دورهمی‌ها، مهمترین عامل شیوع کرونا

ارزیابی از میزانِ اثربخشیِ مداخلات غیر دارویی (NPIs) یا به اصطلاح خودمان "محدودیت‌های کروناییِ" اعمال شده از سوی دولت‌ها، در کاهش گسترش کروناویروس و آگاهی بخشی به منظور آمادگی برای مقابله با آن در آینده بسیار مهم است.
به گزارش ایسنا، مجله "نیچر" در مطالعه‌ای آماری به تعیین اثربخشی ۶۰۶۸ کد مداخلات غیر دارویی به کار گرفته شده در ۷۹ منطقه بر میزان شیوع بیماری کووید-۱۹ پرداخته است.
همچنین یافته های بدست آمده با دو مجموعه اطلاعات خارجی که بر اساس ۴۲ هزار و ۱۵۱ مداخله غیر دارویی دیگر از ۲۲۶ کشور به ثبت رسیده، مورد سنجش قرار گرفت.
نتایج بدست آمده نشان داد که برای مهار شیوع کروناویروس ترکیب مناسبی از مداخلات غیر دارویی ضروری است. مداخلات غیر دارویی کمتر مخرب و در عین حال با تاثیرگذاری بیشتر می‌توانند به اندازه مداخلات شدیدتر در مهار همه‌گیری سودمند باشند.
در نبود واکسن و داروهای ضد ویروسی، مداخلات غیر دارویی که در واکنش به ویروس های تنفسی (در حال ظهور) به کار گرفته می شوند، تنها گزینه موجود در تعدیل کردن فعالیت و گسترش ویروس و به تاخیر انداختن انتشار آن در میان افراد است.
اکثر دولت ها در سراسر جهان در مواجهه با اپیدمی بیماری کووید-۱۹، مداخلات غیر دارویی بسیار محدودکننده را اجرا کرده‌اند. این مداخلات ممکن است منجر به تحمیل هزینه های اقتصادی و اجتماعی قابل توجهی شود و بر رفتار، سلامت روان و امنیت اجتماعی افراد تاثیر بگذارد. بنابراین آگاهی از موثرترین مداخلات غیر دارویی این امکان را فراهم می‌سازد تا با روشی منطقی و به موقع از مداخلات کلیدی و با اثرگذاری بیشتر برای مقابله با افزایش مجدد ابتلا به بیماری کووید-۱۹ یا شیوع هر بیماری تنفسی دیگری در آینده استفاده کنیم.
در جدول زیر تاثیرگذاری برخی از این مداخلات غیر داروییِ موثر در کاهش گسترش بیماری کووید-۱۹ براساس اولویت‌بندی مقایسه شده است. بر اساس این ارزیابی سه اقدام اصلی که در بیشتر کشورهای مورد مطالعه نقش قابل توجهی در مهار این همه‌گیری داشته‌اند شامل لغو گردهمایی کوچک (۸۳ درصد)، تعطیلی موسسات آموزشی (۷۳ درصد) و اعمال محدودیت در مرزها (۵۶ درصد) هستند.

سایر موارد اثرگذار نیز به شرح زیر است:

درصد	روش‌های مداخله غیر دارویی
۸۳	لغو دورهمایی کوچک
۷۳	تعطیلی موسسات آموزشی
۵۶	اعمال محدودیت در مرزها
۵۱	افزایش دسترسی به تجهیزات حفاظت شخصی
۴۲	محدودیت تردد افراد
۲۵	قرنطینه سراسری
۵۳	لغو تجمعات گسترده
۴۸	آموزش و ارتباط فعال با مردم
۴۱	کمک دولت به جمعیت های آسیب پذیر
۴۰	برقراری ارتباط فعال با مدیران
۳۷	اتخاذ تدابیری برای جمعیت های خاص
۳۵	افزایش تعداد کادر درمان
۳۰	قرنطینه
۲۹	ایجاد یا فعال کردن واکنش اضطراری
۲۹	تقویت سیستم تشخیص بیماری
۲۵	افزایش تجهیزات و دخایر پزشکی و دارویی
۲۳	مداخه پلیس و نیروهای نظامی
۲۰	هشدار سفر
۱۳	محدودیت حمل و نقل عمومی
۱۱	ارتباط فعال با متخصصان مراقبت های بهداشتی