«پویان رمضانی» استاد دانشگاه، نوازنده پیانو، آهنگساز و تنظیم کننده موسیقی ایرانی و کلاسیک گفت: مشکل فضاهای آموزشی و اجرایی هنر و به ویژه موسیقی کشور این است که استعدادهای درخشان داخل کشور را تا وقتی که در داخل کشور به فعالیت مشغول هستند، نمی بینند و تنها وقتی به آن ها اهمیت می دهند که ازکشور خارج شده باشند .
این آهنگساز در گفت وگو با پایگاه خبری فریادگر، با بیان اینکه در آلبوم « پریچهره » به واسطه استفاده از فضاهای موسیقی کلاسیک و ترکیب آن با موسیقی ایرانی، تنظیمی انجام دادم تا فضای متفاوت تری از آلبوم های قبلی ارائه دهم، درباره دلیل روی آوردن به آهنگسازی و تنظیم موسیقی سنتی تصریح کرد: متاسفانه این روزها کمتر به موسیقی کلاسیک بها داده می شود و امکان اجرا و تولید آلبوم موسیقی دراین زمینه بسیار محدود و مهجور است ؛ به همین دلیل نیز به سراغ نوعی موسیقی سنتی با نگاه مدرن و امروزی رفتم که با دغدغه های خودم سازگارتر بوده است . این هنرمند درباره استفاده از واژه های موسیقی تلفیقی و نو که این روزها بسیار استفاده می شود اذعان کرد: من هرگز ادعا نمی کنم که این نوع ترکیب بندی را خود به وجود آورده و نوآوری کرده ام زیرا اساتید بزرگ دیگری، بسیار قبل از من این کار را کرده اند. من تنها می گویم این کار نوآوری ای درکارهای من بوده و تجربه جدیدی درزندگی کاری من محسوب می شود . وی با انتقاد از سیاست اشتباه متولیان موسیقی کشور ، گفت: متاسفانه فضای موسیقی و همچنین فضتای آموزشی ما از یک عدم اعتماد به نفس و عدم خودباوری شدید رنج می برد زیرا به عینه شاهدیم استعداهای درخشانی در کشور وجود دارد که تحصیلات موسیقی آکادمیک دارند و حتی گاهی دردانشگاه های کشور مشغول تدریس هستند اما تا زمانی که در کشور هستند کسی به آن ها و استعدادهای درخشانشان توجهی نمی کند. این هنرمند افزود: اما اگر کسی با استعداد و تجربه کمتری به خارج رفته و به شکل میهمان به ایران بیاید ، ناگهان همه نگاهها به طرفش معطوف شده و همه درها به رویش باز می شود . تنظیم کننده آلبوم « پریچهره » اظهار داشت : بهتر است بیشتر از این که نگاهمان به خارج از ایران معطوف باشد، کمی هم به استعداهای درخشان درون کشور نگاه کنیم .