امروزه با پیشرفت تکنولوژی بسیاری از فرآیندهای تولید به صورت ماشینی و با استفاده از تکنولوژی انجام می پذیرد. مزیت استفاده از دستگاهها به جای عامل انسانی در کنار به صرفه بودن، نظم و انضباطی است که ماشین ها دارند و چون بدون فکر فقط فرمانی را که از طرف اپراتور یا برنامه از پیش تعیین شده دریافت می کنند را اجرا می کنند، بنابراین تولید را با کمترین مسئله به سرانجام می رسانند.
اما در همین عصر ماشینی هنوز هم عده زیادی با عناوین مختلف از کارگر ساده یا متخصص، تکنسین دستگاهها، مسئول تعمیرات و متصدیان برق و مهندسان ایمنی و انباردار و ... در کارخانجات مشغول به فعالیت هستند.
همین فعالیت کردن انسان ها در محیط های صنعتی که ماهیت آن ها با خطر همراه است، باعث تأثیرات مالی و همچنین تأثیر روی روحیه کارکنان دارد. به طور مثال افرادی که در یک کارخانه ریخته گری مشغول به فعالیت هستند هر روز صبح با استرس از خانواده خود خداحافظی می کنند که شاید آن روز اتفاق پیش بینی نشده ای باعث بروز حادثه برای آنان شود. در اینجا به برخی از عواملی که باعث بروز حادثه در محیط های صنعتی می شوند می پردازیم:
عدم تخصص کارگران
در برخی از کارخانه ها، در استخدام کارگران برای کارهای تخصصی، احتمالاً به دلیل ارزان بودن یا عدم متخصص منابع انسانی برای جذب نیرو، کارگران غیر متخصص یا با شغل غیرتخصصی برای امور مربوط به دستگاههای مختلف جذب می شوند. پر واضح است که این کارگران مخصوصاً در ابتدای کار بسیار ناشیانه رفتار کرده و احتمال بروز حادثه منجر به آسیب برای خودشان، همکاران و یا شرکت را بالا می برند.
عدم آموزش اصول ایمنی به کارگران
در هر کارخانه ای، اصولی که مبتنی بر ایمنی در محیط کار هستند می بایست در قالب دستورالعمل تدوین شده و در بدو ورود و همینطور به صورت دوره ای به کارمندان آموزش داده شود. اگر این آموزش ها برگزار نشده یا جدی گرفته نشوند، در موقع بروز حادثه کارگران به دلیل فقدان دانش لازم، احتمالاً نمی توانند مدیریت مناسبی در شرایط داشته باشند و باعث شدت حادثه شده و نمی توانند از بروز آن جلوگیری کنند.
نبود واحد یا مسئول ایمنی در کارخانه
در بعضی از کارخانه ها و کارگاههای صنعتی، به دلایل مختلف مثل نبود منابع مالی لازم و همچنین نبود نیروی متخصص و یا حتی سهل انگاری مدیران و مالکان، واحدی تحت عنوان ایمنی یا مسئولی برای رسیدگی به اصول ایمنی در کارخانه وجود ندارد. بنابراین ارزیابی اینکه کارها با احتیاط لازم انجام می شوند، صورت نپذیرفته و اگر کارگران کار را به درستی انجام ندهند، کسی متوجه نشده تا به آن ها تذکر دهد. این مسئله باعث بروز عادت های کاری نامناسب در کارگران می شود. این عادت های عرفی که به مرور زمان شکل می گیرند، به احتمال زیاد باعث بروز فاجعه در محیط کار می شوند.
عدم استفاده از تجهیزات کافی
در برخی از شرکت ها برای ایجاد صرفه اقتصادی، از ابزارها و تجهیزات ایمنی کافی استفاده نمی شود. حتی دیده شده که از ابتدایی ترین ابزارها مثل دستکش و یا کفش صنعتی هم غافل می شوند. سیستم های هشدار دهنده خرابی دستگاه یا دستگاهها و تجهیزات اطفاء حریق نصب یا به روز نمی شوند. شاید در ظاهر این کارها باعث صرفه جویی اقتصادی شود، اما در صورت بروز حادثه صدمات مالی آن جبران ناپذیر خواهد بود.
به کارگیری بیش از حد از نیروی انسانی
در برخی از شرکت ها باز هم به دلایل اقتصادی یا نبود نیروی متخصص، بیش از توان کارگران از آن ها بهره گیری شده و به بهانه های اضافه کاری یا اجبار در شیفت های اضافه از آن ها خواسته می شود که بیش از توان خود فعالیت کنند. همچنین در صورت عدم تأمین مالی مناسب، برخی از کارگران به شغل های دوم و سوم روی می آورند. همین باعث بر هم خوردن تمرکز به دلیل خستگی زیاد شده و احتمال بروز خطای انسانی در محیط کار را به شدت افزایش می دهد.
بیمه مسئولیت کارخانجات صنعتی
برای فعالیت های صنعتی، داشتن بیمه برای کارکنان یکی از بدیهی ترین جزئیات ضروری است. اما در برخی از کارخانجات همین ضروری ترین ها را هم یا رعایت نمی کنند یا حتی جدی نمی گیرند. خرید
بیمه مسئولیت کارفرما در قبال کارکنان با پوشش های لازم که بتواند در صورت بروز حادثه ای، هزینه های پزشکی یا دیه کارکنان را پرداخت کند، می تواند این اطمینان خاطر را به کارفرما بدهد که در صورت بروز حادثه ای مبلغ خسارت از طرف شرکت بیمه پرداخت خواهد شد. از طرف دیگر اکثر شرکت های بیمه توصیه های ایمنی را هم در زمان عقد قرارداد بیمه مسئولیت کارفرما یا بیمه آتش سوزی صنعتی به صاحبان و مدیران کارخانجات می دهند که همین هم باعث یادآوری چند باره شده و می تواند منجر به رعایت اصول ایمنی بیشتر در محیط کار صنعتی گردد.