یک شاعر و پژوهشگر ادبی با اشاره به دلایل محبوبیت اشعار فریدون مشیری میان اقشار مختلف جامعه، گفت: آشنایی مشیری با موسیقی و دوستی او با آهنگسازان و خوانندگان بزرگ ایران، زمینه شعرسرایی متناسب با تصنیف و آواز را ایجاد میکرده است.
یوسف بینا در گفتوگو با ایسنا در خصوص شخصیت و آثار فریدون مشیری، اظهار کرد: فریدون مشیری از شاعرانی است که اگرچه نوآوری درخور توجهی در آثارش دیده نمیشود و همچنین سازنده بنای باشکوهی در رده بناهای ماندگار شعر فارسی نیست، اما بهدلیل سادگی بیان و یکدستی فضا و تأثیرگذاری عاطفی که در شعرهایش وجود دارد، توانسته است مخاطبان بسیاری از میان اقشار مختلف جامعه جذب کند و یکی از پرمخاطبترین شاعران معاصر ایران باشد.هرچند گروهی از خواص ادبیات چندان شعرش را نمیپسندند و آن را شعری عامهپسند میدانند. البته حتما شخصیت فرهیخته و مهربان این شاعر نیز در جذب مخاطبان بیتاثیر نبوده است.
وی بیان کرد: شاید کار مطبوعاتی و ارتباط بیواسطه از یک سو با نخبگان و از سوی دیگر با عموم مردم باعث شده است که شعر مشیری شعری همهفهم، ساده و بهشدت عاطفی باشد و موضوع اشعار او نیز بیشتر عشق و گاه ستایش میهندوستی، آزادی و آزادگی در حالتی شعاری است.
این شاعر مشهدی با اشاره به پیوند میان اشعار فریدون مشیری و موسیقی، تصریح کرد: تعدادی از شعرهای مهم فریدون مشیری با نوای آهنگسازان بزرگ و آوای خوانندگان جاودانه این سرزمین تبدیل به قطعات ماندگار موسیقی شده است که بهترین نمونه آن آواز «پر کن پیاله را» بهآهنگسازی استاد فریدون شهبازیان و خوانندگی زندهیاد استاد محمدرضا شجریان است.
بینا عنوان کرد: آشنایی مشیری با موسیقی و دوستی او با آهنگسازان و خوانندگان بزرگ ایران قطعاً باعث میشد شعرهایش را طوری بسراید که مناسب تبدیل به آواز یا تصنیف باشد. نحو روان و نزدیک به زبان معیار، بیان یکدست و امروزی، استقلال بیتها و بندها، پرهیز از آوردن سکتههای وزنی و واژگان درشت باعث شده است بیشتر شعرهای مشیری قابلیت قرارگرفتن در یک قطعه موسیقی را داشته باشند.
وی خاطرنشان کرد: متأسفانه شعر امروز ما از این دو منظر بسیار فقیر است؛ نه قابلیت این را دارد که تبدیل به قطعه موسیقی تصنیف یا آواز شود و نه میتواند بدون اینکه در دام عوامفریبی بیفتد انبوه مخاطب را به خود جذب کند. شاید وقتی زیر پست یک شاعر در اینستاگرام هزاران لایک ببینید فکر کنید که چه خبر است و چه مخاطب زیادی دارد، اما اکثر این مخاطبان یا جذب مسائل غیرشعری شدهاند یا از سر تفنن صفحه را لایک میکنند.
این پژوهشگر ادبی اضافه کرد: این نوع مخاطب هرگز با نوع مخاطب چندمیلیونی شاعری مثل مشیری که قبلاً برای خواندن شعر تازهاش در صف روزنامه، مجله و کتاب میایستادند و اینک کتابهایش را تبدیل به پرفروشترین کتابهای شعر کردهاند، قابل مقایسه نیست. متأسفانه اکثر شعرهای امروز در مبتذلترین وضعیت ممکن هستند.