نظرعلی علیزاده امروز در گفتوگو با فارس در رشت با اشاره به امرار معاش بیش از ۵۰ هزار خانوار چایکار گیلانی، اظهار کرد: با وجود فوریت رئیس جمهور در پرداخت مطالبات چایکاران، شاهد پرداخت نشدن مطالبات چایکاران گیلانی توسط دولت هستیم.
وی با اشاره به اینکه کشاورزان چایکار با بدهیهای سنگین و پرداخت نشدن مطالبات در آستانه نابودی هستند، افزود: چایکار گیلانی در شرایط تحریم، افزایش نرخ تورم و برخی گرانیها، شرمنده خانواده خود برای تامین معیشت بوده و با سیلی صورت خود را سرخ نگه میدارد.
جانشین سابق سپاه قدس گیلان، برطرف شدن مشکلات چایکاران را مورد تاکید قرار داد و افزود: ناامیدی از چایکاری در سال تولید ملی، حمایت از کار و سرمایه ایرانی برازنده نیست.
وی تصریح کرد: چایکار گیلانی که از طبقه متوسط و قشر ضعیف جامعه است با بحران بیپولی و سردرگمی برای ادامه مسیر کشاورزی است.
علیزاده درباره قیمت پایین خرید برگ سبز چای و پرداخت نشدن مطالبات توسط دولت در زمان مشخص، خاطرنشان کرد: بهای برگ سبز چای با توجه به هزینههای تولید آن باید توسط نمایندگان چایکاران و دولت سنجیده شود تا پاسخگوی حداقل نیاز معیشتی خانوادههای چایکار باشد.
وی با بیان اینکه دولت با مافیای چای مبارزه کند، تصریح کرد: مافیای چای در بیتدبیری مسئولان جولان میدهد.
این فعال سیاسی گیلان با اشاره به اینکه اصولگرایان استان پیگیر مشکلات مردم و به ویژه کشاورزان چایکار هستند، خاطرنشان کرد: مطالبات چایکاران گیلانی باید بهزودی پرداخت شود.
علیزاده به اعمال نفوذ مافیای چای اشاره کرد و یادآور شد: مافیای چای از افزایش قیمت خرید تضمینی برگ سبز چای جلوگیری کرده و اقدام به واردات غیرقانونی و قاچاق چای بیکیفیت خارجی به کشور میکند.
وی با انتقاد از روند تاخیر در پرداخت مطالبات چایکاران گیلانی، افزود: کوتاهی در این زمینه و پرداخت نشدن بهموقع مطالبات چایکار تک محصولی گیلان که با تلاش بسیاری محصول خود را تولید و عرضه میکنند غیر قابل قبول و در شأن کشاورز پرتلاش گیلانی نیست.
این استاد دانشگاه از عملکرد مدیران استان و به ویژه سازمان چای انتقاد کرد و گفت: در حالی که کشاورز گیلانی در آستانه نابودی قرار دارد احساس میشود، سازمان چای در خواب پاییزی است و این سازمان باید پاسخگوی مشکلات کشاورزان باشد.
علیزاده با تصریح بر اینکه بخش کشاورزی نسبت به دیگر بخشهای تولیدی وابستگی کمتری به خارج دارد، ابراز کرد: چایکار میتواند نقش موثری در تولید محصول و اشتغال مولد داشته باشد و باید با سیاستی سنجیده و پایدار و کشاورزمحور برای گسترش تولید چای و بهبود کیفیت آن اقدام شود.