- ادعای جدید چهره نزدیک به سعید جلیلی درباره فیلترینگ
- واکنش سازمان غذا و دارو به فروش برچسب اصالت دارو در دیوار
- وضعیت آب و هوای تهران طی روزهای آینده
- اجرای همسان‌سازیِ ۴۰ درصدی برای همه بازنشستگان از آذرماه؟
- مکانیسم ماشه فعال می شود؟
- یک گزینه عجیب دیگر در دولت ترامپ
- آمادگی ایران برای توافق جدید هسته ای با ترامپ
- گوشت گرم تنظیم بازاری از آفریقا می‌رسد
- جداسازی بزرگراه‌های پایتخت در دستور کار شهرداری
- هشدار چین درباره فشار آژانس به ایران
سه شنبه ۱۸ شهريور ۱۳۹۹ ساعت ۱۴:۳۰
گزارش "مردم سالاری آنلاین" از رتبه بندی جاده های کشورهای جهان
کیفیت جاده های ایران، در مرز مردودی!
اغلب کشورهای منطقه، جاده های بهتری نسبت به ایران دارند
وقتی از آمار بالای تصادفات جاده ای در ایران انتقاد می شود، علاوه بر بی دقتی رانندگان و کیفیت بد خودروهای تولید داخل، به موضوع کیفیت جاده ها هم پرداخته می شود. اما آیا کیفیت جاده ها در ایران پایین است؟ آمارهای جهانی، این نکته را تایید میکند.
وقتی از آمار بالای تصادفات جاده ای در ایران انتقاد می شود، علاوه بر بی دقتی رانندگان و کیفیت بد خودروهای تولید داخل، به موضوع کیفیت جاده ها هم پرداخته می شود. اما آیا کیفیت جاده ها در ایران پایین است؟ آمارهای جهانی، این نکته را تایید میکند.
به گزارش مردم سالاری آنلاین، هرچند آمار دقیقی از نقش جاده ها در تلفات انسانی حوادث جاده ای و سوانح رانندگی در دست نیست و آمارها، ارقام متعددی را ارائه می دهند اما به طور میانگین عامل ۲۰ تا ۳۰ درصد تصادفات رانندگی در ایران، کیفیت پایین جاده هاست. در طول ۴۰ سال اخیر میزان آزادراه‌های کشور ۳۲برابر، میزان بزرگراه ها حدود ۵۰۰ برابر، طول راه های روستایی ۳۵ برابر و طول راه‌های اصلی و فرعی معادل ۱.۵ برابر گسترش یافته است؛ اما با وجود این افزایش چشمگیر، یا اقدامات لازمی برای نگهداری مناسب از جاده ها صورت نگرفته است. به طوریکه بودجه نگهداری جاده ها در سال گذشته نزدیک به بیست درصد کم شده بود. همچنین برخی جاده ها هم از ابتدا استاندارد مناسبی نداشته اند. مصداق بارز آن، جاده قم – گرمسار که برای نزدیک کردن فاصله شهرهای مرکزی کشور به مشهد افتتاح شد اما از همان ابتدا غیراستاندارد بود؛ به گونه ای که ابتدا عبور از آن برای تمام خودروها و سپس برای خودروهای سنگین ممنوع شد. نمونه های فراوان دیگری هم وجود دارد که نشان می دهد جاده های بسیاری در کشور مدت کوتاهی پس از افتتاح دچار مشکلات فراوانی از جمله ریزش کوه یا از بین رفتن آسفالت شده اند. هرچند نقطه مقابل آن مثلا آزادراه تهران – شمال است که بخشی از آن که اواخر پارسال افتتاح شد به گواهی مسافران، بسیار باکیفیت و دارای استانداردی فراتر از جاده های ایران است.
بر اساس آمار جهانی که مربوط به پایان سال ۲۰۱۹ میلادی است، ایران از نظر کیفیت جاده ها در رتبه ۷۷ جهان از بین ۱۴۱ کشور مورد بررسی قرار گرفته است. نمره ایران از نظر کیفیت جاده ها، ۳.۹ از ۷ است. نمره ۷ برای بالاترین کیفیت و نمره ۱ برای پایین ترین کیفیت در نظر گرفته شده است. بنابراین ایران در نقطه مرزی مردودی از نظر کیفیت جاده ها قرار دارد. سنگاپور باکیفیت ترین جاده ها را در بین کشورهای جهان دارد و با نمره ۶.۵ از ۷ در رتبه اول قرار دارد و هلند و سوئیس در رتبه های بعدی هستند. جالب اسنجاست که از ده کشور اول رده بندی باکیفیت ترین جاده های جهان، ۷ کشور در آسیا و اقیانوسیه و ۳ کشور در اروپا قرار دارند.
اگر رتبه بندی جاده های کشورهای جهان در کشورهای همسایه و اطراف را موردنظر قرار دهیم، ایران رتبه بسیار پایینی دارد بطوریکه ۹ کشور منطقه دارای جاده هایی باکیفیت تر از جاده های ایران هستند. امارات و عمان و قطر به ترتیب در رتبه های ۸ و ۱۰ و ۱۶ جهان قرار دارند و حتی کشورهایی مثل آذربایجان، تاجیکستان و پاکستان، از نظر کیفیت جاده ای اوضاعی بهتر از ایران دارند که قابل تامل است.
تا زمانی که جاده های مناسب و با کیفیتی نداشته باشیم، نه تنها میزان تصادفات جاده ای کاهش نخواهد یافت، بلکه کشور از منظر یکی از شاخصه های تعیین کننده توسعه اقتصادی، همچنان دارای نقص و کاستی خواهد بود.
به گزارش مردم سالاری آنلاین، هرچند آمار دقیقی از نقش جاده ها در تلفات انسانی حوادث جاده ای و سوانح رانندگی در دست نیست و آمارها، ارقام متعددی را ارائه می دهند اما به طور میانگین عامل ۲۰ تا ۳۰ درصد تصادفات رانندگی در ایران، کیفیت پایین جاده هاست. در طول ۴۰ سال اخیر میزان آزادراه‌های کشور ۳۲برابر، میزان بزرگراه ها حدود ۵۰۰ برابر، طول راه های روستایی ۳۵ برابر و طول راه‌های اصلی و فرعی معادل ۱.۵ برابر گسترش یافته است؛ اما با وجود این افزایش چشمگیر، یا اقدامات لازمی برای نگهداری مناسب از جاده ها صورت نگرفته است. به طوریکه بودجه نگهداری جاده ها در سال گذشته نزدیک به بیست درصد کم شده بود. همچنین برخی جاده ها هم از ابتدا استاندارد مناسبی نداشته اند. مصداق بارز آن، جاده قم – گرمسار که برای نزدیک کردن فاصله شهرهای مرکزی کشور به مشهد افتتاح شد اما از همان ابتدا غیراستاندارد بود؛ به گونه ای که ابتدا عبور از آن برای تمام خودروها و سپس برای خودروهای سنگین ممنوع شد. نمونه های فراوان دیگری هم وجود دارد که نشان می دهد جاده های بسیاری در کشور مدت کوتاهی پس از افتتاح دچار مشکلات فراوانی از جمله ریزش کوه یا از بین رفتن آسفالت شده اند. هرچند نقطه مقابل آن مثلا آزادراه تهران – شمال است که بخشی از آن که اواخر پارسال افتتاح شد به گواهی مسافران، بسیار باکیفیت و دارای استانداردی فراتر از جاده های ایران است.
بر اساس آمار جهانی که مربوط به پایان سال ۲۰۱۹ میلادی است، ایران از نظر کیفیت جاده ها در رتبه ۷۷ جهان از بین ۱۴۱ کشور مورد بررسی قرار گرفته است. نمره ایران از نظر کیفیت جاده ها، ۳.۹ از ۷ است. نمره ۷ برای بالاترین کیفیت و نمره ۱ برای پایین ترین کیفیت در نظر گرفته شده است. بنابراین ایران در نقطه مرزی مردودی از نظر کیفیت جاده ها قرار دارد. سنگاپور باکیفیت ترین جاده ها را در بین کشورهای جهان دارد و با نمره ۶.۵ از ۷ در رتبه اول قرار دارد و هلند و سوئیس در رتبه های بعدی هستند. جالب اسنجاست که از ده کشور اول رده بندی باکیفیت ترین جاده های جهان، ۷ کشور در آسیا و اقیانوسیه و ۳ کشور در اروپا قرار دارند.
اگر رتبه بندی جاده های کشورهای جهان در کشورهای همسایه و اطراف را موردنظر قرار دهیم، ایران رتبه بسیار پایینی دارد بطوریکه ۹ کشور منطقه دارای جاده هایی باکیفیت تر از جاده های ایران هستند. امارات و عمان و قطر به ترتیب در رتبه های ۸ و ۱۰ و ۱۶ جهان قرار دارند و حتی کشورهایی مثل آذربایجان، تاجیکستان و پاکستان، از نظر کیفیت جاده ای اوضاعی بهتر از ایران دارند که قابل تامل است.
تا زمانی که جاده های مناسب و با کیفیتی نداشته باشیم، نه تنها میزان تصادفات جاده ای کاهش نخواهد یافت، بلکه کشور از منظر یکی از شاخصه های تعیین کننده توسعه اقتصادی، همچنان دارای نقص و کاستی خواهد بود.
کد مطلب: 136051
