیاست خارجی و امنیتی هستند که مقوله برجام را اهمیت‌دار می‌‌دانند و سیاست خارجی حوزه چندان تاثیر‌گذاری در انتخابات آمریکا نیست. اتفاقا بالعکس این می‌تواند نقطه ضعف بایدن قلمداد شود که با توجه به فضاسازی که علیه ایران و برجام وجود دارد توافق به عنوان یک دستاورد معرفی نمی‌شود و حتی در درون حزب دموکرات نیز تردید‌های بسیاری وجود دارد. همین چند هفته اخیر بود که چندین عضو کنگره آمریکا که در میان آنها دموکرات‌ها نیزحاضر بودند به رافائل گروسی مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا نامه نوشتند که با ایران توافق نکند و اگر توافقی صورت گیرد به کنگره برود با آن موافقت نمی‌شود. یا به گروسی نوشتند که بر سر مساله پادمان با ایران کنار نیاید و نرمش نشان ندهد همه اینها نشان می‌دهد که شرایط بایدن برای تصویب توافق احتمالی بسیار دشوار است و اگر هم توافق شود به عنوان یک دستاورد از آن استفاده نخواهد شد و صرفا به عنوان یک ابزاری است که دولت را به سازشکاری با ایران متهم کنند.