- تک نرخ شدن ارز سرنوشت محتوم اقتصاد ایران
- روایت عباس عبدی از توصیه اش به پزشکیان در زمان مناظرات
- گمانه‌زنی‌های افزایش قیمت بنزین تکذیب شد
- آنکارا: حکومت فراگیر در سوریه تشکیل شود
- اظهارات نتانیاهو علیه ایران و محور مقاومت
- جانشین اطلاعات سپاه: امکان براندازی از طریق نظامی و امنیتی وجود ندارد
- توضیحات یک مقام مسئول درباره واریز سود سهام عدالت ۱۴۰۲
- افشاگری علی ربیعی از سر منشاء شایعه استعفای پزشکیان
- کریم باقری به جای گاریدو روی نیمکت سرخ‌ها
- یک محدودیت جدید درباره واردات خودرو
شنبه ۱۱ اسفند ۱۳۹۷ ساعت ۱۳:۵۸
آغاز حمله به ظریف
جریان‌هایی مثل اصولگرایان تندرو ذاتاً با شخصیت و منش ظریف مشکل دارند و نمی‌توانند چنین افرادی را در رأس کارهای کشور تحمل کنند.
جریان‌هایی مثل اصولگرایان تندرو ذاتاً با شخصیت و منش ظریف مشکل دارند و نمی‌توانند چنین افرادی را در رأس کارهای کشور تحمل کنند.
به گزارش ایسنا، صادق زیباکلام در یادداشتی در روزنامه آفتاب یزد نوشت: «پس از مخالفت با استعفای دکتر ظریف از طرف آقای روحانی و ادامه به کار او در وزارت خارجه، برخی دوباره علم مخالفت با ظریف را بلند کرده و حمله به او را به بهانه‌های گوناگون از سر گرفته‌اند. صدا و سیما جز یکی از اولین نهادهایی بوده است که موج حملات خود را به ظریف از سر گرفته و این حملات همزمان شده است با افزایش هجمه‌های اصولگرایان تندرو به ظریف. نکته‌ای که در این رابطه باید به آن اشاره کرد این است که جریان‌هایی مثل اصولگرایان تندرو ذاتاً با شخصیت و منش ظریف مشکل دارند و نمی‌توانند چنین افرادی را در رأس کارهای کشور تحمل کنند. محمدجواد ظریف فردی است که از سواد بالا در حوزه کاری خود برخوردار است و به قواعد دیپلماسی جهانی آشناست. شاید بتوان گفت که دکتر ظریف بهترین فردی است که در شرایط فعلی می‌تواند کشتی سیاست خارجی ما را هدایت کند و حداقل رابطه تهران را با کشورهای اروپایی حفظ کند. ما از طرف آمریکا تحریم شده‌ایم و برخی از کشورهای عربی هم دشمن ما هستند و در این شرایط رابطه با اروپا می‌تواند بسیار مفید و مؤثر باشد. ظریف از تکرار شعار تندروها پرهیز می‌کند و این موضوع از چشم مخالفان وی دور نمی‌ماند.
رد استعفای ظریف به شدت به دلخوری این تندروها افزوده و این موج حملات هم حاصل همین دلخوری است. اصلی‌ترین دلیل کناره‌گیری وزیر خارجه از سمت خود، دعوت نشدن به جلسه با بشار اسد، رئیس‌جمهور سوریه بود؛ دیداری که در آن متولی اصلی سیاست خارجی ایران در آن حضور نداشت. این رفتار برای ظریف قابل تحمل نبود و آن را توهین به وزارت خارجه تلقی و از سمت خود استعفا کرد. البته برخی سعی کردند این عدم حضور را ناشی اختلافات درونی دولت و ناهماهنگی‌های حاصل از آن بدانند. تندروها توقع داشتند ظریف به خاطر این رفتار از خود واکنشی به این تندی نشان ندهد و اگر هم می‌خواهد کناره‌گیری کند تا بعد از خروج بشار اسد دست نگه دارد. در واقع آنها این رفتار را نوعی بی‌احترامی به محور مقاومت می‌دانند و ظریف را فردی ناسپاس معرفی می‌کنند. تندروها با افزایش فشار به ظریف به دنبال این هستند تا او سخنی علیه محور مقاومت بگوید و آنها این سخن را علیه خود استفاده کنند. گفته‌ای که به گمان آنها نیت بد ظریف نسبت به محور مقاومت را آشکار می‌کند. اصولگرایان تندرو برای رسیدن به این خواسته‌ها مجبور به افزایش فشار به ظریف هستند و در این راه از تمام ابزارهای خود استفاده می‌کنند.
در سیاست خارجی ما دکتر ظریف و همفکران ایشان دغدغه منافع ملی ایران را دارند و این نگاه برای طرف مقابل قابل تحمل نیست و در پی راهکار است تا بتواند این نگاه را از بین ببرد.»
به گزارش ایسنا، صادق زیباکلام در یادداشتی در روزنامه آفتاب یزد نوشت: «پس از مخالفت با استعفای دکتر ظریف از طرف آقای روحانی و ادامه به کار او در وزارت خارجه، برخی دوباره علم مخالفت با ظریف را بلند کرده و حمله به او را به بهانه‌های گوناگون از سر گرفته‌اند. صدا و سیما جز یکی از اولین نهادهایی بوده است که موج حملات خود را به ظریف از سر گرفته و این حملات همزمان شده است با افزایش هجمه‌های اصولگرایان تندرو به ظریف. نکته‌ای که در این رابطه باید به آن اشاره کرد این است که جریان‌هایی مثل اصولگرایان تندرو ذاتاً با شخصیت و منش ظریف مشکل دارند و نمی‌توانند چنین افرادی را در رأس کارهای کشور تحمل کنند. محمدجواد ظریف فردی است که از سواد بالا در حوزه کاری خود برخوردار است و به قواعد دیپلماسی جهانی آشناست. شاید بتوان گفت که دکتر ظریف بهترین فردی است که در شرایط فعلی می‌تواند کشتی سیاست خارجی ما را هدایت کند و حداقل رابطه تهران را با کشورهای اروپایی حفظ کند. ما از طرف آمریکا تحریم شده‌ایم و برخی از کشورهای عربی هم دشمن ما هستند و در این شرایط رابطه با اروپا می‌تواند بسیار مفید و مؤثر باشد. ظریف از تکرار شعار تندروها پرهیز می‌کند و این موضوع از چشم مخالفان وی دور نمی‌ماند.
رد استعفای ظریف به شدت به دلخوری این تندروها افزوده و این موج حملات هم حاصل همین دلخوری است. اصلی‌ترین دلیل کناره‌گیری وزیر خارجه از سمت خود، دعوت نشدن به جلسه با بشار اسد، رئیس‌جمهور سوریه بود؛ دیداری که در آن متولی اصلی سیاست خارجی ایران در آن حضور نداشت. این رفتار برای ظریف قابل تحمل نبود و آن را توهین به وزارت خارجه تلقی و از سمت خود استعفا کرد. البته برخی سعی کردند این عدم حضور را ناشی اختلافات درونی دولت و ناهماهنگی‌های حاصل از آن بدانند. تندروها توقع داشتند ظریف به خاطر این رفتار از خود واکنشی به این تندی نشان ندهد و اگر هم می‌خواهد کناره‌گیری کند تا بعد از خروج بشار اسد دست نگه دارد. در واقع آنها این رفتار را نوعی بی‌احترامی به محور مقاومت می‌دانند و ظریف را فردی ناسپاس معرفی می‌کنند. تندروها با افزایش فشار به ظریف به دنبال این هستند تا او سخنی علیه محور مقاومت بگوید و آنها این سخن را علیه خود استفاده کنند. گفته‌ای که به گمان آنها نیت بد ظریف نسبت به محور مقاومت را آشکار می‌کند. اصولگرایان تندرو برای رسیدن به این خواسته‌ها مجبور به افزایش فشار به ظریف هستند و در این راه از تمام ابزارهای خود استفاده می‌کنند.
در سیاست خارجی ما دکتر ظریف و همفکران ایشان دغدغه منافع ملی ایران را دارند و این نگاه برای طرف مقابل قابل تحمل نیست و در پی راهکار است تا بتواند این نگاه را از بین ببرد.»
کد مطلب: 103830
