صبح روز پنجشنبه ۳۰ دی ماه در سالن وزارت کشور با حضور رئیس و اعضای شورای مرکزی و بیش از ۶۵ حزب و ۱۲۰ نفر از دبیران کل احزاب و اعضای کمیتههای عضو خانه احزاب ایران همايش «اجماع بر منافع ملی در مذاکرات وین» برگزار شد.
به گزارش خبرنگار مردمسالاری آنلاین،در این همایش که با حضور دست اندرکاران وزارت کشور و سخنرانی معاون سیاسی وزیر کشور همراه بود پس از سخنان ۹ نفر از احزاب عضو سه فراکسیون اصولگرا، اصلاح طلب و مستقلین، موارد دهگانه مشترک ارائه شده در این همایش از سوی مصطفی کواکبیان، رئیس کمیته روابط بینالملل خانه احزاب ایران به شرح زیر مطرح شد؛
بسم الله الرحمن الرحیم
با عرض تبریک پیشاپیش ولادت حضرت فاطمه زهرا(س) و روز زن و بزرگداشت مقام مادر و تشکر از همه عزیزانی که برای برپایی این همایش زحمت کشیده و شرکت نموده و یا سخنرانی فرمودند و با گرامیداشت یاد و خاطره زندهیاد مرحوم مهندس بهمن پرویزی کبیری، عضو فعال کمیته روابط بینالملل که در همایش قبلی ما فعالانه حضور داشتند ده نکته مواضع مشترک سخنرانیهای ارائه شده را به عنوان جمعبندی همایش گوشزد مینمایم.
نکته اول اینکه تمام احزاب کشور تاکید بر منافع ملی ایران در مذاکرات دارند یعنی همه احزاب تاکید دارند آنچه اصل و اساس در این مذاکرات است منافع ملی کشور ایران است البته بعضی از دوستان فرمودهاند که باید توجیه افکار عمومی با شفافیت بیشتر صورت گیرد، پنهانکاری کمتر باشد و توضیحات بیشتری داده شود ولی در اصل اینکه کسی نباید از چهارچوب منافع ملی تخطی کند قولی است که جملگی عزیزان بر آن تاکید داشتند.
نکته دوم این است که در این مذاکرات باید از حق هستهای ایران حتما دفاع شود یعنی حفظ حقوق هستهای خط قرمز ماست و نباید از آن کوتاه بیاییم که خوشبختانه در این زمینه تیم مذاکرهکننده در همین چهارچوب پیش رفتهاند. براساس مفاد ماده 4 پیمان NPT کشورها از لحاظ هستهای به پنج دسته تقسیم میشوند؛
۱. کشورهایی که هم تسلیحات اتمی و هستهای دارند و هم عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل هستند و چرخه سوخت هستهای را در اختیار دارند (آمریکا، روسیه، چین، فرانسه و انگلیس).
۲. کشورهایی که تسلیحات اتمی دارند اما عضو شورای امنیت نیستند و در عین حال از سوی کشورهای دسته اول کنترل میشوند (کره شمالی، هند، پاکستان و رژیم صهیونیستی).
۳. کشورهایی که تسلیحات اتمی ندارند اما چرخه کامل سوخت هستهای را دارند، یعنی به صورت مسالمتآمیز میتوانند استفاده کنند (ژاپن، آلمان، برزیل و آرژانتین).
ایران نیز در دسته سوم قرار گرفته یعنی سیکل ترکیبی فناوری کامل سوخت هستهای را دارد ولی تسلیحات اتمی ندارد و براساس فتوای مقام معظم رهبری دسترسی به تسلیحات اتمی را حرام میداند.
۴. کشورهایی که اساسا فناوری هستهای ندارند و فقط از آن استفاده میکنند مانند (امارات و....) که سوخت هستهای را از دیگر کشورها تهیه میکنند.
۵. کشورهایی که نه انرژی هستهای دارند و نه تسلیحات اتمی و نه عضو شورای امنیت سازمان ملل هستند، (مانند افغانستان و...) پس نکته دوم این است که از لحاظ هستهای نه میخواهیم جزو دسته دوم باشیم و نه به دسته چهارم تنزل کنیم.
نکته سوم لغو فوری تحریمها است که در زندگی مردم و گشایشهای اقتصادی ایران موثر است. البته بعضیها اعتقاد دارند که تحریمها ربطی به فشارهای اقتصادی مردم ندارد که بنده معتقدم ربط دارد و بعضیها هم تاکید کردند که با زندگی و معیشت مردم گره خورده و ما باید به این موضوع توجه داشته باشیم. یک زمانی در دولتهای قبل میگفتند جمشید بسمالله وجود دارد در چهارراه استانبول تهران که ارز و دلار را تغییر میدهد، اما اکنون میگویند جمشید بسماللههای تیمی وجود دارد که به نظر هیچکدام درست نیست. اما قطعا اگر مذاکرات به نتیجه برسد در تقویت ارزش پول ملی تأثیر خواهد گذاشت و قیمت دلار کاهش خواهد یافت.
نکته چهارم این است که پشتیبان تیم مذاکرهکننده باشیم و نباید گفت که برجام خائنانه و بد بوده است و یا تیم قبلی مذاکرهکننده را خائن یا نفوذی بدانیم، زیرا مقام معظم رهبری آنان را امین میدانستند و همچنین باید از تیم مذاکرهکننده فعلی نیز حمایت نماییم زیرا که بر احیای برجام تاکید دارند بنابراین برجام یک معاهده بینالمللی است و احیای آن میتواند در راستای منافع ملی ایران باشد.
نکته پنجم اینکه هیچ کشوری در دنیا حق نمایندگی از طرف ایران را ندارد جز خود ایران؛ ما روابط خوبی با روسیه و چین داریم و اگر از ما حمایت کنند خوشحال خواهیم شد اما نماینده ایران در این مذاکرات نیستند.
نکته ششم این است که ما مذاکره مستقیم با آمریکا را تابو ندانیم؛ همانطور که مقام معظم رهبری در آخرین سخنرانی با مردم شریف قم فرمودند ما تسلیم نمیشویم اما گاهی تعامل و مذاکره با دشمن نیز لازم است اما تاکید داریم که هر توافقی هم مد نظر نیست و منافع ملی باید ملاک باشد.
نکته هفتم: البته باید تاکید نماییم که مذاکره برای مذاکره را هم قبول نداریم و تیم مذاکرهکننده رفته است که نتیجه بگیرد. مذاکره برای دستیابی به منافع ملی است و حتما برای توافق باید نتیجه بگیریم و مذاکرات فرسایشی هم نداشته باشیم.
نکته هشتم این است که ما توافق موقت هم نمیخواهیم زیرا بحثی به وجود آمده بود مبنی بر توافقی دو ساله، که ما اینگونه توافقی را نمیخواهیم. بلکه توافق غیر موقت و همراه با تضمین و راستی آزمایی همه توافقکنندگان.
نکته نهم بحث واقعگرایی در مذاکرات است، ما واقعگرا هستیم؛ وقتی میگوییم نه شرقی و نه غربی، مفهومش وابستگی نه به شرق و نه به غرب است اما تعامل و همکاری هم با شرق و هم با غرب را همه تاکید دارند. لذا دستیابی به منافع ملی ایران میتواند همراه با توافق با شرق و توافق با غرب باشد.
اینطور نیست که بعضیها بگویند شعار نه شرقی و نه غربی را پاک کنیم یا بعضیها بگویند نگاه ما فقط باید به شرق باشد یا به غرب؛ خیر، ما هنوز هم معتقدیم نه شرقی و نه غربی مفهوم واقعی خودش را دارد ولی تعامل و ارتباط هم وجود خواهد داشت.
نکته دهم و پایانی این است که خود تحریمی هم نکنیم. یکی از نمونههای آن FATF است. یعنی اگر همه توافقها هم انجام شود ولی FATF مشکل داشته باشد باز معادلات اقتصادی و سیستم بانکی به هم میریزد.
لذا امیدواریم هرچه سریعتر مجمع تشخیص مصلحت نظام مشکلات باقی مانده در زمینه FATF را حل کند. در پایان یک بار دیگر از همکاری همه عزیزان برای برگزاری این همایش متشکرم.